از پشت پرده تور
پنجره خانه ام
نم نم باران را
بر کاج پیر
نگاه میکردم.
کاج خورشید را
در افق
دو نیمه کرده بود.
و رنگین کمانی
رنگ پریده
برآسمان سربی
خودنمائی میکرد.
کلاغی مصطرب
برآخرین شاخه کاج
بر آشیانه نشسته بود.
خورشید
با رنگی پریده
آهسته در
مغاک افق
فرو می نشست.
آسمان
هم کم کم
به رنگ کلاغ درآمد.
و من
با نگاهی مات
مثل هر روز
اما
منتظر
در پشت پنچره ایستاده ام.
۲۰۱۰٫۵٫۲۷
اکبر یگانه