آغاز دوره ای دیگر از اختلافات روحانی و سپاه پاسداران !

سخنرانی حسن روحانی در ٢٩ فروردین ماه به مناسبت روز ارتش ، دور دیگری از اختلافات دولت روحانی را با جناح اصولگرایان و از جمله سپاه پاسداران را رقم زد .
گرچه این اختلافات و تنشهای سیاسی ریشه در کهن دارند اما هر بار به بهانه ای و در مناسبتی و در تعداد زیادی از نشستهاو سخنرانیها و بعضا هم در نماز جمعه ها به اوج خود میرسند و برای دوره ای این تنشها ، مقامات بالای رژیم را در جناحهای مختلف در درون نظام جمهوری اسلامی را تحت شعاع خود قرار میدهد و تعدادی را هم مجبور به واکنش می سازند. این بار نیز چنین تنشها و اختلافات همچون بسیاری از دفعات پیش ریشه در فشارهای سیاسی و تبلیغات کشورهایی چون آمریکا و تعدادی از دولتهای غربی به خاطر دخالتها و زیاده رویهای جمهوری اسلامی در خاورمیانه را دارد. هر بار این تبلیغات و فشارها و گاها هم تحریم های اقتصادی ، نگرانی جناحهای رژیم را صدرصد افزایش میدهد و در مقابل هم آنها را برای دوره ای به جان هم می اندازد و تنشها و اختلافات را بالا می برد. هر یکی دیگری را مقصر اصلی بحرانهای موجود میداند و همدیگر را محکوم میکنند و بدین شیوه از زیر بار مسئولیت شانه خانه میکنند و به جان هم در میآفتند.
در این میان نیز سکوت چند ماهه حسن روحانی در مقابل جناح رقیب ، بارها انتقادهای جدیدی را از طرف متحدین اصلاح طلب و گاها هم از سوی قدرتهای سرمایداری ، آراسته شخص رئیس جمهور شده است و او را تحت فشار قرارداده است و وادار به واکنش کرده است.
همزمان بعداز سخنرانی حسن روحانی در روز ارتش ، سپاه و امام جمعه ها در روز ٣٠ فروردین به دولت جناب روحانی حمله ور شدند و علیه شخص روحانی و مواضع جدیدش داد سخن سر دادند و بدین شیوه فصل دیگری از اختلافات رقم زده شد. در روز اول اردیبهشت نیز در نشست مشترک حسن روحانی و معاونش جهانگیری تحت لوای هم اندیشی در جمع مدیران ارشد دولت این دعوا و بگو مگو ها ادامه پیدا کردند و این بار روحانی مستقیما طرف مقابل را مورد حمله قرار داد و دستگاه دولت را هم در همین رابطه بسیج کرد. او خطاب به مدیران گفت :
“برخی از مدیران دولتی روزه سکوت گرفته اند… نمی‌دانم از چه می‌ترسندو هراسشان از چیست ؟، هر کس در پست دولتی است در هر رده مدیریتی، باید بداند او طبق قانون اساسی و طبق وظیفه شرعی از توانمندی برخوردار است و باید به وظیفه عمل کند و اگر از اخم این و آن هراس دارد برود کنار.”
روحانی می بایست به هر طریق ممکن فشارهاو انتقادهای روی خود را کم و بار دیگر دست آشتی به طرف مخاطبان خود دراز کند . شاید برای شخص روحانی مراسم روز ارتش همان فرصتی بود تا بار دیگر به منتقدین خود بگوید که با جناح اصولگرا و سپاه پاسداران فاصله دارد و تعهداتش را فراموش نکرده است و تغییری در مواضع خود نداده است .
به همین خاطر روحانی در دفاع و حمایت خود از ارتش میگوید که :
” ارتش به وصیت امام عمل کرده و هرگز در بازیهای سیاسی وارد نشده است، ارتش هیچگاه به‌ دنبال تنش در منطقه و جهان نبوده است و همواره به‌ دنبال صلح و ثبات است.”
بیان این سخنان غیر مستقیم پیکر سپاه پاسداران را نشانه میرود و این خود اعلام جنگ دیگریست که شاید تنشها و اختلافات را به راهای باریکتر سوق دهد.
با روی کار آمدن دولت روحانی، موضوع اختلاف نظر روحانی با سپاه پاسداران همواره مطرح بوده و هر از گاهی با اظهارنظرها و اقدامات طرفین پررنگ شده است . اما این نوع اختلافات زیاد دوام نداشته است و هر بار به نوعی فروکش کرده است.
جناح های مختلف حکومتی نگران از خطر فروپاشی جمهوری اسلامی و هراسان از خطر طغیان خشم مردم، عملا به سیاست سازش در مقابل همدیگر برای حفظ نظامشان بارها و بارها تن داده اند . به تازگی هم در جریان خیزشهای دیماه سال گذشته و اعتصابات و اعتراضات توده ای در سراسر ایران بارها سپاه پاسداران هشدار داده است که باید مراقب بود و اعتراضات را جدی گرفت. به گفته سپاه این اعتراضات نظام جمهوری اسلامی را مستقیما در خطر فروپاشی قرار داده است.
شکی نیست که همگی این تنشها و اختلافات و گاها هم سازشهای طرفین در مقابل همدیگر ، از طرف خودشان نیز مدیریت میشود . برای هر دوی طرف درگیر حفظ نظام جمهوری اسلامی اولویت دارد و در هر شرایطی نظام جمهوری اسلامی به خطر افتد نگرانیها وجود همه آنها را فرا میگیرد . هر دو جناح گسترش اعتراضات و اعتصابات کارگری و توده ای،تنشان را به لرزه در می آورد . آنها از خشم مردم می ترسند و به خوبی می دانند که طغیان توده ها روزی آنها را به سجده در خواهد آورد به همین خاطر اگر در مقابل هم در بیافتند و دعوایشان طول بکشد به نفع نظامشان نیست پس باید اختلافات را کنار گذاشته و در یک صف و در یک جبهه به سرکوب مخالفان جمهوری اسلامی بپردازند . آنها در حفظ قانون ضد بشری جمهوری اسلامی و سنتهای امامشان توافق نظر دارند . هر دوی آنها به حکومتی وفادارو خدمت کرده اند که ۴٠ سال است ایران را برای شهروندانش یک زندان کرده است . بدون شک مردم و توده های زحمتکش و کارگران و محرومان جامعه روی این اختلافات سرمایه گذاری نخواهند کرد و آنها به خوبی میدانند که هر دو طرف دشمن واقعی آنها هستند و هر دو طرف درگیر در اختلافات زندگی آنها را به دوزخ تبدیل کرده است . نه به روحانی و نه به سپاه پاسداران و نه به هیج مقامی در درون نظام جمهوری اسلامی باور و اعتمادی ندارند و سرنوشت شوم خود را در گرو قدرت آنها می بینند . پس همگی این اختلافات و تنش و سازشها نمی تواند هیج گونه تاثیری روی مواظع انقلابی مخالفان جمهوری اسلامی داشته باشد . همگی مردم و تودهای کارگرو زحمتکش آرزویشان نابودی این رژیم با همه دارودسته ریزو درشتش است . مردم دست این مقامات فاسد را خوب خوانده اند می دانند که عاملان اصلی بدبختی و آوارگی و بیکاری و دها مصیبت و بدبختی خود و خانواده هایشان همین اشخاص هستند.
خواهد آمد روزی که در یک بر آمد توده ای بساط این رژیم در هم کوبیده شود و به همه ظلم و قانون شکنیها پایانی یابد و آنروز هم دیر نخواهد بود.