گفتگوی نشریه “سوسیالیسم امروز” با جوانمیر مرادی در باره:
سیل زدگان، نقش دولت و شهروندان، و دلیل حضور حشد شعبی، فاطمیون و حزب الله
سوسیالیسم امروز: شاهد اقدامات شما و دیگر فعالین و نهادهای انساندوست برای ارسال کمک به سیل زدگان هستیم. ضمن قدردانی از این اقدامات انسانی و با ارزش، لطفا در باره دامنه این کمکها و اینکه آیا در کل کشور این اقدامات در جریان است، توضیحاتی برای خوانندگان نشریه سوسیالیسم امروز بدهید.
جوانمیر مرادی: اقدامات مردمی جهت کمک رسانی به سیل زدگان از همان روزهای اول شروع سال جدید که همراه بود با وقوع سیل در استان گلستان، انجام گرفته و مردم از مناطق مختلف با ایجاد گروه ها و ستاد ها و کمیته های کمک رسانی هم در زمینه جمع آوری کمک ها و هم در زمینه نجات افراد گرفتار در سیل فعالیت وسیع داشته اند. علت این همیاری و کمک رسانی گسترده توده ای، تجربه مردم از لاقیدی دستگاه های دولتی و حکومتی نسبت به جان انسانهای در خطر فجایعی مانند سیل و زلزله است که دیگر به نظاره فنا شدن همنوعانشان نمی نشینند و این گونه سریع دست بکار می شوند.
الان تعداد بسیار زیادی از کمیته ها و گروه های همیاری در شهرهای مختلف و در مناطق سیل زده فعال هستند. از جمله ستاد همیاری کانون صنفی معلمان، کمیته های امدادرسانی مردمی، گروه های کمک رسانی بعضی از مراکز کارگری مانند هپکو و هفت تپه و کمیته کمک رسانی ما (انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، تشکل برای کودکان و فعالین کارگری و اجتماعی سنندج و بوکان).
ضمن اینکه مردمی که فداکارانه تمام توانشان را برای نجات و کمک به همنوعانشان به کار می گیرند، نسبت به این لاقیدی های دستگاه های حاکم بی طرف نیستند و قصد ندارند که خود با اندک امکانات مالی و مادی ای که دارند، وظایف دولت را به دوش بکشند، بلکه برعکس ضمن اقدامات به موقع برای نجات مردم گرفتار و آسیب دیده، اعتراض خود را نسبت به دولت که به وظیفه خود عمل نکرده، بیان می کنند و مدام فشار خود به دستگاه های مسول وارد می آورند. خود مردم مصیبت دیده هم خشم و اعتراضشان به عدم رسیدگی و کمک رسانی دولت به شکل جدی ابراز می دارند. اعتراض جوانان پلدختر و خرم آباد و تظاهرات مردم محله ملاشیه اهواز که با حمله نیروهای سرکوبگر مواجه شد و درگیری مردم روستاهای حمیدیه در مقابل یورش نیروهای سپاه که به قصد شکستن سیل بندهای ساخته شده توسط خود مردم، رفته بودند که در نتیجه ۴ نفر از اهالی زخمی و یک نفر هم جانباخت، نمونه هایی از ساکت ننشستن مردم در برابر ستمی است که به آنها روا داشته شده است.
سوسیالیسم امروز: برای همگان روشن بود حکومت و حتی نهادی مانند حلال احمر نقشی در رفع درد و رنج آسیب دیدگان زلزله نداشته اند، و حتی شایع است که کمکهای مردمی را نیز برای خود میبرند، نگاه جامعه به نقش دولت و مقامات نظامی و حلال احمر در این رابطه چگونه است؟
جوانمیر مرادی: نفس حضور گسترده مردم در کمک رسانی به آسیب دیدگان و ایجاد تشکلهای خود مدیریتی برای مدیریت کمک و نجات، گواه این است که مردم هیچ اعتمادی به نهادهای دولتی مانند هلال احمر ندارند و حاضر نیستند کمک های خود را به آنها بسپارند و حتی اجازه دخالت در نحوه نگهداری و توزیع کمک ها هم به آنها نمی دهند.
مردم بارها در جریان چنین فجایاعی دیده اند که نقش نهادهای نظامی، دولتی و هلال احمر بیشتر نمایشی و تبلیغی بوده و در جریان سیل اخیر هم بیشتر نمایان شد.
در گلستان بعد از چند روز از وقوع سیل و آب گرفتگی کامل منازل مردم و از بین رفتن هست و نیست شان، تازه سر و کله مقامات و به اصطلاح گروه های امداد پیدا شد که آن هم بیشتر برای سلفی گرفتن در آب با فریبکاری و وانمود به همدردی و در کنار مردم بودن، بود. به خاطر همین نمایشات فریبکارانه، آن هم بعد از جان باختن تعداد زیادی انسان و نابود شدن خانه و زندگی ده ها هزار نفر، مردم به حضور خیلی از مسولین در مناطق آسیب دیده اعتراض کردند و نمی خواستند به صحبت هایشان که مدام برای انداختن تقصیر به گردن طبیعت و قضا و قدر و سرنوشت از پیش تعیین شده، موعضه می کردند، گوش بدهند.
سوسیالیسم امروز:اخیرا نیروهای حشد شعبی با تانگ و توب وارد ایران شدند گویا برای کمک به سیل زده گان آمده اند؟ آیا این ادعا درست است؟ آگر چنین است نیروی مسلح و تانگ چرا؟ اگر کمک “مردمی” است پس چرا شاهد ستون کامیونهای مردم عادی در اقض نقاط عراق و دیگر مناطق به ایران نیستیم. داستان چه است؟
جوانمیر مرادی: ادعا و توجیه حضور نیروهای حشدالشعبی، فاطمیون و حزب‌الله لبنان در مناطق سیل زده برای کمک و امدادرسانی به سیل زدگان در حالیکه نیروهای امنیتی و سپاه به محل کمیته های کمک رسانی مردمی حمله می کنند و افراد امدادگر را بازداشت و روانه بازداشتگاه ها می کنند، شبیه به «جک» است.
مگر امدادگران بازداشت شده همان جوانان خوزستان نیستند که با بیل دستی و با دست خالی گونی ها را با خاک پر می کردند تا سیل بند درست کنند و از ورود سیلاب به منازل و مزارعشان جلوگیری کنند؟ مگر همان جوانان منطقه ملاشیه اهواز نبودند که با ایجاد دیواره انسانی خود را مقابل مسیر سیلاب قرار داده بودند، در حالیکه نهادهای دولتی و حکومتی حاضر نبودند هیچ کمکی بکنند و هیچ امکانات و ماشین آلاتی برای ایجاد سیل بند در اختیارشان قرار دهند؟
اگر فداکاری های مردم و جوانان متشکل در کمیته های امدادرسانی مناطق سیل زده خوزستان، گلستان و لرستان و همچنین امداد رسانان مردمی در شهرهای دیگر که با به خطر انداختن جان خود باعث نجات جان انسانها زیادی شدند، در هر یک از کشورهای دیگر که حکومت هایشان مجبور شده اند قدری به جان و اموال مردمانشان اهمیت دهند، اتفاق می افتاد، به احترامشان تندیس ها و مجسمه های یادبود می ساختند و در میادین اصلی شهرها نصب می کردند. اما در ایران در مقابل چشم عموم، این انسان های فداکار را بازداشت می کنند و در عین حال ادعا می کنند که نیروهای شبهه نظامی حشدالشعبی، فاطمیون و حزب‌الله لبنان برای کمک به سیل زدگان آورده اند!
این نیروها که بعد از یک ماه از وقوع سیل به ایران وارد شده اند، چرا از ابتداکه مردم در محاصره سیل بودند و نیاز به کمک داشتند، نیامدند؟ حالا که سیل همه چیز مردم را نابود کرده و این مردم دیگر هیچی برای از دست دادن ندارند، حشدالشعبی و فاطمیون و حزب‌الله چه کاری از دستشان بر می آید و می خواهند چه کاری برای سیل زدگان انجام دهند؟ آیا می خواهند به سیل زدگان خانه بدهند؟ می خواهند خسارات به مردم سیل زده پرداخت کنند؟ مطمئناً هیچ یک از این اقدامات در توان و وظیفه اینها نیست. تنها کاری که تا حالا اینها کرده اند، جولان دادن با ماشین‌های رعب آور با برافراشتن پرچم های حشدالشعبی و فاطمیون و حزب‌الله در خیابانها بوده است. هنوز چند روز از ورودشان به ایران نگذشته اقدام به کنترل رفت و آمد شهروندان و گیر دادن به زنان بی حجاب کرده اند.
در نتیجه شکی نیست که این نیروها برای کمک به سیل زدگان نیامده اند.
سوسیالیسم امروز: اگر فراخوان و یا نکته دیگری دارید بفرمائید
جوانمیر مرادی: در پایان بر تشکیل شوراهای کارگری و مردمی تاکید می کنم. علاوه بر توضیحاتی که در رابطه با تشکیل شوراهای کارگری برای دفاع از حقوق کارگران دادم، سیل اخیر باعث آسیب های فراوانی به جمعیت زیادی از مردم شده و هست و نیست شان از بین رفته است. تشکیل شوراهای مردمی چه در میان خود آسیب دیدگان و چه در میان بقیه مردم ضروری است تا بتوان متحدانه خواهان جبران فوری خسارات و سر و سامان دادن به سیل زدگان شد. شرایط زندگی برای سیل زدگان در چادر، بدون امکانات بهداشتی غیر قابل تحمل است و برای مناطق گرم با دمای بالای ۵٠ درجه در ماه های آینده بخصوص برای سالمندان و کودکان کشنده خواهد بود. اگر سریعا در منازل مناسب اسکان داده نشوند، جان خیلی ها در خطر خواهد بود.
منبع: شماره ٩۶ نشریه سوسیالیسم امروز
٣١ فروردین ١٣٩٨
٢٠ آوریل ٢٠١٩