رهایی جامعه ایران در گرو عروج آلترناتیوکمونیستی، کارگری است / گفتگوى کمونیست هفتگى با رحمان حسین زاده و رضا کمانگر

رهایی جامعه ایران در گرو عروج آلترناتیوکمونیستی، کارگری است!

مصوب کنگره نهم حزب حکمتیست

گفتگو با رحمان حسین زاده و رضا کمانگر ادامه‌ی خواندن

طبقه کارگر جریانات با پرنسیب را انتخاب میکند!( خطاب به کورش مدرسی)

کورش مدرسی در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۲ در یک مصاحبه ویدیویی به پیوستن حزب سابق اتحاد کمونیسم کارگری به حزب حکمتیست واکنش نشان داده است که توجه من را به خود جلب کرد. کورش مدرسی در این مصاحبه با همان سبک سیاسی آشنایش میگوید “طبقه کارگر حزب و جریانات با پرنسیب را انتخاب میکند و بدنبال سیاست با پرنسیب می افتد” من با این گفته کورش مدرسی علیرغم اختلاف نظرات سیاسی عمیقی که با او دارم، توافق دارم. با همین معیار میخواهم به مواردی از “پرنسیب های” کورش مدرسی  اول در مورد مباحثات سیاسی و دوم در برخورد به مسائل حزبی و کار متشکل و جمعی بپردازم تا خواننده این سطور خود قضاوت کند.  ادامه‌ی خواندن

با سامان کریم چه میتوان گفت؟

برای نوشته اخیر سامان کریم در جواب نوشته ام عمیقا متاسف شدم، قبل از هر چیز و هر کس برای خودش. علیرغم سیاست جانبدار او در دفاع از جمع انحلال طلب و شخص کورش مدرسی، هنوز فکر نمیکردم، این درجه سنت و روش سبک و به زعم خودش “تحقیر” طرف مقابل در بحث و پلمیک و این درجه بی تحملی و کم ظرفیتی در شنیدن نقد یک فعال کمونیست آشنایش را از خود نشان دهد. ادامه‌ی خواندن

شاه کار سامان کریم

پیوستن حزب اتحاد کمونیسم کارگری به حزب حکمتیست یک تصمیم سیاسی جسورانه ای بود که مورد حمایت هر فعال کمونیست وآزادیخواهی بوده که به تغییر این دنیای وارونه باور دارند و به حرکت شجاعانه این رفقا در پیوستن به حزب حکمتیست درود میفرستند. اما این حرکت مخالفینی هم دارد، جدا از دشمنی جمهوری اسلامی بخشی از مخالفین این حرکت اعضای سابق حزب ما ، از جمله جمع انحلال طلب کورش مدرسی طی بیانیه ای عقده دل خودشان را ترکانده اند که بیش از پیش منزویتر شده اند. ادامه‌ی خواندن

حزب کمونیست کارگری نیازمند یک تغییر ریل اساسی است!

حزب کمونیست کارگری نیازمند یک تغییر ریل اساسی است!
ملاحظاتی در مورد “سمینار چشم انداز نزدیکی و اتحاد نیروهای کمونیسم کارگری- سمینار از حمید تقوائی”
ادامه‌ی خواندن

ماشین آدم کشان جمهوری اسلامی را باید درهم شکست!

سران رژیم جنایتکار اسلامی ودستگاه باصطلاح قوه قضایه آن، سحرگاه روز اول آبان ماه ۱۳۹۱ در زندان اوین تهران دست به جنایتی دیگر زدند. در این روز ده نفر ” از جمله یک پدر و فرزند و هشت جوان” دیگر را در پی به اصطلاح محاکمه های فرمایشی چند دقیقه ای به جرم واهی پخش مواد مخدر محکوم به اعدام کرده و در نهایت بی رحمی و قصاوت ضد انسانی آنان را کشتند تا چند صباحه دیگر به عمر ننگین حاکمیت سیاه خود بیافزایند! ادامه‌ی خواندن

وحشت وزارت اطلاعات از اعتراضات جنبش کارگری!

وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی روز سه شنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۱  طی گزارشی که در تعدادی از سایتهای رژیم و نزدیک به آن منعکس شده اعلام کرد “دست فتنه و عوامل خارجی آمریکا و اسرائیل پشت اعتراضات کارگران ایران هستند” وزارت اطلاعات رژیم اسلامی اولین بار نیست که به تهدید و ارعاب روی می­آورند و رهبران و فعالین جنبش کارگری را به عوامل بیگانه، غرب، آمریکا و اسرائیل مرتبط میکنند. جمهوری اسلامی بیش از سه دهه است که هرگونه اعتراض جنبش کارگری و توده ای و غیره را جهت مشروعیت دادن به ایجاد رعب و وحشت، سرکوب، دستگیری، شکنجه، زندان و اعدام به عوامل بیگانه و آمریکا و اسرائیل و غیره… مرتبط کرده و با نهایت بیرحمی و وحشیگری اقدام به قلع و قمع مخالفان میکند. انتشار این گزارش وزارت اطلاعات از روی احساس قدرت رژیم اسلامی نیست! رژیم اسلامی طی این سه دهه مدام فقر و بی حقوقی را به جامعه ۷۰ میلیونی ایران تحمیل کرده و طی تمامی این سالها ماشین سرکوبش مدام فعال و مشغول کشتار و  وحشیگری بوده است. ادامه‌ی خواندن

انحلال طلبان دیروز و حامیان امروز!

به بهانه اطلاعیه حمایت جمع جداشدگان از حزب حکمتیست از طومار ۲۰ هزار امضای کارگران

اتحادیه آزاد کارگران طی اطلاعیه ای به تاریخ شنبه اول مهر ماه ۱۳۹۱  خبر امضای دومین طومار ۱۰ هزار نفری کارگران در اعتراض به قطع سوبسیدها، گرانی های سرسام آور، دستمزدهای زیر خط فقر و دیگر مصائبی که کارگران با آنها روبرو هستند را منتشر کرده است. تهیه اولین طومار به مناسبت روز جهانی کارگر آغاز شد و در ۲۷ خرداد ماه با امضای ۱۰ هزار کارگر از بخشهای تولیدی و خدماتی به وزیر کار و نمایندگان مجلس شورای اسلامی فرستاده شد که تاکنون بی پاسخ مانده است. ادامه‌ی خواندن

مجمع عمومی و شورا سنتی از کمون پاریس و انقلاب اکتبر!

مقدمه : جامعه ایران جزو کشورهای سرمایه داری است که تضاد طبقاتی بشکلی خشن و عریان در کنار سیاست سرکوب و خشونت و بی­رحمی بی حد و مرز طبقه سرمایه دار توسط ارگانها و نهادهای دولت حافظ نظام و سیستم سرمایه داری علیه طبقه کارگر اعمال میشود. دولت حافظ نظام سرمایه داری هرگونه متشکل شدن و تلاش برای سازمانیابی طبقه کارگر را با سرکوب جواب میدهد. بحث تشکل و سازمان یابی طبقه کارگر به قدمت تاریخ عروج نظام سرمایه داری درایران در جریان بوده و آنجایی که طبقه کارگر دست به پیشروی زده باشد، اگردولت حافظ نظام سرمایه داری نتوانسته باشد بطور مستقیم و عملا دست به جلوگیری و سرکوب بزند، با متوسل شدن به سیاست توطئه و فریب و ایجاد توهم از طریق جنبشهای بورژایی به نام کمونیسم وغیره مانع دخالت مستقیم طبقه کارگر در امر سازمان یابی طبقاتی کارگران شده است. ادامه‌ی خواندن