امروز، آقای موسوی، نخست وزیر منتخب امام، همسر و دوستانشان، بدلیل حمایت از نظام و قانون اساسی آن در حبس خانگی اند، و یا بقول دوستی “زندانی جناحی” هستند. اینهم از معجزات یک حکومت استبدادی مذهبی است، که انسان ها، برای دفاع و حفظ آن، به زندان هم می افتند. موسوی که هنوز هم از خمینی، بعنوان “پدر دلسوز”، “امام روشن ضمیر ما”، و “امام دوراندیش”  نام می برد، در اعتراض به تخلفات انتخابات سال ۸۸، راه حل برون رفت از بحران را باز هم در ساختار بیمارگونه نظام جمهوری اسلامی جست و جو می کرد. ادامه‌ی خواندن→

ما سوگوارانیم تا زنده ایم
هفته گذشته تعدادی عکسهای قدیمی خانوادگی را، در صفحه فیسبوک خودم منتشر کردم. در بیشتر آنها برادرم “بیژن بازرگان” که در کشتار زندانیان سیاسی در سال ۶۷ ، بدار آویخته شد، حضور داشت. اکثر افراد فامیل که در فیسبوک با هم در ارتباطیم، ادامه‌ی خواندن→

شنبه بعد از ظهر است و مانند شنبه های چهارسال گذشته در نزدیکی اسکله شهر سانتا مونیکا در لوس آنجلس ایستاده ایم. بیش از چهار سال است که ما در حمایت از “مادران عزادر ایران” و در حمایت از حقوق فرزندان جان باخته شان ، هر شنبه، در این محل چادری بر پا می کنیم، و عکس هایی از کسانی که اعدام شده ند و یا در زندانهای رژیم ایران به سر می برند در معرض دید رهگذران قرار می دهیم. سعی میکنیم که با آنها حرف بزنیم و از آنها می خواهیم که پتیشن ما برعلیه دولت ایران را امضا کنند. کسانی که به کنار این اسکله می آیند معمولا توریستهایی هایی هستند که از ایالت های دیگر امریکا ویا کشور های مختلف دنیا برای سیر و سیاحت به لوس آنجلس سفر کرده اند. صحبت کردن با آنها و شنیدن نظرات آنها در باره دوات ایران، مبارزات مردم ایران علیه رژیم جمهوری اسلامی، و احساس همدردی ای که آنها با مردم ایران دارند، یکی از نقاط مثبت فعالیت های ما است. هر هفته لااقل یک مورد وجود دارد که بیش از بقیه توجه ما را به خود جلب میکند. در این سلسله نوشته ها قصد دارم که این صحبت ها و ملاقاتها را برای شما بازگو کنم. ادامه‌ی خواندن→

اصل صد و دهم در باره وظایف و اختیارات رهبری است که بخشی از آن چنین است؛ “تعیین سیاست های کلی نظام، نظارت بر اجرای سیاست های کلی نظام، فرماندهی کل نیروهای مسلح، اعلام جنگ و صلح، حل اختلاف و تنظیم روابط قوای سه گانه، حل معضلات نظام، عزل، عفو یا تخفیف مجازات محکومین و …” یعنی رهبر عملا در همه کارها دخالت کرده، همانگونه که اصل پنجاه و هفتم گفته؛ ” قوه مقننه، مجریه و قضاییه زیر نظر ولایت مطلقه امر و امامت وامت است.” ادامه‌ی خواندن→

سالها است که خیل ایرانیان مهاجربه کشورهای مختلف جهان، آرزوی تشکیل یک اپوزیسیون متحد، برعلیه رژیم جمهوری اسلامی ایران را در سر می پرورانند. ادامه‌ی خواندن→

اصل سی و دوم و سی و سوم می گوید؛ “هیچ کس را نمی توان دستگیر، و یا از محل اقامت خود تبعید کرد، مگر به حکم و ترتیبی که قانون معین می کند.” قانون هم برطبق اصل چهارم قانون اساسی اینگونه تعریف شده است؛ “کلیه قوانین و مقررات مدنی، جزایی، مالی، اقتصادی، اداری، فرهنگی، نظامی، سیاسی و غیر اینها باید بر اساس موازین اسلامی باشد.” درنتیجه چون کافر و منافق هیچ حق و حقوقی در اسلام ندارد، دستگیری و تبعید او مجاز است. ادامه‌ی خواندن→

آقای موسوی در بیانیه شماره ۱۱ خود از بسته شدن روزنامه ای شکایت کرده، می گویند؛ ” چنین برخوردی، با روزنامه ای که با اخذ مجوز قانونی شروع به انتشار نموده … غیرقابل درک است، مگر با قبول آنکه برای عده ای، حاکمیت قانون تا جایی پذیرفته است، که برای محدود کردن اعتراض مخالفان باشد و نه چیزی دیگر.” آیا ایشان به پاکسازی روزنامه کیهان و اخراج بخشی از هیئت تحریریه و نویسندگان آن در سال ۵۸ هم اعتراض کردند؟ به تعطیل روزنامه آیندگان، چلنگر، پیغام امروز، آهنگران و … که در مرداد ماه سال ۱۳۵۸، با حکم دادستان کل کشور، که از طرف خمینی به این سمت منصوب شده بود، صورت گرفت، چطور؟ به دستگیری و شکنجه ۴۰ تن از نویسندگان و هیئت تحریریه آن چطور؟ آیا اعدام “شکرالله پاک نژاد” از اعضاء “جبهه دموکراتیک” که یکی از نویسندگان روزنامه آیندگان بود و ۹ سال از زندگی خود را در سیاهچال های رژیم شاه گذرانده، و دفاعیات او در دادگاه های فرمایشی شاه، یکی از معروفترین و بهترین دفاعیات آن دوران است، مورد اعتراض ایشان واقع شد؟ ادامه‌ی خواندن→

منشور جهانی حقوق بشر که از بدو نوشته شدن آن در سال ۱۹۴۸، ایران از امضا کننده گان آن است، در باره حقوق انسانها چنین می گوید(۱۷): ادامه‌ی خواندن→

اصل چهاردهم مجددا به آیه ای از قرآن استناد کرده و از دولت و مسلمانان خواسته که با افراد غیر مسلمان با اخلاق حسنه و عدل اسلامی رفتار نمایند، اما بلافاصله اضافه کرده است که این اصل “در حق کسانی اعتبار دارد که بر ضد اسلام و جمهوری اسلامی ایران توطئه و اقدام نکنند.” یعنی همیشه چماق “توطئه و اقدام ضد اسلام و جمهوری اسلامی” را بالای سر همه نگاه داشته اند، تا در زمان مناسب بر فرق هر کسی که جرات اندیشیدن و تفکر داشت، فرود بیاورند.  ادامه‌ی خواندن→

به تازه گی به ونکوور رفته بودم تا در نمایش خصوصی فیلم مستند “زنان در خط مقدم” به کارگردانی آقای “حسین فاضلی” که بمنظور جمع آوری کمک برای تمام شدن این مستند بود، شرکت کرده، و در باره مبارزات زنان ایران صحبت کنم. در این فیلم، با چهره های معروف “جنبش اصلاحات” و “کمپین یک میلیون امضا” مانند خانم ها، مهرانگیز کار، محبوبه عباس قلی زاده، فاطمه حقیقت جو و فریبا داوودی مهاجر مصاحبه شده بود. ادامه‌ی خواندن→