به نظر من منصور حکمت یکی از آن معدود کمونیستهای این عصر بود که وجه مشخصه اش بلشویزم بود. قطب آزادیخواهی و رادیکالیسم کمونیستی در فضای سیاسی ایران بود. منصور حکمت دنیای چپ را بر هم زد و مارکسیزم و بلشویزم را از زیر آوار در آورد و با درافزودهای او به تئوری مارکسیزم و با سیمنارها و بحثهایی که در کنگره های حزبی و نوشتهایش انجام داد، کل چپ این دوران چپی که همیشه زیر فشار او قرار داشت و به نقد کشید. منصور حکمت بنیان گذار حزبی بود خلاف جریان که در تمام عرصه ها با دورنما حرکت میکرده و نسبت به سرنوشت حزبش با همان افق و دورنما عمل میکرد. 
تنوع و سطح تئوریک منصور حکمت خارق العاده است. اما همچنان که در مورد مارکس گفته شده است دانشمند بودن حتی نصف موجودیت او نبوده حکمت قبل از هر چیزی یک انقلابی بوده با تمام اومانیسم آشکارش او از مبارزه مسلحانه شانه خالی نکرده بطور قطع رژیمهای فاسدی که منصور حکمت بر علیه آنها مبارزه میکرد ( اول رژیم سلطنت آریامهری و بعد رژیم منحوس جمهوری اسلامی) با هر آنچه که در تاریخ خونین دنیا دیده شده اگر نه در بعد بلکه در عمق برابری کرده اند بخاطر مبارزه اش با این دو رژیم منصور حکمت شایسته احترام هر انسان با شرفی است؛ حتی کسانی که با اهداف او مخالفند میتوانند نکات زیادی در کارهای او بیابند که با او موافق باشند و یا اینکه مباحث سودمندی با آنچه او نوشته پیش ببرند.
توفیق محمدی
یونی ۲۰۱۲