انتخابات ترکیه و ریسک بزرگ تاریخی حزب دمکراتیک خلقها ؟
مصاحبه رادیو و سایت کوردانه با “حسن رحمان پناه” در بارە انتخابات روز ٧ ژوئن ٢٠١۵ در ترکیە. این مصاحبه توسط “محمد رضا اسکندری” آنجام گرفتە است.
سوال : در انتخابات دو روز دیگر در ترکیه حزب دمکراتیک خلقها دست به یک ریسک تاریخی زده است آیا این حزب می تواند سد غیر دمکراتیک ۱۰ درصد را بشکند؟
جواب : تعیین حد نصاب ١٠درصد توسط حزب حاکم برای احزاب دیگر، در واقع اقدام به حذف آنان در پروسه این “انتخابات” است. حد نصاب ١٠درصد، همراه با تمرکز امکانات مالی و تبلیغاتی عظیم ، با اتکا به پشتوانه نظامی ، امنیتی و فشار بر مطبوعات غیروابستە و غیردولتی ، وام گرفتن از مذهب اسلام و قرآن توسط “رجب طیب اردغان” رئیس جمهور کنونی ترکیە که خواب و خیال یکی از سلاطین قدرتمند امپراطوری سرنگون شدە عثمانی را می بیند ، قبل از هر چیز، پوشالی بودن و ریاکاری سیستم سرمایەداری در جار و جنجال “انتخابات دمکرایتک” و بویژه در ترکیه ، در دوران زمامداری حزب “عدالت و توسعە” کە یک حزب اسلامی_ارتجاعی است را نشان می دهد، کە به شدت غیردمکراتیک است. شواهد تا کنونی علیرغم موانع ساختە و پرداختە شدە اگاهانه توسط دولت و نگرانیهای حزب حاکم “عدالت و توسعە”، امکان شکستن سد ١٠درصد توسط حزب “دمکراتیک خلق” را نشان می دهد.
سوال : متاسفانه ما ملت کورد همانند گذشته دچار مشکل تفرقه شده ایم و در صف صفوی ، عثمانی جدید با هم مبارزه می کنیم و نمونه آنها عدم حمایت تعدادی از احزاب چهار پارچه از حزب کوردستانی خودشان است علت این تفرقه چیست؟
جواب : تفرقه موجود بخشی از واقعیت عینی جامعه کردستان است. به جای دل تنگی های عاطفی و نصایح اخلاقی، بایستی واقعیت وجود اختلافات و منافع متفاوت این احزاب را برسمیت شناخت و در جستجوی راه و یا راههائی بود که علیرغم این واقعیت، بتواند مردم ستمدیده کرد را به سر منزل مقصود هدایت کند. این تصور کە چون همه کرد هستیم، پس به این اعتبار یک مصلحت، یک انگیزه و یک اولویت در جدالهای سیاسی و یا در زندگی اجتماعی داریم یک تصویر خیالی از زندگی واقعی است. احزاب و گروەهای سیاسی متفاوت ، متضاد با برنامه و استراتژی و تعلقات طبقاتی و گرایشها و انتخابهای سیاسی متفاوت، محصول مناسبات تولیدی و روابط اقتصادی و اجتماعی حاکم در جامعه هستند.
اینکه بخشی از احزاب و سازمانهائی کە روزی هزار بار سنگ “ملت واحد “کورد را به سینە می زنند، به همکار و عصای دست دولت های سرکوبگر مردم کورد در بخش های مختلف آن تبدیل می گردند، ناشی از این واقعیت است که برای این جریانات، حزبی که تشکیل داده اند، سابقه و سنت افراد ، از همه مهمتر، رهبری آن، همه چیز و مطالبات و اهداف ملت کورد هیچ چیز است. آنها در مقابل مصالح حزب خود، به آسانی پرنسیپ ها و ایدئولوژی خود را زیر پا می گذارند. برنامه سیاسی آنها ابزار معامله و مزایده است، نه اهداف روشنی که برای تحقق آن باید مبارزه کرد. آنها در مقابل قدرتهای حاکم ضعیف النفس و بی اراده هستند. در دوره کنونی بویژه تمام امید خود را بر روی سیاست و مرحمت این یا آن قدرت بزرگ جهانی بنا کرده اند. اگر چنین نیست چه انگیزه و چه منفعتی بایستی پشت دفاع از یک حزب شونیست اسلامی در ترکیه که در همانحال یکی از سرسخت ترین دشمنان مردم کرد یعنی اردوغان است خوابیده باشد؟
سوال : کومله زحمتکشان کوردستان ایران در تبلیغات خود به مسئله کوردستان فرا تر از روژهلات نگاه می کند، آیا در انتخابات پس فردا حزب شما از ه د پ حمایت کرده و یا می کنند اگر نه چرا؟
جواب: از تناقضات درونی جریان مورد اشاره شما بگذریم که جای سخن دیگری است. اما در مورد موضع ما در رابطه با انتخابات ترکیه باید بگویم که اگرچه کردستان ترکیه عرصه فعالیت مستقیم ما نیست و اگر چه ما انتظار تحولی اساسی در هیچ زمینه ای را از طریق پارلمانی که انتخابات آن در جریان است نداریم، اما با وجود این برای ما برنده شدن یا بازنده شدن حزب شونیست اسلامی آ ک پ، بنا به دلایل عینی معینی علی السویه نیست. ما کسب ١٠درصد رای و عبور ه د پ از مانع ایجاد شدە توسط حزب و دولت اسلامی ” عدالت و توسعە” را گامی مثبت در جهت شکست این سد و ممانعت از تثبیت سیاستهای اسلامی و پان ترکیستی اردوغان و حزب و دولت متبوعش می دانیم. رای بالا آوردن و به تنهایی تشکیل دولت توسط حزب “عدالت و توسعه” به ضرر مردم ستمدیده در کردستان و کل ترکیه ، به ضرر سکولاریزم و نهادهای دمکراتتیک و به ضرر کل مردم منطقه نیز خواهد بود . در ضمن اگر ه د پ ١٠درصد اراء را کسب و وارد پارلمان شود و اگر بتواند از پارلمان بعنوان سنگری برای طرح خواستها و مطالبات مردم کردستان استفادە کند، به نفع حل مسئلە کورد در این کشور خواهد بود.
سوال : پیروزی ه د پ و عبور از سد غیر دمکراتیک ۱۰ درصد چه نقشی در روژهلات در آینده دارد؟
جواب : مردم کوردستان دهها سال است در هر کدام از بخشهای مختلف آن با دولت های سرکوبگر در حال مبارزە و نبرد بودە و هستند. در این جدال و تقابل، دولت های سرکوبگر به کمک هم شتافتە و مردم ستمدیده نیز از کمک و حمایت همدیگر دریغ نکردەاند. مردم کردستان در بخش های مختلف آن و بویژه در سالهای اخیر، به یمن امکانات وسیع ارتباطات و اطلاع رسانی به حمایت به دریغ از اعتراضات و مبارزات برحق و انسانی همدیگر برخاستەاند. کوبانی یکی از نمونەهای برجستە آن بود . از سویی خصلت انقلابی و انسانی مبارزە و مقاومت کوبانی و از سوی دیگر، همسرنوشتی تاریخی مردم کورد نسبت همدیگر، آنان را در اقدامات انترناسیونالیستی و جهانی حمایت از کوبانی فعالانه وادار به شریک نمود که از کمک انسانی تا حمایت مادی و معنوی را در کردستان ایران وسیعآ به همراه داشت . این روحیە نسبت به مردم ستمدیده شنگال نیز که توسط حزب حاکم آن منطقە رها و در دام جانیان داعش گیر افتادند، در ارسال حمایت های مادی و پشتیبانی معنوی روزانه ، علارغم مخالفت و موانع اگاهانه ایجاد شدە توسط حکومت اسلامی را شاهد بودیم . لذا موفقیت ه د پ در انتخابات اخیر نیز تاثیر مثبتی بر افکار عمومی و روح همکاری و همبستگی مبارزاتی و تقویت روحیە حق طلبی مردم علیە حکومت های دیکتاتوری و خودکامه در هر کدام از کشورهای منطقە و از جمله در کردستان ایران علیه رژیم اسلامی خواهد گذاشت.
سوال : ه د پ کار را با یک حزب کوردستانی شروع نمود، حال به گزارش خبرگزارهای جهانی در حال تبدیل شدن به یک حزب سراسری است، آیا این شیوه کار می تواند برای شما در کومله الگو باشد؟
جواب : اگر ه د پ قرار است اکنون این الگو را در پیش گیرد ، کومەله از بدو تاسیس در سال ١٣۴٨ خورشیدی تا کنون یک جریان سرتاسری بودە است . ضرورت چنین امری از واقعیت های جهان کنونی ، از جهانی بودن سیستم سرمایەداری، از همکاری و دفاع بورژوازی جهانی و دولت های آنان از هم ناشی شدە است . از این زاویە و در جواب به این صف بندی طبقاتی، کارگر و زحمتکش کورد نیز در همسرنوشتی با دیگر کارگران و زحمتکشان ایران است کە میتواند به خواستها و مطالبات کوتاه مدت و نهایی خود برسد. کومەلە از بدو فعالیت بعنوان یک جریان سراسری و سوسیالیستی، به نیاز طبقاتی و مبارزاتی کارگران و ستمدیدەگان جامعە جواب داد و آغاز به فعالیت نمود. البتە احزاب بورژوازی نیز در ایران و در کردستان نیز از این رویە پیروی کردەاند. امروز نه تنها سرمایەدار ایرانی یا ترک یا عرب ، بلکه سرمایەدار آمریکایی ، روس ، چین و اروپایی نیز مرزهای خودساختە دست خود را پشت سرنهادە و برای استثمار نیروی کار ارزان کارگر و مردم ستمدیده هیچ مرز و قید و بندی را به رسمیت نمی شناسد. واضح است که احزاب بورژاوی در کردستان نیز از این قاعدە مستثنا نبودە و نیستند. این اقدام ه د پ را نیز در این چهارچوب و در این صف بندی و در جواب به نیاز و خواست طبقەای کە آنرا نمایندگی میکند باید ارزیابی نمود. طبیعی است به هر میزان حمایت و سپماتی اقشار و مردم ستمدیده در همه کشورهای کە مردم کورد در آنها از حق طبیعی تعیین سرنوشت خود محروم شدەاند جلب شود، حل مسئله کورد مسیر آسانتر و کم آزارتری را طی خواهد نمود.