٣٨ سال از روزی میگذرد که مردم رنجدیده سراسر ایران پس از سالها مبارزه و فداکاری وتحمل رنجها و سختیهای بی پایان ، سرانجام توانستند رژیم سلطنتی پهلوی، رژیم جنایت وتوحش ، رژیم خفقان و بیحقوقی وسرکوب را دراتش خشم خفته شان فرو کوبند وانرا به گورستان و زباله دان تاریخ بسپارند . قیام ۲۲ بهمن ۵۷ برای مردم آزاده سراسر ایران ، برای همه محرومان جامعه یادآور روزهائیست که آنها با بنمایش درآوردن اتحاد و همبستگی خود ، در جنگ بی امانشان بر علیه یکی از قدرتمندترین پایگاههای ظلم و استثمار و نابرابری در منطقه، توانستند با گسستن زنجیرهای بردگی دست و پای خود ، افق روشنی را برای آینده خود ترسیم و نشان کنند . آینده ای که امیدها و آرزوهایشان را برای بهره گرفتن از زندگی شایسته و برابر و برخورداری از حقوق انسانی آغاز نمایند ، و این در آغاز اعتراضات و تظاهراتهایشان با مطرح نمودن شعارها و خواستهایشان به عیان و روشن مطرح میشد . اما بدلایل گوناگون قیام ۲۲ بهمن در آغاز حرکت و شروع خویش متوقف و به بیراهه کشانده شد . دشمنان پویندگی ، دشمنان مردم بپاخواسته و ستمدیده ، مدافعان نابرابری و بیعدالتی ، پاسداران استثمار و بندگی انسان ، حافظان سرکوب و اختناق با رنگ و لباسی دیگر ، اینبار نه با تاج وتخت شاهی ، بلکه در لباس و پوشش اسلامی و مذهب تحت لوای حکومت اسلامی و با استفاده از توهمات توده ها به مذهب ، قیام را در مقابل چشم همگان به مسلخ کشیده و دستاوردهایش را یکی بعد از دیگری بشیوه ای وحشیانه قدم بقدم بازپس گرفته و سوار بر موج قیام توده ای سرانجام امیدها وآرزوهای مردم را زیر پا لگد مال کردند . این مبارزات جسارتها ، ازخودگذشتگیها و سرانجام در خاطره و ذهن توده ها ، همچون خاطراتی شیرین و بیادماندنی ثبت تاریخ است . سالروز قیام ۲۲ بهمن ۵۷ خورشیدی یادآور لحظه های تلخ وشیرین و از کف رفتن قیام نیز هست ، چه خون د لهائی برایش صرف و چه فداکاریها و جانفشانیهائی که حاصل و ثمره ودرس این قیام برای آیندگان و نسلهای بعدی ست که بجا مانده واز نقاط ضعف و قوتش درس گرفت . قیام آنگاه که زیر بار سنگین توهمات ، اتحاد ویکپارچگی صفوف برپادارندگانش ازهم گسست و پاشید و به انتظار واهی به انجام رساندن خواسته هایشان بدست دشمنان قسم خورده خود نشستند ، قیام ۲۲ بهمن قربانی توهمات خود شد ودر هم شکسته شد ، با این وجود امروز برای توده محروم جامعه ، کارگران و زحمتکشان سراسر ایران ، ۲۲ بهمن واین پروسه مبارزاتی گرامی وعزیز است . با امید اینکه با بمیدان آمدن جنبشهای اجتماعی جامعه از کارگران ، زنان و جوانان و دانشجویان ، در کنار مبارزات کارگری و تلفیق آنها وهماهنگی با جنبش کارگری در سراسر ایران و جنبش مبارزاتی مردم کردستان در آینده ای نه چندان دور شاهد قیام توده ای دیگری با حضور و گسترش اتحاد و یکپارچگی طبقه کارگر آگاه ودر صحنه سیاسی جامعه باشیم .
زندە باد آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زندە باد سوسیالیزم!
اردشیر نصرالە بیگی