ترامپ ـ ترکیه ـ ایرانِ

تحولات جدیدی در حول و حوش ما درجریان است که دامنه آن بی تردید به ایران نیز کشیده خواهد شد. شعله های آتشی که در اطراف ما  شراره  می کشند با وزش یک باد نابهنگام به دامن ما نیز شرر خواهند زد. سیزده سال پیش درمقاله ای  تحت عنوان چشم انداز نوشتم  که ایران آبستن تحولاتی است که شاید بسیار خونین باشند. به این تحلیل رسیده بودم که نوبت ایران اندک اندک می رسد. فکرمی کنم که خود رژیم هم به این جمعبندی رسیده بود که ۲۰۰۵ بسراغش خواهند آمد. از اینرو رژیم جمهوری اسلامی برای حفظ خود می بایست صحنه یک جنگ محتوم را به خارج مرزهایش منتقل کند و کرد. عمق استراتژیک ایران را می بایست هرچه دورتر از مرزهایش می برد و برد. ابتدا تصاحب حاکمیت درعراق ، بعد پیروزی حزب الله  در مقابل ارتش اسرائیل طی جنگ سی و سه روزه در لبنان ، بعد هم غزه  و بحرین و سپس یمن  و دست آخرهم  سوریه خون چکان و هزارپاره  و حکایتی که همچنان باقی است. بیرون آمدن احمدی نژاد در این مقطع از صندوق هم  حاصل همین جمعبندی بود. در آنزمان احمدی نژاد مناسبترین مهره ای بود که می شد با او این استراتژی را به پیش برد و بردند. خاتمی مهره متناسب با بیل کلینتون بود و احمدی نژاد مهره متناسب با جرج دبلیو بوش. با همان بلاهت و با همان جهالت نسبت به سیاست بین الملل  و قواعد بازی صحنه دیپلماسی و با همان توهمات نارسیستی  نسبت به خود  و رسالت ! خود. ادامه‌ی خواندن

یادداشت سیاسی ـ آزادی بیان

چند روزی است که صحنه رسانه ای آلمان و برخی کشورهای دیگر درگیر یک مسدله حساس و حیاتی ! گردیده که  طبعأ ابعاد سیاسی هم یافته است. یک به اصطلاح کمدین آلمانی چاک دهانش را کشیده  و از سنگر طنز! پایین تنه یک رئیس جمهور اقتدارگرا ولی متوهم را در کشوری دیگر نشانه رفته است. از آنسو رئیس جمهور کذایی و وزارت خارجه کشورتحت حاکمیتش نیز دریک واکنش بغایت ابلهانه سفیر آلمان را احضار و مراتب اعتراض و انزجار دولت و ملت ! ترکیه را به سفیر مربوطه ابلاغ می دارند. بلافاصله خود طیب اردوغان نیز طبق عادت سالیان اخیرش ! شخصأ شاکی شده و طنز پرداز خوش شانس را البته با اجازه صدراعظم آلمان دادگاهی می کند.     ادامه‌ی خواندن

ترکیه و جهنمی بنام خاورمیانه بزرگ

انتخابات اول نوامبر در ترکیه به پایان رسید  و حزب عدالت  و توسعه  که با شکست سنگین چهارماه پیش در انتخابات ۷ ژوئن و از دست دادن اکثریت مطلق محتاج  به ائتلاف با مخالفان سرسختش شده بود ، اینبار با بدست آوردن دوباره اکثریت مطلق  و شکار نزدیک به پنجاه درصد آرا موفق میشود تا چهارسال دیگر سکان قدرت را به تنهایی در دست نگه دارد. رجب طیب اردوغان قمار خونینی را که پس از شکست در انتخابات ۷ ژوئن آغاز کرده بود با تغییر”گفتمان” موجود در ظرف چهارماه می برد و صحنه سیاسی ترکیه را به نفع خود و حزبش تغییر می دهد. در این میان چپ ترکیه و نیروهای مترقی آن را که امید بسیار به خلع ید از او داشته و درانتخابات گذشته نیز موفق به این مهم شده بودند ، مات و مبهوت بر جای می نشاند. سادگی چپ و پیچیدگی راست جهانی یکبار دیگر خود را در این انتخابات به اثبات می رساند. درس گیری از این روند چهار ماهه برای همه ما در کادر جریانات چپ و ترقیخواه ایران و مجموعه نیروهای جبهه سرنگونی نیز بسا پر ارزش است ، مایی که بزرگترین تضادمان  ورای هر نقصان و اشتباهی ، همین سادگی عنصر پیشتاز و پیچیدگی  استبداد و ارتجاع  در جهان است. درسی برای آنان که “تقدس توده ها” ی ابله  و بنده  قدرت برایشان تبدیل به اصلی مذهبی گردیده است.  ادامه‌ی خواندن

یادداشت سیاسی  : معامله لوزان ، توازن جدید

بالاخره بر کشاکش دوازده ساله ایالات متحده با رژیم جمهوری اسلامی بر سر “بهانه” اتمی نقطه پایانی گذاشته می شود. جمهوری اسلامی از “حق مسلم” خود به تمام  و کمال درمی گذرد اما خطرعاجل تحریمهای کمرشکن و تهدید جنگ را موقتأ از سر راه برمی دارد. این سازش به معنی نجات رژیم شتر گاو پلنگ از خطر “رژیم چنج” برای یک دوره حداقل دو ساله هست. این یعنی کنارزده شدن قطعی گزینه تهاجم نظامی به ایران برای یک  دوره حداقل دوساله. یعنی بورشدن نئوفاشیستهای تشنه بمباران کشورهای خاورمیانه همچون مک کین وجان بولتن. یعنی شکست دوباره “بازهای” علم کننده القاعده و داعش. مهمترازهمه ایزولاسیون بی سابقه دولت حرامزاده اسرائیل درمیان حامیان و دوستان سنتی خود. اینها را البته باید به فال نیک گرفت. ادامه‌ی خواندن

در خاورمیانه چه می گذرد ؟

ماه هاست که خاورمیانه عربی در خون و آتش غوطه ور است . امنیت ازهمه جا رخت بربسته  و هرج و مرج بر جای آن نشسته است. رقابت میان کانونهای قدرت جهانی و منطقه ای مرزهای متعارف را دیرزمانی است که  درهم  نوردیده  و جان و مال و عزت میلیونها انسان را به بازی گرفته است. “دمکراسی” و “حقوق بشر” اهدایی جرج دبلیو بوش و نئوکانهای خالق ۱۱ سپتامبر در جای جای خاورمیانه بزرگ به نمایش گذاشته شده  و چشمها را خیره کرده  است. آنچه که امروز درعراق و سوریه و لیبی فراموش شده می گذرد ، حاصل شکست فضاحت بار دو استراتژی هردو جناح بازها و کبوترها درکادر طرح خاورمیانه  بزرگ  می باشد. شکست دو شیوه متفاوت با دو الگوی متفاوت. “الگوی عراق” و “الگوی تونس”. نقش رژیم حاکم برایران و اتخاذ سیاست تقابل با امریکا درشکست استراتژی “جناح بازها” با الگوی عراق  و پیروزی “قیام ـ کودتا” علیه اخوان المسلمین در مصر در شکست پروژه “جناح کبوترها” با الگوی تونس  درکنارعوامل دیگر از برجستگی بیشتری برخورداراست. ادامه‌ی خواندن