ما نمیخواهیم اسلام شما را گم شوید‎

ما نمیخواهیم اسلام شما را گم شوید‎


کشورم هر روز و شب صد ناله مستانه دارد
در فغان و جان برکف هر زنی افسانه دارد
دیدم آنجا پرچم شب زنده داران یک پر پروانه دارد
شعله بر اندام خود چون یک دل دیوانه دارد
بابک و سهراب و رستم تا ستاره راه دارد…
خون این تهمینه ها بر چوبه اعدام یک گنجینه دارد
قهر ناقوس تهمتن کاوه ها بر نقشهء یوتاب میرزمد
آریو برزن دلیری بختیاری اینجنین او حمله جانانه دارد
ننگ این اعراب اسلامی سراپای جهانم را گرفته
جنگ با اسلام اینان بابکی از خطهء روزانه دارد
ما نمیخواهیم اسلام شما را گم شوید
این کلام مردم ایران به مزدوران چقدر پشتوانه دارد
شهر ما غرق مسلمانی و یا اسلام مزدوران که نیست
هیچکس با دین مزدوری دلی عاشق میان سینه دارد
هر امام مفتضح را خُرد باید کرد تاریخا
در بساط دین اسلام شمایان منجلابی لانه دارد
عشق من رویای من آئین من ایرانی است
بردگی با دین اسلام شمایان صد هزاران صیغه دارد
کو سیاوش در جهان اخگر و یا آن فریدون
رزم باید با نهاد دین اسلامی که بر ما سلطه دارد
نوید اخگر
۱۶ ماه می سال ۲۰۲۰ میلادی سوئد استکهلم
غزل شماره ۵۷