در خاورمیانه و مناطق کرد نشین تنها کردهای ترکیه به مبارزه شان وفادار مانده اند….. آنها چنان در حقانیت مبارزه شان جلو رفته اند که دیگر راهی برای بازگشت ندارند . آنها یا باید پیروز شوند یا به کلی نابود گردند .
کردهای ترکیه با سخت ترین شیوه ها به گذشته خود وفادارمانده اند . به اتوپیای ساست کشورهای منطقه همچنان مشکوکند و همانند دیگر کشورهای کرد نشین گول دیپلماسی و دلارهای آمریکا و دولتهای مرتجع منطقه را نخوردند ! آنها تاریخ را می زیند ، مصرف نمی کنند .
ادامه دادن سرسختانه و پافشاری در وخامت اوضاع به توهم تغییر و تحمیل شرایط تن نمی دهد . اینجا ، تغییر دیگر تحول یا تکامل نیست . آنکه تغییر را با سازش مترادف می پندارد به سخت ترین شیوه ها تنبیه می شود . کردها سازش ناپذیرند و این بقای آنها را تضمین خواهد کرد .
نه قرار دادن آنها در لیست نیروهای ترورستی از طرف امریکا و کشورهای غربی توانست آنها را مرغوب کند و نه بمبارانهای مداوم حکومت فاشیستی ترکیه
آنها در مرگ زندگی می کنند ، با عریانترین تجربه های زیستی و نبارزاتی و سیاست عصر خود همراهند و فراخوانهای رهبران کرد فرصت طلب دیگر مناطق کرد نشین برای همزیستی شیوه و صلح زیر چکمه پوشان فاشیست اتاتورک و اردوغان را بی اعتبار کرده اند . آنها دهه هاست با مرگ رابطه دارند و انرا تسخیر می کنند .
زوال و انفعال کرد بی معناست . مثال واقعی و زنده این ادعا زندگی هزاران گریلای آنها در کوهای قندیل است . آنها با مرگ و سرنگونی شوروی سبق و دیگر دیکتاتورها نمرده اند و با فشار خشونت بار قدرتهای بزرگ مورد مخاصمه و مضمحل و پراکنده نگشته اند .
چه کسانی از مبارزات مردمی مصمم و با اراده آهنی می ترسند ؟ آنهایی که لعابی از سازش و گفتمان به تن مالیده اند . آنهایی که در این جهان عمل و انهدام ، میان ورق پاره های مضحک نشست های دیپلماتیک ، مقید به رعایت اصول گفتگو و مراعات حقوق بشر کشورهای سرمایه داری هستند. کردها اینرا نمی پذیرند و مقاوله های منسوخ را پاره می کنند .
علا رغم هر گونه اختلافی با جهتگیری سیاستهای حزبی و تشکیلاتی و رهبرانشان در مقابل اتحاد و مبارزه مصمم و سازش ناپذیری شان در مقابل دولت فاشیستی ترکیه و دیگر دشمنانشان باید به آنها درود فرستاد و برایشان آرزوی پیروزی نمود……
م شکیب
زانویه ۲۰۱۲