عبدل گلپریان
حزب دمکرات کردستان ایران پیش تر از وقوع تحولاتی در کنگره ۱۴ خود تحت عنوان "مردمی تر کردن مبارزه" اطلاع رسانی و بعنوان بخشی از فعالیتهای دور آینده اش آنرا عرضه کرده بود. یکی از این تحولات برای "مردمی تر کردن مبارزه"، ایجاد اتحادیه علمای دینی کردستان بود. مصطفی هجری اندر باب اتخاذ این سیاست، بطور مفصل به تعریف و تشریح آن پرداخت. بدنبال انتقادات و تعرض جریانات و شخصیتهای سیاسی و از جمله تعرض و نقد ما به حزب دمکرات، اخیرا و با امضای نمایندگی این حزب در خارج کشور بتاریخ ۷ ژانویه ۲۰۰۹، ندامت نامه ای آبکی و بیمایه را در توضیح "بی ربطی حزب دمکرات نسبت به تاسیس سازمان ملایان دینی" انتشار داده است مضمون و محتوای این اطلاعیه، قبل از هر چیز واماندگی و سردرگمی حزب دمکرات کردستان ایران را به نمایش گذاشته است.
بی مناسبت نیست که در این جا دفاعیات حزب دمکرات کردستان ایران که از زبان دبیر کل آن مصطفی هجری و در مصاحبه با هفته نامه میدیا و در حمایت و پشتیبانی از این سازمان ارتجاعی دست ساز جاری شده است نگاهی مجدد بیاندازیم و سپس واماندگی نامه این حزب را که اخیرا منتشر کرده است با آن مقایسه کنیم تا اوج بی مایگی ناسیونالیسم کرد را بهتر روئیت کنیم.
مصطفی هجری یکی از دستاوردهای مهم کنگره ۱۴ را در پاسخ به پرسش هفته نامه میدیا اینگونه توضیح میدهد:
ما می‌خواهیم به برخی افکار و نظریات دینی که بافت دینی کردستان ایران را تشکیل میدهد (در وهله اول دین اسلام) بیشتر کمک کنیم، زیرا اسلامی که ما در مورد آن بحث می‌کنیم، در واقع اعتقادی روحی میان انسان و خدا است و با اسلامی که جمهوری اسلامی از آن بعنوان یک ابزار استفاده کرده و یا اسلام رادیکال سیاسی که اکنون در شکل افکار القاعده گسترش یافته است و منطقاً نه تنها در خدمت انسان نیست، بلکه در حال تخریب و نابودی بنیاد اجتماعی و اقتصادی و همه چیز است، متفاوت است. در مقابل آن، مجموعه‌ای از پیروان دین اسلام یا آن دسته از علمای دینی که در واقع زیر بار جمهوری اسلامی نرفته و موافق افکار و اعتقادات اسلامی القاعده نیستند، از سوی جمهوری اسلامی و برخی گروههای افراطی مورد حمله قرار گرفته، مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و حتی بخشی از آنها از حق تدریس و عبادت محروم شده‌اند. ما (بعنوان حزب دمکرات کردستان ایران) معتقدیم که زمان آن فرا رسیده است این دسته حداقل از سوی حزب دمکرات مورد پشتیبانی قرار گیرند. همچنین پیروان ادیان دیگر مثل یارسان ها ، بخشی از مسیحیان و حتی مسلمانان کرد شیعه که در کردستان حضور دارند، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرند و احترام بیشتری برای اعتقادات، مراسمات و مناسبات دینی‌اشان قائل شد.
بعد از تعرضی که به اسلام پناهی اخیر این حزب صورت گرفت، اطلاعیه ای ”روشنگری“ به امضای تشکیلات خارج کشور این حزب منتشر شد.
به روشنگری حزب دمکرات کردستان ایران در خصوص "بی طرفی اش با سازمان ملایان دینی کرد" توجه کنید:
روشنگری پیرامون تاسیس " اتحادیه علمای دینی کردستان ایران"
بدنبال تاسیس " اتحادیه علمای دینی کردستان ایران" و پخش این خبر در روزنامه "کردستان" ارگان کمیته مرکزی حزب دمکرات کردستان ایران، بعضی از رسانه های خبری وابسته به جمهوری اسلامی ایران، مسئولیت تاسیس این سازمان را به گردن حزب دمکرات کردستان ایران انداختند. همچنین تعدادی از جریانات اپوزسیون سراسری شناخته شده و حتی کردستانی، بدون اینکه این مسئله را بررسی کنند، به دنبال رژیم، " اتحادیه علمای دینی کردستان ایران" را ساخته و پرداخته حزب دمکرات معرفی کردند و حزب را مورد هجوم و نقد غیر سیاسی قرار دادند. این جریانات متاسفانه بر خلاف ادعای "دمکرات بودن" هر موضوع و مسئله ای که با خودشان خوانایی نداشته باشد، بعنوان مسئله ای اضافی و نامربوط قلمداد کرده و آنرا همچون توطئه نگاه می کنند.
حزب دمکرات کردستان ایران همانگونه که از اوایل اعلام داشته است، " اتحادیه علمای دینی کردستان ایران" را یک سازمان مستقل که از طرف تعدادی علمای دینی که در خود کردستان تاسیس شده می داند و حزب دمکرات هیچ گونه مسئولیتی در این رابطه ندارد.
علت مغلطه گویی جمهوری اسلامی در ارتباط با تاسیس اتحادیه علما ی دینی، به ترس و واهمه رژیم از این سازمان برمی گردد. جمهوری اسلامی به دنبال بهانه ای می گردد تا علمای دینی کرد را که حاضر به پذیرش سیاستهای سرکوبگرانه اش نیستند تحت فشار قرار دهد.
این رفتار جمهوری اسلامی برای ما جای تعجب نیست، چرا که این گونه رفتارها جزیی از ذات رژیم است. اما موضعگیری بعضی رسانه های کردی در این رابطه، جای تاسف است که ممکن است ناآگاهانه اما در عمل، برای وارونه نشان دادن واقعیتهای کردستان و تعرض کردن به حزب دمکرات تحت تاثیر جمهوری اسلامی قرار گرفته اند و به این شیوه نیز زندگی علمای دینی کرد را هم دچار مشکل می کنند.
حزب دمکرات کردستان ایران نمایندگی خارج کشور
پاریس ۷ ژانویه ۲۰۰۹
شاید مطالعه هر دو موضع و سیاست حدکا که در بالا آمده است، به تنهایی و برای قضاوت همگان کافی و گویا باشد اما چند نکته ای را در خصوص این ژست سیاسی بشدت بی مایه و مفتضحانه حدکا را لازم میدانم.
چنانکه ملاحظه شد، حدکا در این روشنگری سرافکنده، از "بی ربطی خود" نسبت به تاسیس اتحادیه علمای دینی سخن سرایی کرده است و عقب نشینی تصنعی خود را به واکنش رسانه های رژیم اسلامی در قبال آن ترجمه کرده است. بدون اینکه حداقل یکی از این رسانه های خبری رژیم اسلامی را که به "تاسیس اتحادیه علمای دینی کردستان" که مسئولیت آن را "گویا به گردن حدکا" انداخته است به خواننده نشان دهد. بر خلاف توجیهات و عوامفریبی حدکا، رژیم جمهوری اسلامی نه تنها از سازماندادن گله های آخوند و ملایان نگران نیست بلکه به قدمت حاکمیتش کوشیده است مذهب، اسلام، آخوند و ملا را در حوزه علمیه، مساجد، تکایا و یا هر مکان گندیده مذهبی دیگری بر علیه کمونیستها، کارگران، زنان و جبهه چپ و انسانیت رواج دهد. در نتیجه این پز ضد رژیمی حدکا در توجیه تاسیس سازمان علمای م
رتجع کرد زیادی نچسپ و بی خاصیت است.
حزب دمکرات کردستان ایران خوب می داند که تحت فشار و تعرضی که از طرف جبهه انسانیت، جبهه سکولار و آزادیخواهی، جبهه ضد مذهب، علیه مواضع اتخاذ شده اش مبنی بر ساختن سازمان ملایان دینی کرد صورت گرفت، ناچار به روشنگری شده است. اولا حدکا با و یا بدون سازماندهی کردن ملایان عقب مانده در کردستان، هیچگاه با مذهب و قوانین اسلامی مشکلی نداشته است. مذهب و ناسیونالیسم برای حدکا خاصیت چسب دو قلو را دارد. این دو پدیده مخرب به حال بشریت، که در طول تاریخ، زندگی بشر را به قهقرا برده است هیچ گونه تناقضی با اهداف و سیاستهای این حزب ندارد. حدکا باید بخوبی دریافته باشد که این گونه عوامفریبی ها برای چپ در جامعه کردستان مدتهاست که رنگ باخته و کسی برای آن تره هم خرد نمی کند. برعکس ادعاهای این حزب، نمایندگی حزب دمکرات با صدور این روشنگری و نشان دادن این ادعا که گویا جمهوری اسلامی نسبت به آن واکنش نشان داده، کوشیده است این عقب نشینی سطحی خود را با آن توجیه کند. حضور قدرتمند چپ و کمونیسم در جامعه کردستان امروز دیگر اجازه نخواهد داد که احزاب ناسیونالیست کرد اسلام و دین کردی ابداع کند. به یمن حضور فعال چپ ،کمونیسم، سکولارسیم و آزادیخواهی در کردستان، حدکا به چنان روزی افتاده است که کنگره اش را برای سازماندادن ملاهای مرتجع و دو خردادی های قهر کرده کرد و رانده شده از رژیم اسلامی اختصاص دهد.
آویزان شدن حدکا به سیاستهای جنگی آمریکا در منطقه، نا امید شدن از تداوم این سیاست از یک سو و از سوی دیگر حاشیه ای و منزوی شدن اهداف و آرمانهای احزاب ناسیونالیست کرد به دلیل پیشروی کمونیسم و چپ در کردستان است. این تحولات راهی بجز جمع آوری ملاهای مرتجع محلی را برای این حزب باقی نگزاشته است. موقعیتی که امروز ناسیونالیسم و احزاب آن را به چنین مسیر ارتجاعی سوق میدهد قابل انتظار است. حاشیه ای شدن این احزاب و بی ربطی به خواست و آرزوهای انسانی، و آویزان شدن ناسیونالیسم کرد به خس و خاشاک ملایان کرد موجب شده است که از فرط استیصال و درماندگی، مکتب قرآن نوع دوم را به خدمت بگیرند.
اما حزب کمونیست کارگری، کارگران، زنان، جوانان و مردم آزادیخواه و برابری طلب کردستان با قدرت و هوشیاری این طرحهای ارتجاعی را مثل همیشه حاشیه ای خواهند کرد. حدکا باید بخوبی دریافته باشد که جامعه کردستان میدان مبارزه کار و سرمایه است، میدان مبارزه زنان، جوانان ، کمونیستها و آزادیخواهان علیه توحش جمهوری اسلامی، علیه هر گونه شائبه مذهبی و علیه ناسیونالیسم و قوم پرستی است. حکمت و خاصیت روشنگری بی مایه حزب دمکرات کردستان ایران که سیاست و مواضع اتخاذ شده کنگره ۱۴ خود را ظاهرا زیر فرش می کند این است که خود را از تعرض اجتماعی چپ و آزادیخواهای مصون بدارد. اما چپ و کمونیسم در کردستان ۳۰ سال پیش و در اوج قدرت نمایی خمینی که حدکا لبیک گویان گوشه عبایش را می بوسید، مانع از ابراز وجود ارتجاع مکتب قرآنی های مفتی زاده شد و حسابشان را کف دستشان گذاشتند. امروز و در شرایطی که رژیم جمهوری اسلامی و همه جریانات مذهبی مورد نفرت مردم هستند، حدکا نمیتواند با اتکا به ارتجاع مذهبی در کردستان خاک به چشم مردم بپاشد. کارگران، توده های مردم عاصی از دست حکومت مذهبی، با اتکا به جنبش سوسیالیستی و حزب کمونیست کارگری در کردستان، اجازه تولد دیگری به ارتجاع مذهبی و اسلامی نخواهد داد
۱۸ ژانویه ۲۰۰۹