تمایل به چپ و سوسیالیسم ،حبابی بود –
در احزاب ناسیونالیستی کوردستان …
(در جواب نوشته ای با عنوان : “ﺁﭘﻮ (۱) میگوید : ﯾﺎ ﺳﻮﺳﯿﺎﻟﯿﺴﻢ ﯾﺎ ﻫﯿﭻ .”)
بعد از انقلاب اکتبر جنبش های حق طلبانه و ملی در جهان ،تحت تاثیر آن انقلاب و مارکسیسم قرار گرفتند .این جنبش ها ،جنبش طبقات دیگر بودند و این تحت تاثیر بودن فقط روکشی سیاسی بود و به عمق آن مبارزات کاری نداشت . کمونیسم علم رهایی طبقۀ کارگر است و این علم رهایی را در پراتیک با جنبش طبقات دیگر نمیتوان بکار برد .
جنبش های حق طلبانه و ملی در مناطق کوردستان را هم در ارتباط با چپ بودن و سوسیالیست بودن احزاب و شخصیت های فعال ناسیونالیسم کورد ،در همین رابطه باید جستجو کرد و شناخت .
در دورانی که شوروی شکست خورد و دیوار برلین فرو ریخت و جنبش ملی و ناسیونالیستی در کوردستان عراق جان گرفت ،آن تمایل و کشش احزاب ،سازمانها و افرادی که خود را چپ و کمونیست مینامیدند ،نماند و کمونیسمشان کمرنگ و بی رنگ شد . حبابی شد و به هوا رفت . فعال و سر سپردۀ ناسیونالیسم شدند . ناسیونالیسم هم این نظریه را میطلبید .
جریان مارکسیست لنینیستی (کومه لۀ ره نجدران )در اتحادیۀ میهنی در کوردستان عراق ،کومه له زحمتکشان و حزب کومه له در کوردستان ایران و حزب پ.کا.کا در کوردستان ترکیه ،همه روزی داعیۀ چپ بودن داشتند . اکنون دورۀ آن چپ بودن و سنگینی تمایل اندکی که به سوسیالیسم داشتند و بر شانه شان سنگینی میکرد سپری شده است .
جریان اتحادیۀ میهنی ،آلت دست امریکا و پشتیبان جمهوری اسلامیست و به حکومت خود رسیده است .کومه له زحمتکشان و حزب کومه له هم در رویای داشتن حکومت کوردی همچون حکومت اتحادیۀ میهنی مشتاق حملۀ امریکا به ایران بودند . پ.کا.کا هم از یک جریان میلتانت به جریانی درمانده و لیبرال که سهمی در قدرت از دولت فاشیستی ترکیه طلب میکند ،تبدیل شد .
(۱) – عبدالله اوجلان ( ﺁﭘﻮ ) – رهبر پ.کا.کا
بهروز شادیمقدم
۲۰۱۵٫۴٫۴