زحمتکشان برزیل: “فیفا به خانه ات بر گرد” ، “اینجا خانه ماست و نه تو” ، “خانه ما را غصب و ما را بی خانه مان کردی”

زحمتکشان برزیل: “فیفا به خانه ات بر گرد” ، “اینجا خانه ماست و نه تو” ، “خانه ما را غصب و ما را بی خانه مان کردی

‏ ‏

مردم زحمتکش محله های زاغه نشین و حلبی آبادها و جوانان شورشگر رادیکال برزیل برنده جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴… 

طبق خبری منتشر شده در مجله فوربز:

«حزب کارگر برزیل- “” the Workers’ Party-  و رهبرانش برای آوردن جام جهانی به برزیل تبلیغات وسیعی در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ انجام دادند تا به مردم جهان نشان دهند که تحت رهبری آن حزب چه پیشرفت هایی در برزیل بوجود آمده است.»

اما رفته رفته واقعیت سرسخت فاصله و تضاد طبقاتی بین محرومترین و فرودست ترین طبقه زحمتکش کارگر و طبقه سرمایه دار از جمله سرمایه دارانی که در رهبری  “حزب کارگر برزیل” و حکومت را در دست دارند جای خود را به تبلیغات پوچ رئیس جمهور سابق برزیل(لوئیس ایناسیو لولا دا سیلوا از ۱ ژانویه ۲۰۰۳ – ۱ ژانویه ۲۰۱۱) رهبر “حزب کارگر” برزیل، داد.

اگر در سال ۲۰۰۸ یعنی یکسال بعد از انتخاب برزیل به عنوان کشوری که جام جهانی فوتبال را در ۲۰۱۴ مهمان است ۷۹ در صد از مردم برزیل موافق چنان تصیمی بودند، در آوریل ۲۰۱۴ تنها ۴۹ درصد از مردم برزیل موافق چنان تصمیمی بودند. و در آستانه برگزاری جام جهانی بیش ۶۱ در صد از مردم برزیل معتقدند که جام جهانی برای مردم برزیل دهشت های فراوانی را همراه خواهد داشت. و بیش از ۵۰ در صد از مردم در ماه آوریل ۲۰۱۴ گفته اند که تظاهراتهای خیابانی علیه فیفا و جام جهانی را تایید می کنند.

طبق گزارش مجله فوربز: «۳۰ بیلیون دلار کل مخارج جام جهانی است که نزدیک به ۱۲ بیلیون دلار در جام جهانی برزیل از طرف کشورهای مختلف سرمایه گذاری شده است. آمریکا به تنهایی بیش از ۴ بیلیون دلار در جام جهانی بزیل سرمایه گذاری کرده است!»

چنان مخارج سرسام آوری در حالی بوقوع می پیوندد که برزیل با یکی از سخترین سالها در تاریخ با خشکی به خاطر بارش باران کم روبرو است. قیمتهای مواد غذایی و وسایل حمل و نقل عمومی ( قطار، اتوبوس و تاکسی شهری) بطور سرسام آوری بالا رفته است، و به هین خاطر مردم برزیل در تظاهرات های خویش علیه جام جهانی فوتبال و فیفا خواهان آنند که دولت برزیل به جای صرف چنان هزینه های گزاف و غیر ضروری پول ها و سرمایه گذاری ها را به مسائلی مورد نیاز مردم همچون همچون آموزش و پرورش، خانه و بیمه بهداشتی مردم هزینه ها باید تخصیص دهد.

در کنار چنین خواسته هایی باید به سرکوب مردم زحمتکش محله های زاغه نشین و فقیر نشین برزیل توسط پلیس برای غصب زمین هایشان و تخصیص آن به ساختن استادیوم ها توجه نمود. در سال ۲۰۱۲ بیش از ۱۸۹۰ نفر و در شش ماه اول سال ۲۰۱۳ تنها در شهر ریو دوجانیرو بیش از  ۳۶۲ (یعنی ۲ نفر در هر روز!) و ۱۶۵ نفر در شهر سائوپلو به قتل رسیدند!

در متن چنین اوضاع دهشتناکی است که شعار مردم زحمتکش برزیل ” فیفا به خانه ات برگرد” و “اینجا خانه ماست و نه تو” و “تو خانه ما را عصب کرده ای و ما را بی خانه مان کردی” و “ما جامی نخواهیم داشت” معنی خاص خود را بطور شفاف بیان می کند

“NÃO VAI TER COPA!”—or “(We) WILL HAVE NO CUP!”

جام جهانی برزیل یکی از گرانقیمت ترین، سرکوب گرایانه ترین و  خونبارترین جام جهانی در تاریج نهاد سرمایه داری-امپریالیستی فیفا بوده است.

در سال ۲۰۱۴ برای اولین بار در تاریخ سازمان مافیایی و فاسد سرمایه داری-امپریالیستی فیفا تظاهرات های توده ای ضد سرمایه داری زحمکشان در برزیل شکل گرفته است.  

میکل کُلدروف خبرنگار دانمارکی که برای پوشش جام جهانی به برزیل رفته بود گفت که او “با مشاهده فقر در شمال شرقی برزیل دچار یاس و سرخوردگی شدم و تصمیم به خروج از کشور برزیل به جای پوشش جام جهانی فیفا گرفتم.” او همچنین در وبلاگش  نوشت: “این بیگانه آنچه را که نمی باید ببیند، دیده است.”

زن زحمتکش سالخورده ای که مدت ۷۰ سال در یکی از محله های زاغه نشین و حلبی آباد های  سائوپلو( با جمعیت قریب به ۱۲ میلیون) زندگی میکرد به اجبار و زور پلیش خانه اش برای ساختن استادیوم ویران و مجبور به ترک خانه ی محقرش شد در یک مصاحبه با خبرنگار فوربز می گوید: “من از اینجا می توانم ثروتی که ما زحمتکشان برزیل و جهان با نیروی کارمان تولید کرده ایم فقط از فاصله دور ساختمان چنان استادیوم هایی ببینم. به علت فقر هرگز نتوانستم حتی به یک مسابقه فوتبال معمولی باشگاه های در برزیل بروم. چه برسد رفتن به نزدیکی آن استادیوم های جام جهانی. تنها می توانم بی خانمانی خودم و هم طبقه هایم در سراسر برزیل در ورای آن نماهای باشکوه استادیوم که به دست خود ما ساخته می شود را از دور ببینم و حسرت یک زندگی شرافتمندانه و بی دغدغه را داشته باشم.”

پیش بسوی برقراری جامعه نوین سوسیالیسم
زنده و مستحکمتر باد تظاهرات های مردم زحمتکش زاغه نشین حلبی آباد و جوانان رادیکال برزیل
ننگ و نفرت بر حزب رفرمیست ضد کارگران برزیل این همکاران و دلالان سرمایه
زنده باد همبستگی انترناسیونالیستی زحمتکشان سراسر جهان
زنده با کمونیسم انقلابی تنها آلترناتیو انقلابی در مقابل سرمایه داری
مرگ بر فیفا
کارگران جهان متحد شوید

برهان عظیمی
۳۰ خرداد ۱۳۹۳

لینک خبر مجله فوربز:
http://www.forbes.com/sites/andersonantunes/2014/05/27/how-the-2014-fifa-world-cup-became-the-worse-publicity-stunt-in-history/