اعلام رسمی کاندیداتوری بایدن و کامیلا هریس از حزب دموکرات و تکرار خیمه شب بازی احزاب دوقلو در امریکا
از: سعید صالحی نیا
۲۰ اگوست ۲۰۲۰
مقدمه:
با اعلام رسمی نامزدی بایدن و کامیلا هریس در کنگره حزب دموکرات دور نهائی رقابت انتخاباتی بین احزاب دوقلوی امریکا اغاز گردید.
ماه نوامبر امسال یعنی کمتر از ۳ ماه دیگر قرار است انتخابات ریاست جمهوری امریکا انجام شود. ممکنست این اتتخابات به عقب انداخته شود به بهانه کورونا. اما هر چه هست این شوی انتخاباتی امریکا حتما تورش داغتر خواهد شد.
حزب دموکرات به کنار زدن برنی سندرز نامزد “سوسیال دموکرات” و شبه کودتائی برق اسا که هنوز معلوم نیست با چه اهرمهائی انجام شد بایدن را که یک زامبی گیج و فاسد بیشتر نیست به جلو پرتاب کرد و کاملا هریس را که در دور ابتدائی رقابتها براحتی حذف شده بود به مقام “کاندید معاوت ریاست جمهوری” بالا کشید. این دو نفر گذشته ای تاریک دارند و هر کدام بخشی شناخته شده از نظام کثیف نابرابر هستند که سیاست راست نئوکان اینها را به جلوی صحنه کشیده تا در مقابل ترامپ و معاونش قرار گیرند.
صحنه سیرک بار دیگر اماده شده.مردم نگونبخت امریکا را دارند اماده می کنند بین بد و بدتر انتخاب کنند و در هر نوع انتخاب نهایتا به نظم سرمایه داری رای دهند.
در این مقاله به نکاتی در حاشیه این داستان غم انگیز می پردازم ضمن اینکه تاکیید می کنم که نقاط امید مهمی در بیرون این بازی زشت قدیمی در حال تکوین بوده و خواهد بود.
(۱)هیاهوی راستها در حزب دموکرات برای کشیدن مردم به دور بایدن و کامیلا هریس:
راستهای حزب دموکرات که بخش نئوکان حاکمیت هستند الان با استراتژی تبلیغاتی معنینی وارد گود شده اند که توده ایستهای مائوئیست مثل اواکیان و حامیان ایرانیش هم دنبال می کنند! اینها می گویند که ترامپ فاشیست است و اگر بار دوم حاکم شود جهنم می شود لذا از مردم می خواهند به این دو جانور سیاسی یعنی بایدن و هریس رای دهند که جهنم نشود!
هیئت حاکمه امریکا همواره این بازیها را انجام داده تا مردم را در دینامیزم دو حزبی نگه دارد و اجازه ندهد حزب دیگری پا به سیاست بگذارد!
اینکه ترامپ و شرکایش چه در سیاست داخلی و چه سیاست خارجی میخ های بیشتری به تابوت قدر قدرتی نظام امریکا زده اند و بحران نظام امریکا را تسریع کرده اند بحثی نیست.ترامپیزم سیاست ورشکسته ای است که نتوانست بحران نئوکانیزم را تخفیف دهد و به قشر لمپن و حاشیه نشین درون امریکا را هم نامید کرده و وعده های پوچ برگرداندن سرمایه به امریکا و بهبود وضع طبقه پائین امریکا او را دیگر ادم عاقلی نمی پذیرد.
در سیاست خارجی هم انزوای حکومت امریکا که تا همین نزدیکیها “رهبر جهان سرمایه داری بود” در بستر رشد رقابت قطبهای دیگر سرمایه داری یعنی چین و روسیه و اروپا ، ترامپیزم بیشتر و بیشتر به انزوا و ناتوانی نظام امریکا دامن زده.همه اینها را فرض بگیریم سوال مرکزی اینست که نئوکانهای حزب دموکرات واقعا چه پاسخی به این بحران همه جانبه دارند؟
از دید من نئوکانهای حزب دموکرات تمرکز تبلیغاتیشان فقط و فقط روی ترامپ است تا ارائه برنامه جدی الترناتیو.اینها نه برای طبقه زحتمتکش امریکا پاسخ ندارند .حتی توسعه بیمه همگانی یا تحصیلات رایگان تا حد کالج را هم برنتافتند و در سیاست خارجی هم دنبال برگرداندن امریکا به دوره پلیس بین المللی هستند که امکانپذیر هم نیست!
(۲)ایجاد توهم در مردم امریکا در مورد مفهوم مشارکت مردم حربه دیگر نئوکانهای حزب دموکرات:
بحز حربه بزرگ کردن ترامپ و شیطانی کردن او ، نئوکانها اعلام می کنند که دموکراسی و مشارکت مردم یعنی اینکه مردم به صندوقها بروند و حق رای خود حق نظر دادن خود را محدود کنند به صندوقهای انتخابات و بروند دنبال کارشان.
نظام تفویضی که حق انتخابش تعدادی شارلاتان طبقات مرفه هستند را بنام مشارکت مردم غالب می کنند و با ترساندن مردم از ترامپ روانشناسی وحشت ، مردم را فرا می خوانند که هر چند با این شارلاتان بایدن و هریس میانه خوشی نداشته باشند باز “شرکت کنند ” و نگذارند ترامپ دوباره بشود رئیس جمهور!
ما مشابه این صحنه ها را در ایران در طول حکومت اسلامی بسیار دیدیم! توده ایزم همین متد بوده.بین دو جناح حکومتی مردم را به سمت جناح بد سوق دارده تا مبادا دنیا به هم بریزد و جهنم فرود اید!
(۳)پاسخ اواکیانها و توده ایستها و نئوکانها چیست؟ کمونیزم انقلابی و کارگری چه باید بگوید ؟
اواکیانها و توده ایها و نئوکانها دنبال ساختن فضای دو قطبی هستند و مردم را به انتخاب بد هدایت می کنند.اما کمونیزم انقلابی باید همواره دنبال سختن سنگر دیگری باشد.می گویند الان موفعش نیست وضع خطرناک است! پاسخ می دهیم که کی قرار است وضع خطرناک نباشد؟ کدام روز افتابی را انتخاب کرده اید که بالاخره مردم و طبقه کارگر حرف خودش و انتخاب خودش را ارائه دهد؟
چند بار در تاریخ باید فریب این بازیها را بخورند؟ تا چه مدت باید از ترس بدتر به بد رای بدهند و “دموکراسی بورژوائی” را به فاشیزم ترجیح دهند؟ اون مکانیزمها که رادیکالیزم کمونیستی را مستقیم جلوی مردم قرار می دهد ایا قرار است در روز افتابی زیر حکومت دموکراتها پدیدار شود؟ که اگر اینست چرا تا بحال نشده؟
اجازه بدهید تکرار کنم که توده ایزم و اواکیانیزم ربطی به کمونیزم کارگری ندارند هر جا چه در ایران و چه در امریکا اینها نهایتا دنبال انتخب بد می روند و مدعی هستند این انتخابهای بد روزی نهایتا فضا برای کمونیزم اینها فراهم می اورد!
(۴)نگاه دیگری لازمست به قدرت و چگونگی کسب قدرت توسط طبقه کارگر:
دعوای کمونیزم کارگری با کمونیزمهای عقب مانده حاشیه ای جدید نیست.هر دوره و هر شرایط بازتولید می شود.طبقات میانی که بین قدرت حاکم مثل توپ دست بدست شده اند کارشان نگه داشتن مردم و طبقه کارگر در این وضعیت است.
کمونیزم کارگری از جای دیگری به مفهوم قدرت و کسب قدرت نگاه می کند.جامعه را به ایستادن و مات شدن در دعوای بالائیها فرا نمی خواند.مفهوم دیگری از مشارکت را جلو می کشد که ربطی به افتادن تو ضندوقههای رقبای حاکمیت ندارد.
در امریکا جنبشهای اجتماعی مثل جنبش برنی سندرز و جنبش اشغال هستند.اینها قرار نیست بروند توی صندوق رای حاکمان.روی اینها باید سرمایه گذاشت.نیرو گذاشت.مردم و طبقه کارگر را سازمان داد حول خواستهای مشخص.
باید روشن کرد که صندوقهای انتخاباتی حاکمان ابزار فریب افکار عمومی است.باید فراخوان تحریم این خیمه شب بازی را داد و از سازماندهی طبقه کارگر دفاع کرد.صحنه های انتخابای امریکا در محتوی کاملا شبیه ایرانست.شارلاتانها به صف شده اند تا توهمی از رقابت بسازند.ترامپ و دارد و دسته اش در یکسو باید ماملا هریس از سوی دیگر.
باید به مردم امریکا گفت که قاون اساسی امریکا نظام دو حزبی امریکا و بسیاری از نرمهای امریکا تا هست زندگی بدتر خواهد شد.این جایگاه کمونیزم کارگریست.تاریخ را باید ساخت نمی شود درون تاریخ موجود منتظر بهشت ماند.
(۵)نتیجه این انتخابات چه خواهد شد؟
نزدیک به یکسال قیبل از انتخابات سال ۲۰۱۶ من پیش بینی کردم که ترامپ را از صندوقها بیرون می کشند.همانزمان هم گفتم این ترامپ خودش به توسعه بحران سرمایه داری و اگاهی مردم و رشد جنبشهای اجتماعی دامن خواهد زد.
خوشبختانه همه این پیش بینی ها بوقوع پیوست.بحران امریکا بستری ساخته که امروز مردم امریکا بسیار سیاسی ترند و قطب بندی طبقاتی بطور بی نظیری ایجاد شده.چیزی که هر دو جناح حکومت بشدت ازش می ترسند.
انتخابات امسال تفاوتهای بزرگی با سال ۲۰۱۶ دارد و مردم امریکا و طبقه کارگر امریکا بسیار فعالتر شده اند و اگاهتر.ترامپ دیگر ماسک “غیر حکومتی بودن” ندارد.۴ سال سیاست او در عمل باعث ورشکستگی بیشتر مردم شده و امریکا الان فقط از جهت بیماری کورونا و مرگ و میرش رتبه اول دارد! ترامپ مسئول اول توسعه بیماری کرونا و مرگ و میرش در امریکاست.هنوز بحران اقتصادی اجتماعی ناشی از کورونا بطور عملی زهر خود را نشان نداده.
من بعید می بینم که همان تعدادی که سال ۲۰۱۶ به ترامپ رای دادند بتوانند پشت او جمع شوند.از سوی دیگر تنفر از او چنان رشد کرده که جمعیت ساکت امریکا را به سیاست کشیده.با لحاظ این عوامل بعید می بینم ترامپ بتواند اینبار رئیس چمهور شود و در صورت بیرون انداختن او از کاخ سفید هم بعید می دانم او از شر پیگردهای قانونی در امان بماند.
نکته مهم اما اینست که ایا پایان ترامپ معادل پیروزی مردم امریکاست؟
دموکرتتها و راستهای نئوکان خیلی دوست دارند اینگونه نشان دهند اما انکه به تاریخ مسلط است دیده است که چگونه ارتجاع دست بدست می شود و توهم پیروزی مردم را ابزار می کند.برای بقدرت رسیدن مردم سازماندهی لازمست.طبقه کارگر و زحتمکشان در امریکا باید از زیر بار این احزاب کثیف دوقلو خلاص شوند.این راهی است که کمونیستهای کارگری در امریکا باید بروند توده ایزم و اواکیانیزم راه حل نیست خودش مسئله است!
منابع بیشتر:
(*)چند نکته در مورد بیانیه اخیر باب آواکیان در مورد انتخابات آمریکا
http://www.azadi-b.com/G/2020/08/post_312.html
(۲) کنار کشیدن برنی سندرز از انتخابات ریاست جمهوری امریکا و بستر سازی برای انتخاب دوباره ترامپ
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=78772
(۳) آیا جنبش برنی سندرز در امریکا مثل جرمی کوربین است؟ نگاهی به دینامیزم عروج جنبش چپ در امریکا
http://www.azadi-b.com/arshiw/?p=78029