جاهایی که جمهوری اسلامی از دیگران جلو می زند!
خبرگزاری دولتی “مهر” در گزارشی تحت عنوان “اخراج‌های غیرمنصفانه در بازار کار ایران” با استناد به گفته‌های یکی از مقامات اصلی رژیم اسلامی می‌نویسد: “دستمزدهای پایین و اخراج‌های غیرمنصفانه، بازار کار را در شرایط فوق‌العاده قرار داده تا جایی که معاون وزیر کار می‌گوید رتبه ایران در اخراج و استخدام در بین ١۴٨ کشور جهان ١٠٩ و در حقوق و دستمزد ١٣٨ است.” و ” در زمینه روابط بین کارگر و کارفرما رتبه ایران ١٢٨ است.” و “در حال حاضر بیشتر از ٩٣ درصد کل شاغلان در بازار کار ایران قراردادی آن هم از نوع موقت هستند در حالی که در بسیاری از بازارهای کار، میزان قراردادهای موقت نیروی انسانی بیشتر از ٢٠ درصد نیست.”
توجه می‌کنید در تباه کردن زندگی کارگران مقام اول را دارند. می‌گویم مقام اول، برای اینکه گرچه خودشان تا این درجه هنوز اقرار نکرده‌اند که در مقام اول و یا دوم هستند، اما همه ناظران می‌دانند که اینها همیشه سعی می‌کنند آمارها و گزارشات را طوری دستکاری کنند که خیلی هم سیاه جلوه نکند.
رژیمی که در اذیت و آزار شهروندانش، در قتل و ترور و اعدام، در به جان مردم انداختن نیروی انتظامی‌اش مقام اول را دارد. رژیمی که شرایطی را بر جامعه تحمیل کرده که انسان کارگر و زحمتکش در این کشور هیچگونه امنیت شغلی و دستمزدی که زندگی‌اش را تأمین کند ندارد. این رژیم شایسته این جامعه نیست. باید برای خلاص شدن از این وضعیت متحد و متشکل شد.
اعتراضات باید از اعتراض به ریاضت اقتصادی فراتر بروند
یک موضوع اصلی اعتراضات توده‌ای این دوره، که شاید اصلی ترین موضوع باشد، اعتراض به برنامه‌های ریاضت کشی اقتصادی (Austerity) است. در اروپا این اعتراض داغ ترین موضوع انتخابات پارلمانی شده است. اینکه آیا این احساس اعتراضی بالاخره از پارلمان لبریز شده و به خیابان‌ها تا پشت سر گذاشتن سیستم سرمایه‌داری، که برنامه‌های ریاضت اقتصادی را ضروری می‌کند، جاری خواهد شد؟ موضوعی است که باید در یک سطح منتظر ماند و دید.
آخرین اعتراض قدرتمند به “استریتی” را خیابان‌های شهرهای بلژیک به خود دید. سایت commondreams.org در خبری نوشت روز چهارشنبه ٧ اکتبر ٢٠١۵، صدها هزار نفر در اعتراض به برنامه‌های “استریتی” دولت دست راستی بلژیک و با فراخوان اتحادیه‌های کارگری به خیابان‌ها ریختند. پلیس با وحشیگیری همیشگی با معترضین برخورد کرد. ٣٠ نفر را دستگیر و حداقل ۵٠ نفر هم مجروح شدند. گزارش فوق اما می‌نویسد معترضین قول داده‌اند که با اینگونه سرکوبها عقب نخواهند نشست و قصد دارند اعتراضات را ادامه بدهند. تعدادی بعنوان سخنگوی این اعتراض، عمدتا از روسای اتحادیه‌های کارگری، در حال مذاکره با رئیس دولت بلژیک هستند، مطالباتی را در چهارچوب همین سیستم مطرح کرده‌اند و صریحا اعلام کرده اند هدف این اعتراضات رفرم‌هایی و یا توقف برنامه‌های “استریتی” است. این اما جوابگوی حال و هوای اعتراضی دنیای امروز نیست. برای یک دنیای بهتر باید از سیستم سرمایه‌داری، با جناح‌های “چپ” و راستش عبور کرد.
مردم خواهان برکناری حکومت جاش‌های فاسد هستند
بار دیگر اعتراضات توده ای در کردستان عراق به فساد، بیکاری و فقر شروع شده است. کارگران و کارکنان جز ماه‌هاست حقوق و دستمزدی دریافت نکرده اند، در حالیکه خانواده جاش‌های بارزانی از ثروتمندترین خانواده‌های دنیا اعلام شده است و حکومت خانواده بارزانی، که حکومت جاش‌های فاسد است، از فاسدترین به اصطلاح حکومتهای منطقه است. این حکومت با بازی کردن نقش ژاندارم و حافظ منافع دولتهای منطقه میلیاردها دلار به جیب زده و در عین حال زندگی مردم کارکن را به تباهی کشانده است. طی اعتراضات چند روز گذشته (اکتبر ٢٠١۵) جاش‌های این دولت روی مردم معترض در شهر قلادزه آتش گشوده و تا بحال چندین نفر را به قتل رسانده و دهها نفر را نیز زخمی کرده اند.
روز ٨ اکتبر صدها تن از توده های معترض جلوی محل جلسه احزاب حاکم در کردستان تجمع کرده و با شعار “فاسدها بروید” خواهان برکناری کل این دم و دستگاه هستند که در بین خودشان هم شقه شقه هستند، اما در چپاول و سرکوب و فساد متحدند و جلسات سری می گذارند. نکته ای برای ما مردم کارگر و زحمتکش حائز اهمیت است، اعتراضات توده ای چه در کردستان عراق باشد، چه در کشورهای عرب زبان خاورمیانه و چه در ایران، بدون تشکل و تحزب حاصل دلبخواهی نخواهد داد!
چرا درباره متشکل شدن کارکنان “الجزیره” در آمریکا می نویسم؟
سایت http://inthesetimes.com/ این هفته گزارش داد که کارکنان رسانه “الجزیره” آمریکا بعد از یک جنگ و گریز با مدیریت و بدنبال آن طی کردن پروسه قانونی متشکل شدن، بالاخره توانستند اتحادیه خود را، گرچه فقط ۴٠ عضو دارد، ایجاد کنند.
خواننده محترمی در ایمیلی نوشته بود که آخر خبر متشکل شدن ٩ نفر در فروشگاه “تارگت” در آمریکا و یا خبر متشکل شدن کارکنان وبسایت “Gawker” چه اهمیتی دارد که برایش “کامنت کارگری” می نویسی!؟ متشکل شدن تعداد نسبتا کم کارکنان “الجزیره” در آمریکا هم شامل یک چنین سئوالی می شود. راستش تعداد زیادی از “کامنتهای کارگری”ای که این مدت نوشته‌ام چنین موضوعاتی را در برمی‌گیرند. برایش نوشتم که کارگران هر روز انقلاب اجتماعی نمی کنند. اما هر روز برای بهتر شدن وضعیت خود دست به اعتراض و مبارزه می زنند. باید اینگونه تلاشها را برجسته نشان داد که می شود تا ایجاد دنیای بهتر، برای زندگی در همین سیستم هم تلاش کرد و زندگی را کمی قابل تحمل‌تر کرد! باید نشان داد که کارکنان آن فروشگاه زنجیری چه مصممانه در برابر آن شرکت غول پیکر ایستادند و مرعوب تهدیدهای آن نشدند. باید اینگونه تلاشها را برجسته کرد که دیگران از آن بیاموزند.
محاسبه غلط اردوغان
بدنبال عملیات تروریستی بزدلانه عوامل دولت اردوغان که منجر به قتل بیش از ١٠٠ نفر و زخمی شدن بیش از ٢۵٠ نفر در آنکارا شد، سایت http://sendika4.org/ گزارش داد که اتحادیه های کارگری و دیگر نهادها و شخصیتهای مترقی دو روز فراخوان اعتصاب عمومی داده اند. گردهمای روز ١٠ اکتبر که عملیات تروریستی در آن رخ داد هم توسط همین نیروها فراخوان داده شده بود. دولت اردوغان گفته است که این اقدام تروریستی کار داعش بوده. او در واقع حقیقت را گفته است؛ چرا که دولت اردوغان به درست بعنوان دولت داعش شناخته شده است.
اما محاسبه دولت داعش هر چه بوده، غلط از آب در خواهد آمد. اتحادیه‌های کارگری و احزاب و سازمان‌های مترقی می‌توانند جامعه را در برابر این توحش متحد کنند و نشان دهند که برای پیدا کردن داعش جای دوری نگردند.