روز جهانی کارگر ۹۷ روز قدرت نمائی طبقه کارگر و نوید دهنده اعتصابات سراسری کارگران و پیوستن دیگربخشهای معترض جامعه به طقه کارگر بود.

روز جهانی کارگر ۹۷ روز قدرت نمائی طبقه کارگر و نوید دهنده اعتصابات سراسری کارگران و پیوستن دیگربخشهای معترض جامعه به طقه کارگر بود.
با وجود اعلام مقابله همه جانبه دستگاههای سرکوب و ایجاد رعب و وحشت از طریق احضار فعالین کارگری در روزهای نزدیک به روز جهانی کارگر و بگیر و ببندهای قبل از برگزاری مراسمات، امسال روز جهانی کارگر در تهران، سنندج و یزد، باشکوه و رو در رو با صفوف نیروهای سرکوبگر برگزار گردید و در شهرهای دیگر به شیوه های مختلف، با دیوار نویسی های مرتبط با روز جهانی کارگر و با برگزاری تجمعات متعدد در اعتراض به تضضیع حقوقهای خود در این روز، پیام قدرت متحدانه و عزم و اراده خود را در گام برداشتن به سوی اعتصابات سراسری در آینده نزدیک به گوش دنیا رساندند.
در تهران، مقابل مجلس به فراخوان ۵ تشکل مستقل کارگری، سندیکای نقاشان البرز، کانون مدافعان حقوق کارگر، انجمن صنفی کارگرات برق و فلزکار کرمانشاه، اتحادیه آزاد کارگران ایران و کمیته پیگیری ایجاد تشکلهای کارگری و اتحاد بازنشستگان، جمعیتی از کارگران، بازنشستگان، فعالین کارگری و مدافعان حقوق کودک در برابر صف مضطرب نیروهای سرکوبگر، مراسم را با بلند کردن پلاکاردها و سر دادن شعارهای مطالباتی و متناسب با روز جهانی کارگری برگزار کردند که مورد یورش سرکوبگران قرار گرفتند و تعدادی را بازداشت نمودند (خوشبختانه بازداشت شدگان بعد از یک روز آزاد شدند).
همزمان با برگزاری مراسم روز کارگر مقابل مجلس، هزاران نفر در مقابل خانه کارگر تهران تجمع کردند و در اعتراض به عدم صدور مجوز راهپیمائی شروع به سر دادن شعارعلیه خانه کارگر کردند و خواستار استعفای ربیعی وزیر کار ضد کارگر که جزء افتخارات خانه کارگر است، شدند.
مراسم دولتی که قرار بود با آمادگی کامل همه دستگاههای سرکوب، قضائی، امنیتی و انتظامی و با شرکت عوامل همه وزارتخانه ها برای در دست داشتن کنترل مراسم انجام گیرد، با این وجود با توجه به شرایط شدیدا اعتراضی، از ترس خارج شدن کنترل مراسم از دست هدایتگران ضد کارگر و تبدیل شدن آن به صحنه اعتراض کارگران نسبت به وضع موجود، برگزار نگردید. اما انصراف از برگزار مراسم دولتی برای دولتی ها و خانه کارگریها هم باعث خلاصی از ابراز خشم و نفرت کارگران نسبت به فریبکاران و کل مجموعه ضد کارگری در قدرت نگردید و در همان مکان ساختمان خانه کارگر، کارگران با سر دادن شعار، گلوی عوامل خانه کارگر را فشردند و بیشتر از پیش ضدیتشان با منافع کارگران را افشا و رسوائی نصیبشان کردند.
در قزوین نیز خانه کارگریها با بردن کارگران به درون ساختمان، تلاش کردند مراسم را به نفع دولت و خانه کارگر تمام کنند که کارگران با بلند کردن پلاکاردهای مطالباتی خود، این تلاش مذبوحانه را به ضد آن تبدیل کردند.
در یزد کارگران با سر دادن شعارهای مطالباتی راهپیمائی کردند. در سنندج باوجود احضار و محاکمه چند روز قبل از روز جهانی کارگر ۵ فعال کارگری و بازداشت یداله صمدی دبیر سندیکای کارگران خباز سنندج و امیر شهابی رئیس این سندیکا، ساعت ۶ و۳۰ دقیقه بعد از ظهر در محله نایسر تظاهرات باشکوه روز جهانی کارگر برگزار گردید و اینگونه کارگران و آزادیخواهان و برابری طلبان شهر سنندج قدرت و عزم و اراده تسخیر ناپذیر خود را به نمایش گذاشتند.
شهر سقز مانند هر ساله کارگران مراسم خود را در میدان کارگران ساختمانی «چمی ولی خان» برگزار کردند که در پایان مراسم، نیروهای سرکوبگر به شرکت کنندگان یورش برده و ضمن ضرب و شتم، چند نفر از جمله عثمان اسماعیلی که دو هفته قبل، از زندان آزاد گردیده بود را بازداشت نمودند.
در مریوان به فراخوان انجمن صنفی کارگران ساختمانی مریوان و سروآباد مراسم روز جهانی کارگر با حضور صدها نفر برگزار گردید.
کارگران چند شهر دیگر مانند ماهشهر، عسلویه، بندرعباس، شیراز، اهواز، اصفهان، کامیاران و…. در روز جهانی کارگر با براه انداختن تجمع و اعتصاب حول مطالبات خود، به اهمیت این روز تأکید گذاشتن و خود پیام شکل گیری اعتصابات سراسری را به همراه داشت.
مجموعه این مراسمات و تجمعات و اعتصابات در روز جهانی کارگر بیانگر یک پیشروی اساسی در روز جهانی کارگر امسال نسبت به گذشته بود. اما این تغییر تنها در مبارزات خود کارگران نمایان و محدود نمانده بود. امسال یکی از بخش های به طور جدی معترض جامعه یعنی زنان، زنانی که در جریان تظاهراتهای دی ماه سال گذشته و همه روزهای بعد از آن علنا و عملا در میادین و خیابانهای اکثر شهرها علیه حجاب، تبعیض و نابرابری مبارزه کرده اند، با صدور بیانیه در دفاع از روز جهانی کارگر و برداشت روسری های خود در روز جهانی کارگر در خیابانها در حالیکه پلاکاردهایی در گرامیداشت روز جهانی کارگر و حاوی مطالبات کارگری بر گردن آویزان کرده بودند، مبارزه خود را در پیوند با مبارزات طبقه کارگر مستحکم تر کردند و اینگونه بر محور بودن طبقه کارگر در مبارزه برای رسیدن به همه حقوق انسانی تمام بخشهای تحت ستم جامعه تأکید گذاشتند.
زنده باد اول ماه «می» ۱۱ اردیبهشت روز جهانی کارگر
مستحکم تر باد مبارزات متحدانه همه بخشهای تحت ستم با طبقه کارگر
جوانمیر مرادی ۱۵/۲/۱۳۹۷
www.anjomanbfk.blogfa.com
@anjomanbfk