موج جدید سرکوب را می توان و باید در هم شکست!

رهبر رژیم در سخنرانی ۲۵ شهریور خود در جمع سپاه گفت “دشمن برای نفوذ فرهنگی سعی می‌کند باورهایی که جامعه را سرپا نگه داشته دگرگون، مخدوش و در آنها رخنه ایجاد کند… نفوذ اقتصادی و امنیتی در مقابل نفوذ فکری، فرهنگی و سیاسی اهمیت کمتری دارد، البته مسئولان گوناگون از جمله سپاه جلوی نفوذ امنیتی را با کمال قدرت می‌گیرند،.” تاکید خامنه ای بر نقش سپاه، به عنوان “دولت” خصوصی دستگاه ولایت در سرکوب نشان می دهد که او از وضعیت امنیتی کشور نگران شده است. به یاد بیاوریم که او در سخنانش در روز ۲۱ تیر ۱۳۹۴، در دیدار با گروهی از دانشجویان بسیجی دانشگاه های کشور از نفوذ دوباره ی مارکسیسم در دانشگاه های ایران ابراز نگرانی کرد و مارکسیست ها را به گرفتن پول از آمریکا متهم کرد. همه قرائن نشان می دهد که شعار مبارزه با “نفوذ دشمن” در سخنرانی های اخیر علی خامنه ای، اسم رمز موج جدید سرکوب باشد که اکنون نشانه های آن را به خوبی مشاهده می کنیم. ادامه‌ی خواندن

یارانۀ نقدی همگانی، شکلی از تامین اجتماعی یا عوام فریبی فاشیستی ؟

تک نرخی شدن بنزین و تلاش دولت حسن روحانی برای حذف یارانه های اقشار پردرآمد، این روزها بحث  یارانه های نقدی و همگانی را به محور مباحث سیاسی  و اقتصادی تبدیل کرده است. در بسیاری از مباحث اقتصادی، اقتصاددانان نئولیبرال از ضرورت شوک تراپی برای برون رفت از بحران اقتصادی سخن می گویند. اما سیاستمداران مجری سیاست ریاضت اقتصادی که نتایج بحران های اقتصادی را پیش بینی می کنند و از عواقب بحران های اجتماعی نگرانند، تلاش می کنند در اجرای این سیاست ها، دست به عصا راه بروند. هم اقصادانان نئولیبرال و هم دولتمردان حاکم، که در اجرای بی قید و شرط نسخه های ورشکستۀ ریاضت اقتصادی صندوق بین المللی پول و بانک جهانی هم نظر و هم قسم هستند، هیچگاه حاضر نیستند واقعیت های اقتصاد ایران را به مردم بازگو کنند. از یاد نبریم که در ایران تحت حاکمیت ولایت فقیه، بیش از هشتاد درصد از توصیه های صندوق بین المللی پول یا بانک جهانی را نیز اجرا نمی کنند  و تنها همان بیست درصدی که به نفع شان است را مد نظر دارند. زیرا تسلط ولایت فقیه بر هست و نیست کشور،  اقتصاد ایران را به عصر حاکمیت سلاطین قاجار عقب کشانده که اقتصاد نئولیبرال در برابر آن یک پیشرفت چشم گیر خواهد بود. ادامه‌ی خواندن

فروریختن دیوار “استکبارستیزی” و به جان هم افتادن “بالائی ها”

نزدیک شدن به پایان مهلت توافق هسته ای؛ گسترش جنگ های منطقه ای و آمادگی برای انتخابات مجلس شورای اسلامی و مجلس خبرگان در ۹ ماه آینده، جناح های حکومتی را به جان هم انداخته است. اتهام خیانت به محمد جواد ظریف از سوی یک نماینده جبهۀ پایداری؛ افشای اختلاس های سازمان تعاون نیروی انتظامی و بازجوئی از احمدی مقدم پس از برکناری؛ توقیف و تیراندازی به کشتی ها از سوی سپاه پاسداران در تنگه هرمز؛ کنایه محسنی اژه ای به “کدخدای” روحانی؛ و داغ شدن مسئله “دسترسی” یا “بازرسی” از تاسیسات نظامی در دولت احمدی نژاد و در توافق آتی، نمونه های جنگ قدرتی است که باندها و جناح های رژیم در روزها و هفته های اخیر با آن درگیر هستند. ادامه‌ی خواندن

اقدامات مسلحانه، سد راه گسترش مقاومت مدنی مردم

هفته سوم اردیبهشت ماه سال جاری، شاهد چندین عملیات مسلحانه در خوزستان و کردستان بوده ایم. گروهی که خود را « جنبش آزادی بخش عربی  الاحواز » معرفی می کنند در روز دوشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه  اعلام کردند که: « گردن عقاب وابسته به گردان های شهید محی االدین الناصر ـ شاخه نظامی گروه » به یک پاسگاه در کوی الثوره شهر احواز حمله کرده اند و آن را به آتش کشیده اند. سایت العربیه وابسته به عربستان  سعودی  نیز خبر زیر را منتشر کرد [:« ساختمان فرمانداری سوسنگرد در غرب اهواز که ساکنان محلی آن را خفاجیه می‌نامند، شب شنبه ۱۶ مه هدف حمله افراد مسلح قرار گرفت. بر اساس برخی منابع، این حمله به زخمی شدن دو نفر انجامیده است. «جنبش آزادیبخش عربی الاحواز» که برای استقلال خوزستان تلاش می‌کند، پس از انتشار تصاویر و ویدیویی از حمله، مسئولیت این عملیات را بر عهده گرفته است]. در خبر دیگری که خبرگزاری هرانا منتشر کرد نیز آمده است: « ستوان وظیفه به نام یاسین خدیجی، از ماموران پاسگاه «سبدلوی» بانه، روز یک‌شنبه، ۲۰ اردیبهشت، بر اثر «تیراندازی افراد نا‌شناس» کشته شده است». مرکزخبر – فرات  پنجشنبه ۲۱ مهٔ ۲۰۱۵، هم این خبر را منتشر کرد:«صبح روز گذشته، یک نظامی رژیم ایران به نام «صادق یوسفی» که اهل شهرستان قروه شرق کردستان و از نظامیان پاسگاه هنجیران مریوان بوده, در جریان درگیری با افرادی ناشناس کشته شده است». در بلوچستان نیز شاهد اقدامات گروه جیش العدل هستیم که هر چند گاه یک بار دست به عملیات مسلحانه می زند. ادامه‌ی خواندن

با مقاومت مدنی در برابر افغان ستیزی سازمانیافته حکومتی بایستیم

اول ماه مه امسال، در شرایطی به “خانه کارگر” بازوی کارگری سرکوب جنبش کارگری، اجازه برگزاری مراسم اول ماه مه داده شد که با یورش گستردۀ نیروهای اطلاعاتی و امنیتی رژیم برای دستگیری فعالان مستقل کارگری، زنان کنشگر و نویسندگان و هنرمندان روبرو بودیم . ادامه‌ی خواندن