پیامدهای خروج آمریکا از سوریه
از زمان اعلام خروج نیروهای آمریکایی از سوریه توسط رئیس جمهور آمریکا گمانه زنی ها در مورد دلایل پشت پرده این تصمیم غیر قابل انتظار و همچنین تاثیرات آتی آن بر تحولات منطقه ای بالا گرفته است. ابرقدرت‌هایی که زمانی برای سهم بری بیش‌تر و توسعه سیاستهای جنایتکارانه خود ، با پر وبال دادن به جریانات سیاه اسلامی آنها را بجان مردم بیگناه در عراق و سوریه انداختند ، اکنون هم بهمان دلایل اولیه و بر پایه منافع خود ودر یک بده و بستان دیگر یک جامعه در هم کوفته و بی افق را به حال خود رها کرده تا به قول خودشان آسایش به سوریه و مردم آن برگردد؟! مسئولین ناآرامی و ۷ سال جنایت وکشتار و آوارگی و نابودی هست ونیست دهها میلیون انسان بی گناه گویا تازه به فکر آرامش مردم رنج دیده سوریه افتاده اند. ولی چه کسی هست که نداند که در پشت این تصمیمات شیادانه دولت‌های بزرگ و همپالکی های منطقه ای شان بازهم منافع مادی و سیاسی برعلیه مردم زحمتکش سوریه نهفته است.
دولت آمریکا که در جنگ سوریه و مقابله با داعش هیچوقت نتوانست از رقیب روسی پیشی بگیرد ، بنظر می رسد با قبول تلویحی سرکردگی روسیه در معادله سوریه در مقابل امتیازاتی میدان را به رقیب جهانی اش در آن منطقه واگذارکرده است. استعفای چند مقام بلند پایه آمریکا و اعتراض شماری از هم حزبیهای ترامپ در کنگره هم نتوانست رئیس جمهور آمریکا را از این تصمیم مهم منصرف کند.
ائتلاف روسیە ، ایران وترکیە بخصوص در یک سال گذشته که با برگزار کردن کنفرانسها و ارائە نقشه راه برای حل بحران سوریه عملا ابتکار را از دست دولت آمریکا و پشتیبانان فاسد او از قبیل عربستان و دولت مرکزی عراق در آورده بود ،دولت آمریکا را ناچار از قبول ماندگاری دولت بشار اسد در مقابل امتیازاتی کرد.
طی دو ماه گذشته شالوده این توافق و بند وبست در دیدار و تماس بین رهبران روسیه وترکیه و آمریکا و اسرائیل ریخته شد.رژیم زوار در رفته اسد دیگر خطری جدی برای اسرائیل نیست. هم چنین یکی از شروط در قدرت ماندن رژیم اسد قطع رابطه دولت اسد با پ ک ک و مقابله با مناطق خود مدیریتی کردستان سوریه است. دولت آمریکا با دادن این امتیاز به دولت ترکیه و چراغ سبز نشان دادن به آ ن برای حمله به مناطق کردستان سوریه در واقع در تلاش است ترکیه را از در غلطیدن یکباره به جبهه روسیه و چین بر حذر دارد. طبق این توافقات هنوز اعلام نشده هم چنین به احتمال زیاد دست ایران و حزب الله از نفوذ بیش‌تر در سوریه کوتاه خواهد شد و اسرائیل دست بازتری در حمله به آنها در سوریه پیدا خواهد کرد. در مقابل همانطور که در این روزها از طرف مقامات ترکیه به کرات اعلام می شود ، دولت ترکیه با دور زدن مجاز تحریم‌ها ی آمریکا ، به جمهوری اسلامی کمک خواهد کرد و روابط اقتصادی خود را با جمهوری اسلامی گسترش خواهد داد.
خلاصه در این بده و بستان قدرتهای جهانی و همپالگی های منطقه آنها ، ماندگاری حکومت مرکزی بشار اسد در سوریه برای روسیه ، و قطع رابطه سوریه با پ ک ک و کنترل نیروهای سوریه دمکراتیک ( ی پ گ و دیگر نیروهای مخالف رژیم اسد ) برای ترکیه و کوتاه کردن دست جمهوری اسلامی از سوریه برای آمریکا واسرائیل امتیازاتی است که هر کدام بدست می آورند. در این میان رژیم اسلامی با توجه به وخامت اوضاع اقتصادی و سیاسی درونی خود و وجود فشارهای بین المللی مجبور است به کمک های ترکیه برای سبک کردن با ر تحریم‌ها در این زد بند منطقه ای رضایت بدهد.
اما بنظر می رسد احزاب و جریانات کردستان سوریه که در مبارزه علیه داعش هم پیمان آمریکا بودند ، یکی از قربانیان سیاست کنونی آمریکا و توافقات اخیر دولت‌های درگیر در مورد آینده سوریه هستند. علیرغم فداکاری و جانفشانی زنان و مردان جامعه کردستان سوریه برای حفظ امنیت و مدنیت جامعه اما متاسفانه سیاست توهم به قدرتهای منطقه ای و جهانی یک بار دیگر حکایت از تکرار تجربه های تلخ عفرین ، کرکوک ، منبج و غیره دارد. آنچه روشن است نیروهای سوریه دمکراتیک در صورت تعرض دولت ترکیه در میانمدت توانایی مقابله با ارتش هار و سرکوبگر رژیم فاشیستی ترکیه را نخواهند داشت. از طرف دیگر رژیم اسد با تشخیص موقعیت ضعیف نیروهای کرد تلاش خواهد کرد آنها را خنثی کرده و مجبورشان کند با تن دادن به خواستهای دولت مرکزی سوریه در واقع با انتخاب از بین بد و بدتر به مماشات بارژیم اسد تن بدهند.
بخصوص باتوجه به سابقه رابطه گاه وبیگاه نیروهای سوریه دمکراتیک (ی پ د ) بادولت بشار اسد و دریافت کمک از آن در گذشته و هم چنین رابطه حسنه آنها و پ ک ک ، با جمهوری اسلامی ایران ، احتمال می رود با وساطت و پادر میانی جمهوری اسلامی نیروهای سوریه دمکراتیک ، در مقابل اختیارت محدود و اداری محلی تحت کنترل نیروهای دولت مرکزی در آیند. در هرحال آینده روشن وامیدوارکننده ای در انتظار جریانات و مردم کردستان سوریه پیش بینی نمی شود.
اما در پرتو تحولات کنونی در سوریه و سرنوشت مردم تحت ستم کردستان در منطقه در این روزها باردیگر آه و ناله ناسیونالیستها ی کرد در کشورهای همجوار سوریه در مورد “ خیانت آمریکا به کردها “ شنیده می‌شود. این توهم پراکنی نسبت به یکی از جنایتکارترین معماران بدبختی و بیچاره گی مردم منطقه از استراتژی تمامی احزاب ناسیونالیست کرد در منطقه ناشی می شود که تنها با تکیه بر قدرتهای دیگر و دریوزگی حاکمیتی دست نشانده می توانند بساط حکومت استثمارگرانه و ضدمردمی خود را در پوشش دفاع از مردم کرد و دولت خودی و کردی بر پا نگهدارند.
در همین منطقه خاورمیانه ودر تجربه یک دهه گذشته بارها این واقعیت عینی در چشم میلیونها مردم کارگر و زحمتکش کرد خود نمایی کرده است که نزد ناسیونالیسم کرد منافع طبقاتی هزاربار بر رفع ستم از مردم کردستان و ایجاد جامعه آزاد و حتی نیمه مرفه ارجحیت دارد. همین “خیانت آمریکا “ که بعضی ها از آن می نالند ، نزد شعبه های رقیب دیگر ناسیونالیست در کردستان عراق و برخی احزاب ناسیونالیست ایرانی مایه خوشحالی و عین وفاداری به مردم کرد سوریه است. ناسیونالیسم جواب تناقضات پیچیده و تبعیضات بیشمار جهان امروز از جمله جواب خاتمه دان به ستم ملی مردم کردستان نیست. خود اینها بخشی از موانع سر راه رسیدن جامعه به آزادی و عدالت هستند. نگاهی به کارنامه حکومت اقلیم کردستان عراق برای صحت این ادعا کافی است. بهم فشردن صف کارگر و زحمتکش منطقه جدا از دین وملیت و تلاش برای به کرسی نشاندن جامعه‌ای آزاد و برابر ، پله اول حرکت میلیونها انسان در جامعه کردستان است برای از بین بردن هرنوع ستم و تبعیضی، که کمونیستهای مدافعین راستین عدالت و رفع هر نوع ستم در جامعه باید پیشقراول چنین حرکتی برای نجات جامعه باشند.
***