سگ در اسلام !

در مملکت  اسلامی ناب محمدی ایران،  سگ  نجس است. و سگ داری نماد مخالفت با اسلام است و  پیگیرد قانونی دارد.
روزانه جامعه ایران شاهد سک کشی ماموران برده و مغز شسته ای است که در منازل و پارک ها سگ ها و صاحبان آنها را مورد تعقیب , آزار و جریمه و تهدید قرار میدهند.
همزمان در مراسم های مذهبی، از جمله اربعین،  مومنان و رهروان مولای متقیان ( چه بسا بخشی از اینها همان مامورانی هستند که  تفنگ بدست سگ ها را میکشند) را میبینی به خود قلاده میبندند, دولا میشوند و چون سگ  حسین  عو عو میکنند و  به مقام  راسخ سگ درگاه  والای  بیت فاطمه زهراو حسین میرسند .
بعد از مراسم، این نجس ها چه بسا در لباس مداحان بیت ، نوحه میخوانند ، خودزنی میکنند ، دیگران را به قمه کشی ترغیب میکنند  و علیرغم نجس بودن شان به درگاه ملوکانه مقام معظم رهبر ی میرسند  و چون مومنان  به او و دیگر  امامان ،  نیروی آتش به اختیار می شوند و بی قلاده آگاهی ، آزادی ،آبادی و شادی را زیر میگیرند.
این سگ های نجس به درجه شهادتی می رسند که آیت الله ها ، این نماد ، صاحبان و دلالان خدا برایشان آرزو و رزرو کرده اند.
شهادتی که کارکرد افیون دارد که  به وسیله آن تمام بدبختی ها و فلاکت و درماندگی زندگی امروزشان را  فراموش  میکنند و یا به خاطر  ترس از عذاب آویزان شدن توسط خدا در جهنم و وحشت از سئوال های انکیل و منکیل و سرب داغ ریختن, خود را تماما  و بی اختیار به آیت الله ها  میسپارند، .
گویی این منطق شان است:  این دنیایم چهار قد   فقر و یاس است ،بگذار با عبد شدن و وساطت آیت الله ها بهشت را با خدا معامله کرده باشم ”
مقصد کجاست؟
حوری های بهشت است .(بهشتی است که آیت الله ها پیش فروش میکنند و از شدت تحقیر زن و انسانیت مشمئز کننده است و بیمارگونه) اینان  مسخ و مرعوب شدگانند ، به ناچار فراموش میکنند که این صاحبان  ۹۵ میلیارد دلاری کلیدداران بهشت،  به این خاطر هستند که آنها خودشان سواری فیزیکی و فکری میدهند