کنگره مشاهیر کرد !
روزهای ۱۱ و ۱۲ در شهر سنندج ، جمهوری اسلامی جمعی از اشخاص مشهورکرد را جمع کرد و نام این تجمع را کنگره مشاهیر کرد گذاشت.
کنگره سیاسی یا غیر سیاسی؟
در مقابل منتقدان ، برخی این تجمع را درست میدانند .
چرا ؟ میگویند تجمع مشاهیر را نباید با معیار سیاسی سنجید.
اما این تجمع به ابتکار رژیم راه اندازی شد و این برای همگان بدیهی است که تحت نظام جمهوری اسلامی هیچ تجمع و تشکل آزاد و مستقلی وجود ندارد. از جمله تشکل صنف های مختلف که مشاهیر حرفه های گوناگون به آن تداعی می شوند.
این ها میتواند شامل اتحادیه و تشکل خوانندگان ، روزنامه نگار ، مجسمه ساز ، تا تشکل شاعر ، زنان، نویسنده ها ، فعالان محیط زیست وغیره باشد.
کنگره ای از این دست ، نمی تواند بدون اعمال نفوذ رژیم در کار باشد. پس هدف تشکیل این گنگره سیاسی بوده است.
کارنامه چهل سال حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی ایران نشان داده است که این ها بطور خاصی با کرد ، فرهنگ و زبانش دشمنی ویژه ای دارند، اگر راه کربلا از غرب ایران نمی گذشت ، کشیدن یک جاده هم در کردستان معنی نمی داشت.
با این کارنامه نسل کشی کردها چه شده که برای این دسته از مشاهیر کورد کنگره ترتیب میدهند؟
آیا سیاست‌های های رژیم نسبت به کردستان عوض و “نرم” شده اند؟
کشتار روزانه کولبر ، و حکومت نظامی چهل ساله در کردستان و تبعیض های شغلی و نفی زبان و حق ملی این مردم برای تعیین سرنوشت خود، وجود زندانی سیاسی، خودکشی کردن آنها و شکنجه ها نشان میدهد که از این خبر ها نیست و نمی تواند باشد.
پس چرا کرد عزیز شده و با کنگره پذیرایی میشود؟
واقعیت این است که فراهم کردن این تجمع اساسا و فقط نه برای “خاطر کسی” بلکه برای خود نظام است.. اقدامی برای حفظ آن بوده است.
این تجمع مشاهیر بنا براین نه تجمعی خنثی و غیر سیاسی بلکه سیاسی است و از طریق نهادهای امنیتی ، سیاسی و اجرایی رژیم راه انداخته شد.
این کنگره مستقل از نیت شرکت کنندگان و دعوت شدگان یک تجمع سیاسی حکومتی بود و ربطی به هنر و فرهنگ ندارد.
هدف آن هم نمایش دروغ و جعل برای مخفی کردن چهره ضد فرهنگی و هنری نظامی بود که صدای زن و موزیک ، رقص و شادی در آن ممنوع است ، جرم امنیتی دارد.
انتخاب نام ” کنگره مشاهیر کرد ” هم سیاسی است.
به این معنی که این رژیم به جامعه ، به طور کلی و به جامعه کردستان بطور اخص پیغام میدهد که مشاهیر این جامعه همین ها هستند که به سوت ما جمع شده اند . و همه کسانی که به خاطر شعر و کتاب و موزیک و رقص و آواز و محیط زیست و دانشجو و کارگر دستگیر و زیر شکنجه اند و یا تبعید و اعدام شده اند و یا ممنوع و به محرومیت اجتماعی محکومشان کرده ایم را فراموش کنید ، کشک اند ، بی مقدار اند.
مشاهیر شما همین ها هستند که ما تعیین میکنیم.
و اما برای دادن زرق به کنگره، از اتحادیه میهنی برای تطمیع و تهدید و یا توهم هم استفاده کردند تا کنگره وسیعتر ، پر طمطراق و دهن پر کن تر به نظر برسد و اثارو ابعاد تبلیغی آن را گسترده تر کنند.
بدون شک هیچ” مشاهیر ی”، به هر عرصه ای هم خود را متعلق بداند، نمی تواند خود را و هنر و مشهور بودن خود را بدون توجه به تعهد اخلاقی و اجتماعی تعریف کند.
هنر بدون تعهد اخلاقی- اجتماعی و بدون توجه به کرامت انسانی مردم یک جامعه عاقبت اش به قهقرا رفتن‌است.
دهن کجی به مردمی است که باعث مشهور شدن خود این مشاهیر شده اند و این یعنی خود را معاف دانستن از آن تعهد ات اجتماعی و اخلاقی است که پایه و جزو ضرورتهای همکاری های اجتماعی یک جامعه پویا و شاداب است که در آن شهروندانش به هم اعتماد میکنند و هوای همدیگر را دارند. و به مشاهیر و فرهنگ اهمیت میدهند.
این توقع آنجا اهمیت بیشتری دارد که برای برخی از این “مشاهیر” ، بمباران و نسل کشی جمهوری اسلامی در کردستان و شهر سنندج که کنگره جمهوری اسلامی در آن برگذار شد جزو حافظه عمومی و در ستون فقرات همین مردم ثبت است.
و یا کسانی از میان همین مشاهیر که خود چندین اعدام و جانباخته در خانواده دارند ، و تشکیل دهندگان همین کنگره بارها شاهد سوگ هم محله ای ها ، و همسایه های دور و نزدیک بوده اند. نمی توانند ادعا کنند که از خاوران و کهریزک کردستان بی خبر اند.
اینها چگونه میتوانند آنقدر بی فرهنگ باشند و بی توقع باشند که ادعای نقش اشاعه دادن فرهنگ کردی را از شکنجه گر و دشمنان موزیک و قلم و زن بپذیرند .
چگونه توانستند بدور از دلسوزی اجتماعی ، در چشم مردمی نگاه کنند و خود و هنر شان را برای آنها بدانند که در همان زمان که به کنگره رژیم رفتند ، میلیونها از این مردم کورد در فلاکت سیل و زلزله های این رژیم به خاک سیاه نشانده شده اند.
با فرماندار و کاربدستان حکومتی دست دادند و ماچ و بوسه گرفتند که تا آرنج به خون و شکنجه ” کوردها” آلوده اند .
شرم آور است.
میگویند خوبی کنگره این است که شهر سنندج را چون شهری فرهنگی به ثبت میرساند.
زیر سایه کدام حکومت و با چه قیمتی !!
فرهنگی که محتوایش لگد مال کردن کرامت و عزت نفس مردم شود این ضد فرهنگ است ، نبودنش مردم را به خیر و و هزار خوشامد!
مگر قرار است به خاطر گرفتن نام فرهنگی برای یک شهر ، عزت و کرامت مردم شهر را ، یک ملت را به سخره گرفت .!!
چه آنها که با فشار اتحادیه میهنی و چه آنها که با تطمیع و فریب ، و برای پشت میکرفون رفتن به این کنگره حکومتی رفتند دانسته یا نادانسته به این سیاست رژیم به قول شیرکو بیکس این “رژیم اعدام”
یاری رساندند .
خود را کوچک شمردند و به وجه اجتماعی خود ، اگر تا امروز چیزی از آن باقی مانده باشد، بی گمان به شدت ضربه زدند