زمان، همه ی زمان

در کنار ما ایستاده اند
آنها
که دوستشان داریم.
در کنار ما زندگی می کنند
آنها
که هزاران سال پیش
امروز ما را دوست می داشتند.

آنها
که هزاران سال دیگر
خواهند آمد
تا شاید خود ما را
دوست داشته باشند.

زمان
خطی است
که در آن
آنها که ایستاده اند،
در کنار یکدیگر
زندگی را تجربه می کنند.

طبیعت
پایه ی آن زندگی است
و هنر
این تصویر خلاقیت انسان
پاسخ این حضور
در زمان.

اما در کنار ما
آنها که نایستاده اند،
که زندگی ما را
با تیرهای بی شماری
نشانه رفته اند،
آنها
که هزاران سال پیش
و
هزاران سال دیگر
لحظه های خلاق ما را
سر بریده
و
خواهند برید،
خط ناشناس زمان حیات ما را
کوتاه می کنند
و
این عمر کوتاه را
ارزان
به یغما می برند.

آنها
که با به زنجیر کشیدن زمان
هر لحظه
داغ تاره ای
بر نفس های تنگ ما
حک می کنند.

پنجره ای
از سیاه ترین گودال ها
تا سرخ ترین دشت های زمین
همیشه گشوده است
و
در کنارش
دیواری در انتظار خراب شدن
بر روی سری
که نمی تواند
تسلیم ترس
و
فریب شود.