در ستایش شور زندهگی!
مردم آزادیخواه سقز!
کم و بیش چهل سال پیش مردی رهگذر از دیار شما “که خاک را سبز می خواست/ و عشق را شایستهی زیباترین زنان….” در یک کلام ساده “اعدام را قتل عمد دولتی دانست.” من اما در تکمیل این آموزه معتقدم یکی از زمختترین ریشههای این”قتل عمد” در سنتها و قوانین و مناسباتی نهفته است که کماکان در برابر ارزشهای انسانی مقاومت می کند.
روز ده آبان ۱۳۹۸ خانوادهی محترم علیزاده – یکی از همشهریان فرزانهی شما – با شجاعتی مثال زدنی و با یک ضربهی جانانهی تبر بخشی از ریشههای آن تار و پود سخت جان را از بن برید تا زندهگی جوان رضا عبدی پور دوباره جوانه زند. میتوان امیددار بود که در هستی شناسی طبیعی حیات مادی فنا شدهی زنده یاد محمد علیزاده برای همیشه با رفتارها و عملکردهای انسانی رضا تداعی شود و زندهگی روال خود را در بستری دیگر پی بگیرد.
نکتهی مهم این است که نیک بختانه پس از سالها و به اعتبار فعالیت خستهگی ناپذیر پیشتازان “مبارزه علیه اعدام” این عمل غیر انسانی به سرعت رو به امحا و انقضا می رود. و مهمترین شاهد آن همین ماجرای فرخنده و شاد اخیر در شهر سقز است.
مردم زحمتکش شهر سقز! درود بی پایان بر شما!
خانوادهی گرانمایهی علیزاده! بیشترین سپاس به پاس معرفت و انسانیت شما!
خانوادهی عزیز عبدیپور! شادا شما و شور شیرین فرزند و برادر….
۱۲ آبان ۱۳۹۸
برادرتان در بستر بیماری
محمد قراگوزلو