اولویت طبقه کارگر پایان دادن به این زندگی مشقت بار است!
فراهم کردن ملزومات و آمادگی لازم برای جنگ نهائی و سر نوشت سازی که خود جمهوری اسلامی با سرکوب و زندان و تحقیقر و تحمیل گرسنگی و بیکاری و سلب حداقل آزادیها و تشکل یابی به ما کارگران اعلام کرده است، مهمترین اولویت و ضرورت سیاسی و تاریخی جنبش ما است. جنبش سوسیالیستی طبقه کارگر و کل طبقه ما اگر میخواهد خود و جامعه هشتاد میلیونی ایران را نجات دهد هیچ راه دیگری جز آماده شدن برای این نبرد هم جانبه سیاسی و طبقاتی جدی پیش روی خود ندارد. یا دست یافتن به یک زندگی مرفه و انسانی و برابر برای خود و٩٩ درصد ان جامعه !، یا قبول کردن شرایط فلاکت بار کنونی و تداوم زندگی برده وار و تحقیر آمیزی که در طول این چهل سال به دست حکومت مافیا و دیکتاتور مذهبی و سرمایه داری به ما کارگران و جامعه ایران تحمیل شده است؟
در بطن این مبارزه جدی طبقاتی باید کل طبقه را متوجه این واقعیت ساده کرد که نقش کلیدی او در تولید، او را در موقعیت نیروی اول پایان دادن به غده جمهوری اسلامی و پایان این همه استثمار و نابرابری قرار داده است!. باید خود را صاحب ثروت و سامان و منابع طبیعی و سیاسی و اقتصادی ان مملکت دانست چون چرخ تولید و به تحرک در اوردن ان جامعه دست توی کارگر و زحمکش است! نه حاکمان موجود و مفتخور وبی نقش در تولید و سوخت ساز و جامعه. کارگران تولید میکنند آنها مصرف، کارگران برای جامعه کار می کنند آنها برای سرکوب و کنترل جامعه، کارگران برای عدالت و انسانیت آنها برای از بین بردن عدالت و انسانیت و اعمال حاکمیت یک مشت اقلیت انگل بر اکثریت جامعه!.
نباید زیر بار قوانین قانون کار و خانه کارگر و شورای اسلامی و کلیت جمهوری اسلامی رفت. نباید دستمزد هولناکی که دوباره برایمان تعین کرده اند بپذیریم. نباید قراردادهای موقت و سفید و به دستمزد کم و ساعات کار بیشتر تن بدهیم. نباید به تبعیض جنسیتی بین زن ومرد و حق و حقوق و ساعت کار و دست مزد و مزایای نابرابر در این زمینه تن داد! باید تلاش نمود ظرفهای مبارزاتی که منشا قدرت ما میتواند باشد سازمان داد. تشکلهای مستقل از دولت و ایجاد شوراهای منتخب کارگری و هر نوع تشکل دیگری که منتخب مستقیم کارگران در محل کار است باید تشکیل داد تا بتوان متحدانه به مبارزه بر خواست.
قدرت طبقاتی ما در تشکل و اگاهی و داشتن خط سیاسی و صف مستقل طبقاتی روشن است. وجود تمایزسیاسی و طبقاتی خود به عنوان جنبش سوسیالیستی و پیشرو و آگاه طبقه کارگر با جریانات پوپولیست و رفرمییست و اصلاح طلب و ناسیونالیست و ملی گرا و قومی و …… یک رکن مهم پیشروی ما محسوب می گردد. طبقه ما نباید به دام اینها به افتد این تفکر و جریانات درطول تاریخ از ما نبوده اند و نیستند. مگر همین جمهوری اسلامی به اسم دفاع از مستضفین سر کار نیامد ؟ .خمینی جلاد مگر نگفت “خدا هم کارگر است” تا راه برای سرکوب و استثمار همین “خدا” یان واقعی را فراهم کنند و چهل سال است که آنان را میکشند و نانشان را نیز به گروه گرفته اند.
و بلاخره از همه مهم تر حزب است! کارگران بدون حزب سیاسی خود راه بجای نمی برد. طبقه ما باید صاحب حزب طبقاتی خود باشد. واقعیت جامعه ایران تحت حاکمیت نظام هار اسلامی به طبقه کارگر و حزبش حکم میکند که برای پیروزی خود باید جدی تر از هیاهوی مقاله نویسان صرف پوپولیست دنباله رو حوادث و “مردم” در این و آن حزب، که به تازگی هم فعالتر شده اند، وارد مبارزه سرنوشت ساز شوند. طبقه کارگر بدون حزب سیاسی – طبقاتی کمونیستی روشن ودخاتگر، بدون تشکل مشتقل خود، بدون نیروی مسلح و رزمنده خود نمیتواند بر جمهوری اسلامی و طبقه حاکمه سرمایه داری در ایران پیروز گردد!
هرچند اوضاع امروز جهان و ایران به مراتب مبارزه ما را با بورژوازی سخت تر کرده است، اما همان تجربه سابق انقلاب اکتبر در روسیه سال ١٩١٧ نیز نشان داد که کارگران بدون حزب بلشویک به رهبری لنین و بدون دست بردن به نیروی مسلح و قهر انقلابی علیه تزار و ارتجاع مسلح پیروزی برایشان امکان پذیر نبود. الان نگاه کنید بوژوازی و یا اپوزسیون و احزابهای مختلف همه نه تنها حزب دارند که “حزب مسلح” را نیز دارند، در نتیجه کارگران و حزب کارگری اگر نخواهد قربانی شود، اگر نخواهد دوباره سال ۵٧ دیگری به زیان چپ و کارگر و آزادیخواهی تکرار گردد باید به همه این ملزومات جدی مبارزاتی خود فکر کند و عملا انرا سازمان دهد.
در هر حال به نظرم طبقه کارگری که با اگاهی سیاسی و طبقاتی روشن خود، تامین اتحاد و همبستگی، شناخت از حق و حقوق طبقاتی خود، دفاع جدی ازبرابری کامل زن و مرد، و اینکه خود را صاحب جامعه می داند و داشتن حزب رزمنده سوسیالیستی را شرط پیشرفت و پیروزی خود می داند، قادر به رقم زدن آینده تحولات ایران خواهد بود. در این صورت با قاطعیت میگویم میتوانیم پیروز شویم و قدرت را بگیریم و پیام آور آزادی و برابری و رفا و امنیت در ایران باشیم!
حزب سوسیالیست انقلابی ایران دارای این سیاست و برنامه و پتانسیل میباشد و به این مبارزه و طبقه تعلق دارد!
پیشنهاد میکنم حزب سوسیالیست انقلابی را از ان خود بدانید و به این حزب پپیوندید. از هر طریق برایتان امکان پذیر میباشد با حزب تماس بگیرید. در صورت تمایل و از کانال مناسب با من نیز از طریق این شماره تلفن میتوانید تماس بگیرید: ۰۰۴۷۹۲۸۳۱۳۷۶
منبع: شماره ۴١ نشریه سوسیالیسم امروز
www.simroz.org
۴ فروردین ١٣٩٧
۴ مارس ٢٠١٨