به عباس گویا؛ در جواب و توضیح؛ چند سوال و یک توصیه

یک جاهای من با حرفت موافقم! من یکی از ریل تفکری که تو الان نمایندگی اش میکنی خیلی سال است خارج شدم و گر نه الان من هم آن میشدم که تو هستی. اما بحث با ما را خودت راه انداختی دیگر چرا گله میکنی بحث با ما بی فایده است. اما حقیقتا چند نوشته آخرت را خودت مرور کن ببین بحث تو از نگرانی از مبارزه با حجاب اجباری است یا یک جای نیت کردی هر جور هر هست با هر بهانه ای شده باید “حالی” به این “دوستان حزب کمونیست کارگری” بدهم! آخر چرا؟
اما حقیقتا “سینه خانم گلشیفته چه ربطی به به حجاب” دارد؟ سوال خوبی است اما چرا با این لحن …! ربطش را اما ارجاع میدهم به خود گلشیفته در همین جشنواره کن، در سال گذشته. وقتی اصغر فرهادی به مانند همه سلبریتی های در همچین مراسماتی دیگر دست در کمر پنه لوپزکروز روی همان فرش قرمز عکس می انداخت و خانم هنرپیشه (اگر خطا نکنم نیکی کریمی) از ایران با حجابی شاید از سر اجبار! روی همان فرش قرمز ،که این دو بسیار دیده شدن اما گلشیفته گویا موجودی نامریی بود که رسانه های فارسی زبان نمی دیدنش. امسال که دربدر دنبال یک شخصیت “ایرانی” و ” فیلم ایرانی” از سینمای ایران می گشتند و برای رفع کسالت خاطرات حضور سینما معروف به گل خانه ای جمهوری اسلامی را مروری کردند و در این میان باز هم این گلشیفته بود که سانسور شد. میدانید چرا؟ مراجعه کن به مصاحبه ای در سال گذشته از گلشیفته ( که من از کانال جدید دیدم) که در آنجا گلشیفته به بدن خود اشاره کرد و گفت با این مشکل دارند( نقل به مضمون). بله جمهوری اسلامی و اسلام سیاسی با موی زن، با بدن زن، با زن بودن مشکل دارد. مسئله تنها به “حجاب اجباری” یا “روسری تحمیلی” محدود نمیشود. این حکومت با وجود انسانی نیمی از جمعیت بشری مشکل دارد که بماند دشمنی دارد. بعد ما ( دوستان حزب کمونیست کارگری) میگویم وسط یک جنگ تمام عیار در وسط خیابان با چنین حکومتی نمی آیند و نوک حمله را علیه یک نفر دیگر ( که تمایل به راست دارد اما در حکومت نیست) بر نمی گردانند. خب اگر این موضع به شما برمیخورد عزیز جان این دیگر مشکل ما نیست.

اما توصیه: برو ویدیویی را ببین و فریادهای و جیغ های از سر شوق و ناباوری زنان را ببین که اجازه یافتند به استادیوم بروند. من که نتوانستم جلو بغضم را بگیرم. از گلشیفته تا نگار معظمی از دختران خیابان انقلاب تا آن زنانی که صورت شان را پی میجویند که قربانی کینه و نفرت حکومتی تباهی آفرین شده و همه زنانی که در کوچه و خیابان و محل کارشان باید هر روزه از زن بودن خودشان دفاع کنند، مسئله این است. موضوع مبارزه این است. و بعد بشین کلاهت را قاضی کن و ببین کجای روزگار ایستادی.