منبع: http://azizi61.blogfa.com
جنبش کنونی مردم ایران را، چه از موضع وحدت تاکتیکی و چه به مصلحت حرکت، در مقیاس نوعی تحول خواهی تعریف کنیم، نمی توان لایه های پیش رونده‌ای را در آن ندید که افق‌هایش بسیار پردامنه‌تر از مواضع رسمی است. در عین حال به همین نسبت که افق‌های ترسیمی گروه‌های مختلف و گرایشات متنوعی که به این جنبش چشم دوخته‌اند متفاوت است، منافع متفاوتی نیز بر این شرایط مترتب است.
منبع: http://azizi61.blogfa.com
پیش از ورود به عنوان مطلب، پیش کشیدن یک پرسش راه گشاست؛
براستی آیا چنین تعبیری که در عنوان مطلب آمده است، نوعی به ابتذال کشیدن یک جنبش اصیل اجتماعی نیست؟
در پی مراسم تنفیذ حکم احمدی نژاد برای دور دهم ریاست بر حکومت اسلامی، بی تردید جنبش اجتماعی اخیر مردم ایران وارد فاز جدیدی خواهد شد. بر این اساس مطلب حاضر را به عنوان آسیب شناسی سیاسی پاره ای از فعالان ماکزیمال اپوزیسیون ارائه نموده و امیدوارم در هدفی که مطالبی از این دست دارند، توفیق نسبی حاصل کند.
اشاره:
چندی پیش، خسرو صادقی در مطلب بسیار مهمی که حکایت از نارضایتی بخش هایی از چپ داخل ایران نسبت به مواضع نسنجیده و ناآگاهانه ی بخش هایی از اندیشمندان چپ جهانی پیرامون وقایع اخیر ایران بود را منتشر نمود* که خوش بختانه به همت پاره ای از دوستان ترجمه و در نشریات انگیسی زبانی چون Payvand و Countercurrents انعکاس یافت .
"عصمت به آینه مفروش که تاجران نیازمندترانند" (بامداد)
انتخابات اخیر بیش از آنکه چالش میان دو گزینه ی انتخاباتی باشد، چالش میان مردم و قدرت، خوانش عمومی زوال ایدئولوژی حاکم و ترسیم خطوط و مسیر پیش روی جامعه و مردم بود. در اینجا نمی خواهم بدبینی کسی را بر این مدار برانگیزم که تا پیش از این انتخابات، چنان فضایی بر ذهن و زبان مردم جاری نبود، بلکه مدعی این مهم هستم که انتخابات مجالی بود تا ذهن و عمل همزمان درگیر واقعیت شوند. مجالی که بیش از پیش، اقبال ما به مشارکتی آنچنان در انتخابات، تا پایمردی بر آن حضور گویا و ناگزیر را توجیه و تبیین می کند. در اینجا برآنم تا بر پایه ی تحلیل های پیشینی که داشته ایم، به نتایج رویدادهای اخیر نظری مختصر بیفکنیم.
یاسر عزیزى
منبع: http://azizi61.blogfa.com
این روزها جو سیاسی جامعه ی ایران در حوزه ی رسمی سیاسی (ساحت مستقر نظم موجود) و به تبع آن در میان کنشگران سیاسی، معطوف به انتخابات آینده ی ریاست جمهوری است. انتخاباتی که به نظر می رسد، همچون نه دوره ی پیشین، برخوردار از اهمیت فوق العاده ای!! توصیف شده است. در چنین شرایطی، شکل صف بندی های موجود در درون بازی و نحوه ی رفتارها، حتا برای کنشگران ِ حاشیه ای جذاب و در پاره ای اوقات مهم تلقی می شود. این نوشتار نه از جهت دخیل بودن در نتیجه ی مستقیم این فرایند سیاسی، بلکه به واسطه ی تحلیلی که از این مسئله در پی خواهد آمد صورت بسته است.
یاسر عزیزى
منبع: http://azizi61.blogfa.com
بیش از ۱۶۰سال پیش کارل مارکس و فردریک انگلس در بیانیه ی معروف و ماندگار کمونیست، آغاز سخن را به اشاراتی صورت بستندکه جدای از ظرافت و زیبایی لفظ و نوشتار، همچنان تکیه گاه گاه پردازی های پاره ای نیروهای چپ و سوسیالیست قرار می گیرد.
یاسر عزیزى
منبع: http://azizi61.blogfa.com
آنچه در پی می آید، در حقیقت مدخلی است بر یک موضوع مهم که بواسطه ی مدخلیتش، موجز و مختصر شده است که سعی خواهیم کرد در آینده،سیر مباحث آن را گسترش دهیم.
یاسر عزیزى
منبع: http://azizi61.blogfa.com
"یکی از مسوولان نیروی انتظامی به من گفت: خانم های مانکن با مدهای عجیب و غریب از پاساژها و مغازه هایی که با خارج و دنیای مد در ارتباطند پول می گیرند که با لباس های آن چنانی و برای تبرج جنسی بروند توی خیابن های تهران بچرخند تا همه ببینند و عادی شود و الگوسازی شود. مثل دوران کشف حجاب..البته مردهای ایرانی زودتر از زنان ایرانی تحت تاثیر غرب قرار گرفتند و کمتر مقاومت کردند.
یاسر عزیزی
"تو در این انتظار پوسیدی
که کلید رهایی ات را
باد آرد و افکند به دامانت"(م.سرشک)