اخبار و گزارشات کارگری ١٣ اردیبهشت ماه ١٣٩٩

اخبار کارگرى
May 02, 2020

اخبار و گزارشات کارگری ١٣ اردیبهشت ماه ١٣٩٩

زنده باد یاد 43 کارگر جان باخته معدن زغال‌سنگ زمستان یورت آزادشهر

13 اردیبهشت ماه 96 چهل و سه کارگر در حادثه انفجار معدن زغال ‌سنگ زمستان یورت آزادشهرجان باختند و 70 کارگر مصدوم شدند.

در سومین سالگرد این واقعه دردناک ضمن گرامیداشت یاد این 43 کارگر جان باخته،همدردی خودرا با خانواده های آنها  وهمچنین همبستگیمان را با کارگران صدمه دیده این حادثه وخانواده هایشان اعلام کنیم.

- ادامه اعتراضات کارگران سیمان لوشان نسبت به عدم بازگشت بکار و وعده های توخالی با تجمع مقابل کارخانه

- تجمع اعتراضی کارگران آب وفاضلاب و آب وفاضلاب روستایی خوزستان نسبت به ادغام دوشرکت

- اعتراض کارگران راه آهن میرجاوه نسبت به پایمالی حقوقشان توسط شرکت ریل صنعت کاران وبی تفاوتی مدیران شرکت راه آهن جنوب شرق

- اعتراض کارگران چدن کویر خاوران نسبت به بلاتکلیفی معیشتی بدنبال تعطیلی کارخانه در راستای مقابله با بیماری کووید 19

- اعتراض کارگران کارخانه آذر کنترل با چند ماه حقوق معوقه نسبت به بیکاری در پی تعطیلی ناگهانی کارخانه و فروش بخشی از ماشین‌آلات

- کمپین اعتراضی کارشناسان تغذیه نسبت به طرح برآورد نیروی انسانی1404 وزارت بهداشت

- نامه سرگشاده کارکنان اخراجی کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی برای بازگشت بکار

- کشاورزان خشمگین رودبار جنوب دراعتراض به قیمت پایین محصولاتشان جاده را بستند

- کارگران پسماند شهرداری بجنورد قربانیان نبود لوازم بهداشتی و ایمنی مناسب

- ادامه بلاتکلیفی معیشتی کارگران ساختمانی در این اوضاع کرونایی و بی تفاوتی دولت

- سخنان کارگران درباره دستمزد ناچیز ونداشتن امنیت شغلی

- جعفر عظیم زاده: من در دادگاه و بازپرسی فرمایشی که با هدف پرونده سازی واهی صورت میگیرد شرکت نمیکنم.

- سها مرتضایی پس از رأی دادگاه تجدید نظر، برای اجرای حکم احضار شد!

- پروین محمدی آزاد شد

- بیانیه هایی بمناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر:

1- پرچم اول ماه مه همچنان در اهتزاز است!

 

 

*ادامه اعتراضات کارگران سیمان لوشان نسبت به عدم بازگشت بکار و وعده های توخالی با تجمع مقابل کارخانه

روز شنبه 13 اردیبهشت،نمایندگان کارگران بیکارشده سیمان لوشان درادامه اعتراضاتشان نسبت به عدم بازگشت بکار و وعده های توخالی دست به تجمع مقابل کارخانه زدند.

قابل یادآوری است که روز سه شنبه 9 اردیبهشت ماه جاری، کارگران سیمان لوشان با اتشار نامه ای سرگشاده خطاب به مسئولان طرازاول استان گیلان ضمن اعتراض به ادامه تعطیلی کارخانه خواهان بازگشت بکارشده بودند.

یکی از کارگران حاضر درتجمع به خبرنگار رسانه ای گفت: مشکلات کارگران سیمان لوشان از خرداد سال 92و زمانی آغاز شد که دولت وقت به بهانه‌های مختلف این واحد صنعتی را با بیش از 180 کارگر تعطیل اعلام کرد.

او با بیان اینکه باتوجه به شیوع ویروس کرونا حدود ده نفر به نمایندگی از سایر همکاران مقابل کارخانه حضور یافتند، افزود: از مجموع کارگران بیکار شده کارخانه سیمان لوشان، 67 کارگر با سوابق چند ساله باقی مانده‌اند که نیمی از آنها همچنان بلاتکلیف و منتظر بازگشت به کار هستند.

این کارگر با بیان اینکه هیچ مسئولی تا امروز پاسخگوی موضوع اشتغال کارگران قدیمی سیمان لوشان نبوده است، در تشریح مشکلات خود و همکارانش گفت: این واحد قبل از خرداد سال 92 بیش از180 کارگر داشت که تحت مسئولیت شرکت پیمانکاری کار می‌کردند اما با وقوع مشکلات مربوط به کمبود منابع مالی، کارگران پیمانکاری در تیر و شهریور 92 کار خود را از دست دادند.

او با بیان اینکه کارگران در آن زمان برای بازگشایی کارخانه و بازگشت به کار، تجمعات متعددی مقابل نهادهای مختلف دولتی در استان گیلان و بنیاد مستضعفان در تهران به عنوان سهامدار اصلی کارخانه برگزار کردند، در ادامه افزود: درنهایت با خروج شماری از کارگران، موضوع بلاتکلیفی 67 نفر ازکارگران ادامه پیدا کرد تا اینکه در سال 95 این کارخانه با همه تجهیزات به همراه یک معدن بزرگ سنگ به یک پیمانکار سنگ فروخته شد.

این کارگر در ادامه با بیان اینکه خریدار در حین واگذاری موظف شد در ازای استخراج معادن سنگ آهک، یک صنعت جدید در جوار معدن ایجاد و کارگران بیکار شده را مشغول به کار کند، افزود: چند سال است پیمانکار؛ از معادن سنگ این کارخانه در حاشیه شهر لوشان (کوه‌های آسمانسرا) سنگ (تراورتن) استخراج می‌کند اما طبق وعده‌ای که به شورای تامین شهرستان رودبار و سهامداران سابق کارخانه حین واگذاری داده، اقدامی در جهت راه‌اندازی کامل واحد جدید و اشتغال نیمی از کارگران بیکار شده، صورت نداده است.

وی با بیان اینکه کارگران خواستار بازگشت به کار در واحد صنعتی سابق خود هستند، اظهار داشتند: سالها در این کارخانه قدیمی زحمت کشیده‌ایم و به دلیل مهیا نبودن شرایط کار در منطقه همچنان با چند سر عائله بیکار هستیم حال چرا باید کارفرما با نادیده گرفتن شرایط زندگی ما کارگران قدیمی کارخانه، نیروی کار غیربومی جذب کند؟

*تجمع اعتراضی کارگران آب وفاضلاب و آب وفاضلاب روستایی خوزستان نسبت به ادغام دوشرکت

روز شنبه 13 اردیبهشت،جمعی از کارگران آب وفاضلاب و آب وفاضلاب روستایی استان خوزستان برای اعتراض به ادغام دوشرکت دست به تجمع مقابل ساختمان شرکت درکلانشهر اهواز زدند.

*اعتراض کارگران راه آهن میرجاوه نسبت به پایمالی حقوقشان توسط شرکت ریل صنعت کاران وبی تفاوتی مدیران شرکت راه آهن جنوب شرق

یک کارگر راه آهن میرجاوه کوتاهی شرکت راه آهن را در تضییع حقوق کارگران موثر می داند و می گوید: شرکت طرف قرار داد راه آهن مانند شرکت ریل صنعتکاران، قرارداد 90 روزه با کارگران می بندد اما به جای پرداخت حق بیمه سه ماهه، بیمه 75 یا 85 روز را پرداخت می کند و حتی در قرارداد شغل کارگران خط راه آهن را کارگر ساختمانی قید می کند تا از پرداخت مزایای مربوط به آن شغل طفره روند.

روز 12 اردیبهشت،یکی از کارگران راه آهن شهرستان میرجاوه دراستان سیستان وبلوچستان به خبرنگاریک رسانه محلی گفت: اکنون 13 سال است که تعمیرکارخط راه آهن هستم کار ما بدین گونه است که در طول مسیر قطارها، ریل های آسیب دیده و تراورس های معیوب را تعمیر یا عوض کرده و افتادگی خط راه آهن را برطرف می کنیم.

وی افزود: محدوده کاری ما مسیر میرجاوه تا شهرستان زاهدان است اما گاهی بسته به میزان خرابی ها در صورت لزوم به مناطق دورتر از حوزه استحفاظی مانند فهرج دراستان یزد نیز اعزام می شویم، برخی از همکاران ما ماسه روب هستند و ممکن است مسیرطولانی تری را برای رفع انسداد مسیر قطارها بپیمایند.

این کارگر ادامه داد: شغل ما جزء مشاغل سخت محسوب می شود و بسیاری از همکاران ما به دلیل سختی کار، پس از 20 سال سابقه کار بازنشست می شوند اما شرکت های طرف قرارداد راه آهن، شرایط سختی کار را برای کارگران واریز نمی کنند و بهانه می آورند این کار جزء مشاغل سخت نیست.

وی کوتاهی شرکت راه آهن را در تضییع حقوق کارگران موثر می داند و می گوید: شرکت طرف قرار داد راه آهن مانند شرکت ریل صنعتکاران، قرارداد 90 روزه با کارگران می بندد اما به جای پرداخت حق بیمه سه ماهه، بیمه 75 یا 85 روز را پرداخت می کند و حتی در قرارداد شغل کارگران خط راه آهن را کارگر ساختمانی قید می کند تا از پرداخت مزایای مربوط به آن شغل طفره روند.

وی تاکید کرد: شرکت باید قراردادها را به صورت سالیانه منعقد کند و تمام حقوق و مزایا، حق ماموریت و ایاب و ذهاب کارگران رسمی را برای ما لحاظ کند اما شرکت با انعقاد قرارداد 3ماهه از زیر بار پرداخت این امتیازات به کارگران شانه خالی می کند.

این کارگراضافه کرد: شرکت های طرف قرار داد موظف هستنددر صورت اعزام کارگران به ماموریت شبانه اضافه کاری را دوبرابر به کارگران پرداخت کنند اما با قراردادهای سه ماهه از پرداخت این مبلغ خودداری می کنند و حتی در صورتی که برای تعمیر خط به مناطق دورتر مثل فهرج برویم باید هزینه ایاب و ذهاب و غذا را از جیب خودمان پرداخت کنیم.

وی ادامه داد: در ایام نوروز سبد کالا اعلام شد اما کارگران راه آهن میرجاوه آن را دریافت نکردند اکنون نیز خبری از سبد کالای ماه رمضان نیست و با پیگیری که انجام دادیم عنوان کردند در قرارداد شرکت نیست.

وی افزود: بیمه تامین اجتماعی هستیم اما بیمه شرایط سخت پرداخت نمی شود وبیمه شرایط عادی را برای کارگران واریز می کنند حقوق کارگران با تاخیر پرداخت می شود حقوق اسفند را در اردیبهشت دریافت کردیم و هنوز بابت حقوق فرروردین و اردیبهشت از شرکت طلبکاریم و با وجود شرایط کرونایی حمایت که نشدیم هیچ ،حقوق مان را نیز پرداخت نکرده اند.

وی اذعان کرد: اکنون با 13 سال سابقه کار، 2میلیون تومان حقوق می گیرم که با تورم کنونی کشور، این حقوق کفاف زندگی ما را نمی دهد و به نیمه ماه نکشیده چیزی برای خوردن نداریم و تقریبا به تمام کسبه شهر بدهکارم و این تنها مشکل من نیست و اکثر کارگران با حقوق پایین همین مشکلات را دارند.

درهمین رابطه: گزارشی درباره کارگران راه آهن جنوب شرق زاهدان(شرکت ریل صنعت کاران)

شرکت ریل صنعت کاران هیچ کدام از بن های عیدی کارگران را پرداخت نکرده است و گفته است در قرار داد نیست البته وقتی بیات+ از قرار داد حذف میکند یعنی می خواهد پول را به جیب بزند تمامی شرکتهای راه آهن تمامی بن های کارگران را پرداخت کرده اند اگر قوه قضاییه دنبال می کند معلوم میشود که شرکت ریل صنعت کارگران رشوه پرداخت کرده است چونکه همین ریسی گفتند ما متوجه شدیم کارکنان قوه قضاییه رشوه میگیرند ( که یکی از اینها شرکت ریل صنعت کاران است )

در ضمن مدیر معصومی++ که که مدیر راه آهن جنوب شرق زاهدان میباشد همدستی به آقای بیات نداشته باشند کارگران گزارش کردند که مدیر راه آهن جنوب شرق یعنی آقای معصومی همدست بیات می باشد که شکی نیست بدلیل اینکه بن های عیدی کارگران هنوز از سال ۹۸ پرداخت نشده است ـ‌چرا آقای معصومی در مورد وضعیت حقوق کارگران هیچ واکنشی ندارند ـ؟؟؟

+ علی اعظم میر گلوی بیات مدیرعامل شرکت ریل صنعت کاران

++ حسین معصومی مدیر کل راه آهن جنوب شرق(زاهدان)

*اعتراض کارگران چدن کویر خاوران نسبت به بلاتکلیفی معیشتی بدنبال تعطیلی کارخانه در راستای مقابله با بیماری کووید 19

کارگران چدن کویر خاوران بدنبال تعطیلی کارخانه در راستای مقابله با بیماری کووید 19 وعدم پرداخت حقوق از طرف کارفرما ویا عدم برخورداری از حق بیمه بیکاری معترضند.

کارخانه چدن کویر خاوران  واقع درشهرک صنعتی شماره 2 شهرستان خوسف،استان خراسان جنوبی توسط یک سرمایه گذار چینی در حال احداث است وفاز اولش شامل کک و گندله سازی هم راه اندازی شده است.

روز شنبه 13 اردیبهشت،یکی از کارگران جوان و تازه ازدواج کردهٔ کارخانه چدن کویر خاوران  به خبرنگار رسانه ای گفت: با قسط و قرض وسایل خانه را برای زندگی جدیدم مهیا کردم. الان ماهیانه تعداد زیادی قسط وام، اجاره خانه و خرجی خانواده را تامین کنم. برای پرداخت اقساطم مجبور شدم وام یک میلیون تومانی دولت را بگیرم.

وی افزود:برای گذران زندگی خود چند روزی هم بنایی کرده است اما با تداوم تعطیلی کارخانه همچنان با مشکلات معیشتی مواجه است.

این کارگر معترض ادامه داد: در روز کارگر ما را حمایت کرده اند!نصف حقوق اسفندماه را کسر و برای بیمه ما پرداخت کرده اند.

او با اشاره به اینکه برای بیمه بیکاری ثبت نام کرده است،اضافه کرد: به نظر می‌رسد 25 درصد از حقوق کارگران را کارفرما به دلیل ضرر و زیان از حقوق کارگران برداشت می‌کند. این درحالیست که کارخانه قبلا هم تعطیلی داشته و برای 45 روز 380 هزار تومان از حقوق ما کسر کرده اند.

یکی دیگر از کارگران چدن خوسف است که  از شش ماه پیش در کارخانه، مشغول به کار شده با اعتراض نسبت به بیکاری و خانه نشینی،افزود:امیدواریم هرچه زودتر کارخانه دوباره آغاز به کار کند ، چرا که هم اکنون حدود 300کارگر کارخانه چدن خانه نشین شده اند.

دیگر کارگران کارخانه چدن خوسف که از شرایط بوجود آمده برای تعطیلی کارخانه ناراضی است،گفت:کارخانه چدن دو ماهی هست که به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل شده است. کارگران کارخانه همه بیکار شده اند.

 او با بیان اینکه در خانه بیکار نشسته است و منتظر بازگشایی کارخانه است،اضافه کرد: امیدواریم از کارگر برای تولید بیشتر حمایت شود.

وی با بیان اینکه هم اکنون کارخانه چدن خوسف تعطیل است، ادامه داد: نیروها و کارگران چینی مقیم خوسف به دلیل شیوع ویروس کرونا در شهر مستقر هستند و به کشور خود باز نگشته اند.

*اعتراض کارگران کارخانه آذر کنترل با چند ماه حقوق معوقه نسبت به بیکاری در پی تعطیلی ناگهانی کارخانه و فروش بخشی از ماشین‌آلات

جمعی از کارگران کارخانه آذر کنترل خطاب به مسئولان نسبت به تعطیلی این کارخانه قدیمی واقع در شهر صنعتی البرز استان قزوین و فروش بخشی از ماشین‌آلات این واحد تولیدی ازسوی کارفرمای هشدار داده و خواستار رسیدگی به وضعیت آن شدند.

روز شنبه 13 اردیبهشت،این کارگران با بیان اینکه در مدت زمانی که در این کارخانه مشغول به کار هستیم، علیرغم چند ماه مزد معوقه، زیان‌های مالی و روحی زیادی را هم متحمل شده‌ایم، در تشریح وضعیت محل کار خودبه خبرنگار رسانه ای گفتند: به دنبال شیوع ویروس کرونا کارفرمای کارخانه آذر کنترل که در زمینه تولید انواع رگلاتور بخاری و آبگرمکن فعالیت تولیدی دارد، کارخانه را موقتا تا پایان اردیبهشت ماه تعطیل اعلام کرد و قرار بود کارگران برای دریافت مقرری بیمه بیکاری کرونا اقدام کنند، اما طی روزهای گذشته که چند تن از همکاران برای پیگیری وضعیت شغلی خود به کارخانه رفته بودند متوجه شدند کارفرما در حال انتقال تعدادی از ماشین‌آلات کارخانه به خارج آن است. وقتی علت را از مدیر کارخانه جویا می‌شوند، ایشان اعلام کرد به دلیل افزایش فشارهای مالی کارخانه، امکان ادامه فعالیت تولیدی در کارخانه را ندارند و این ماشین‌الات فروخته شده است.

این کارگران در ادامه با اشاره به اینکه اگر این وضعیت ادامه پیدا کند کارگران کاری برای انجام نخواهند داشت، در ادامه گفتند: قرار بود تعطیلی کارخانه تا پایان اردیبهشت ماه موقتی باشد و کارگران اول خرداد ماه به کار سابق‌ خود بازگردند.

به گفته آنها، طی سال‌های گذشته کارفرمای شرکت آذر کنترل، یک ماه فروردین ماه را به دلیل مشکلات مالی تعطیل اعلام می‌کرد و بعد از گذشت این وقفه یکماهه، کارگران را به کارشان بازمی‌گرداند اما در سال جاری این وقفه به دلیل شیوع ویروس کرونا دو ماهه شده و در حال حاضر نیز به صورت شفاهی خبر تعطیلی کارخانه را به ما اعلام کرده‌اند.

این کارگران خواستار رسیدگی به وضعیت کارخانه شدند و گفتند: در صورت ادامه روند فروش ابزار تولید، به‌طور کل کارخانه از بین می‌رود.

به گفته کارگران آذر کنترل، تعطیلی کارخانه و فروش ماشین‌آلاتی که تا مدتی پیش در حال تولید بودند، نه با مواضع مسئولان و نه با قوانین همخوانی ندارد.

*کمپین اعتراضی کارشناسان تغذیه نسبت به طرح برآورد نیروی انسانی1404 وزارت بهداشت

طرح برآورد نیروی انسانی مورد نیاز رشته‌های علوم تغذیه تا سال 1404 توسط دانشگاه علوم پزشکی کرمان تدوین شد و این موضوع با  #لغو_طرح_توهین‌آمیز در فضای مجازی سروصدای زیادی به پا کرده و کارشناسان تغذیه  به این طرح به شدت اعتراض دارند، آنها معتقدند که بر اساس این طرح تمام فارغ‌التحصیلان تغذیه باید دستیار پزشک شوند اما تصمیم‌گیری برای این رشته نباید توسط چند پزشک انجام شود و لازم است از نظرات کارشناسان مربوطه استفاده شود.

روزشنبه 13 اردیبهشت تعدادی از کارشناسان معترض به خبرنگار رسانه ای گفتند: براساس این طرح، فارغ‌التحصیلان رشته تغذیه صلاحیت کارشناسی تغذیه و رژیم‌ درمانی را ندارند و تنها متخصصین MD-PhD که ابتدا پزشک بودند و بعد از ورود به رشته تغذیه مدرک دکترای تغذیه گرفته‌اند، باید این خدمات را ارائه دهند.

این کارشناسان به  نوع برآورد نیروی انسانی در مورد نیاز رشته‌های علوم تغذیه اعتراض دارند و گفتند: بر اساس این طرح تا سال 1404، هفت صد فارغ التحصیلMD-PhD باید در بخش‌های مختلف بیمارستانی و بالین و نیز آموزش مسؤولیت کار را بر عهده بگیرند. در حالی که این افراد حکم میهمانی را دارند که وارد رشته ما شده‌اند و الان می‌خواهند که کارشناسان تغذیه را از خانه بیرون کرده و از حق خود محروم کنند.

برای خیلی از این کارشناسان و دانش آموختگان سوال پیش آمده که هدف از نشاندن یک پزشک بر راس انستیتو تغذیه با تنها 3 سال تحصیلات مرتبط با تغذیه به جای صد‌ها تن از شایستگانی که ده سال عمر خود را در رشته تغذیه تحصیل کرده و سال های زیادی تجربه اندوخته و با شایستگی phd کسب کرده اند چیست؟

*نامه سرگشاده کارکنان اخراجی کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی برای بازگشت بکار

جمعی از کارکنان کانون جهانگردی و اتومبیلرانی جمهوری اسلامی که با شروع سال 99ازکار اخراج شده اند با انتشار نامه ای سرگشاده خطاب به وزیر میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی خواهان بازگشت بکارشدند.

این نامه ضمن انتشار در رسانه ها برای تمامی مسئولان طراز اول حاکمیت ارسال شده است.

*کشاورزان خشمگین رودبار جنوب دراعتراض به قیمت پایین محصولاتشان جاده را بستند

روز جمعه 12 اردیبهشت، کشاورزان خشمگین شهرستان رودبار جنوب دراستان کرمان برای انعکاس صدای اعتراضشان نسبت به افت شدید قیمت محصولات کشاورزی (گوجه وپیاز) محور جاده زهکلوت به رودبارجنوب حوالی مجتمع خدمات رفاهی چاه حسن را بستند.

خاطر نشان میشود که این جاده یکی از پرترددترین محورهای اتصال جنوب کرمان به بلوچستان می باشد.

*کارگران پسماند شهرداری بجنورد قربانیان نبود لوازم بهداشتی و ایمنی مناسب

در روزهای شیوع بیماری مهلک کرونا که مردم دیگر به هیچ شئی نگاه پاک بودن و تمیز بودن از ویروس کرونا را نداراند و صدا و سیمای رژیم که مرتبا به رعایت بهداشت فردی توصیه میکند بخشی از مردم این جامعه وظیفه پاک سازی و تمیز کردن محیط های عمومی را بر عهده دارند. کارگرانی که بی منت برای پاکیزه سازی محیط زندگی ما مشغول خدمت هستند اما دولت نیز باید وظیفه خویش را درمقابل این زحمکشان انجام دهد.

کارگران اداره پسماند شهرداری یکی از این قشر زحمتکش هستند. که به دلیل بی صدا بودن در دوران هیاهو های رسانه‌ای سخنی از مشکلات این عزیزان به میان نمی‌آید.

کارگرانی که از بالا بودن میزان سختی کار خود نالان اند از نداشتن زمان استراحت در مدت کار از نبود ایمنی و بهداشت آنهم در روزهای کرونا به تنگ آمده‌اند.

پای صحبت یکی از این کارگران که ده چهارم عمر خود را میگذراند و بیش از ۱۲ سال است که در اداره پسماند شهرداری بجنورد به عنوان جمع کننده زباله ها مشغول به کار است مینشینیم. با او درمورد فراز نشیب های این شغل سخن میگوییم.

سوال:از شغلت راضی هستی؟

پاسخ: الحمدالله

سوال: چقدر کوتاه! نمیخوای در مورد سختی ها و مزایا این شغل باهامون حرف بزنی؟

پاسخ: والا تنها مزیتش این که حقوق سر ماه دارم که اونم گاهی سر وقت پرداخت نمیکنند.

سوال: خوب از سختی هاش بگو؟

پاسخ: ما باید هر شب از این کوچه به اون خیابون بدوییم واسه جمع کردن آشغالا اونم برای دو میلیون پونصد تومن ولی نه بیمه تکمیلی داریم بعد این همه سال و نه لوازم مناسبی که حفظمون کنه.

سوال: از چی باید حفظ بشید؟

جواب: تو آشغالا شیشه هست ، سرنگ هست ، قوطی باز شده کنسرو هست خوب هر کدوم اینا رو بخوایم برداریم و بخصوص اگر متوجه اون نباشیم دستمون رو میبره.

سوال: خوب مراقب باشید

جواب: یعنی چی مراقب باشیم وقتی اگه همه هشت ساعت کارمون رو هم بدون توقف ماشین در حال جمع کردن زباله ها باشیم باز هم وقت نمیکنیم همه منطقه رو پاکسازی کنیم.

میدونی مشکل چیه؟ یه بار چند تا کت شلواری اومدن گفتن از اینجا تا فلان جا یه منطقه از اونور تا اونورتر یه منطقه هر گروه هم باید تو زمان کاری خودش منطقه‌ای که بهش دادند رو پاکسازی کنه. خوب یکی نیست بگه برادر من گاهی کوچه بسته است گاهی یه ماشین جلوت واستاده گاهی ترافیک چطور تو زمان تعیین شده کار رو میشه تموم کرد! بعدم شما ما‌رو ربات فرض کردی! ما آدمیم خسته میشیم نیاز به استراحت نداریم!

سوال: یعنی اصلا استراحت ندارید؟

جواب: معلومه که نداریم. مگه میشه ماشین پر از آشغال رو وسط کوچه یا خیابون نگهداشت؟ بوش همه جا رو برمیداره همسایه ها شاکی میشن. بعدم با این دست ها و لباس ها مگه میشه نگهداشت و چایی چیزی خورد.

سوال: برگردیم سر سوالمون. چرا موقع برداشتن زباله ها از خودتون مراقبت نمیکنید که زخمی نشید؟

جواب: مراقبت میکنیم اما انقدر که مسیری که ما موظف به جمع‌آوری اون هستیم طولانی است که نمیشه جانب احتیاط رو هم زیاد نگهداشت.

سوال: اگر شهردار یا مدیر عامل پسماند اینجا باشند و بخوای راه حلی واسه مشکلاتت بدی چی میگی بهشون؟

جواب: مسیر های که هر تیم به عهده داره رو کوتاه کنند و چند تا نفر جدید استخدام کنند تا هم اونا نونی بخورند و هم ما انقدر در سختی نباشیم که هول هولکی کار کنیم. بعدشم حتما دستکش و کفش ایمنی مناسب واسمون تهیه کنند و البته تو اینروزای که مرض بیماری زیاد شده ماسک دستکش یکبار مصرف هم بدن. بخصوص ماسک به تعداد دو سه تا برای هر شیفت. چون کثیف میشه ماسک ها و نمیشه استفاده کرد.

سوال: اگر حرف دیگه‌ای دارید میشنویم

جواب: لطفا مردم به ما نگن آشغالی و این که با ما قرارداد مدت دار ببندند. بعد این همه سال کار کردن هنوز قرارداد هامون یک ساله است.

*ادامه بلاتکلیفی معیشتی کارگران ساختمانی در این اوضاع کرونایی و بی تفاوتی دولت

« بیش از 60 سال سن دارم اما تا کنون به خصوص در این روزها ندیدم گذر مسئولان به سرگذر افتاده باشد و از نزدیک و از زبان آنان در جریان مشکلات این روزهای کارگران قرار بگیرند.

وی با بیان اینکه کارگران سر گذر بیشترین آسیب را از کرونا دیده‎اند، افزود: کارگران سر گذر از همه قشر، با تحصیلات مختلف و از هر سن و سالی هستند.»

دیدنشان در یک یا چند نقطه شهرهای مختلف برای رهگذران عادی شده، کافی است در نزدیکی آن‌ها توقفی داشته باشید تا برای یک روز دستمزد گرفتن، به سوی شما بیایند و شما در حلقه متقاضیان کار قرا ربگیرید.

+حسن یکی از کارگران ساختمانی است که از چند سال قبل به دلیل مشکلات اقتصادی مجبور شده هر روز در جایی که به «سر گذر» می‌شناسیم، منتظر بایستد تا شاید یکی که برای حمل بار و یا انجام کار بنایی احتیاج به کارگر داشت، بوق بزند و او نیز همراه سایر کارگران به سمتش بروند.

حسن حدود 40 سال سن دارد و قبلا یکی از کسبه شهر کاشمر بوده، او گفت: به دلیل مشکلات اقتصادی متاسفانه دو سال قبل ورشکسته شدم، اما به علت فشارهای اقتصادی از سال گذشته مجبور شدم برای تامین هزینه‎های خانواده به سر گذر بیایم و بنایی کنم.

وی که دو فرزند دارد، عنوان کرد: اگر چه در گذشته نیز شرایط کارگران سخت بوده اما با آمدن ویروس کرونا شرایط بسیار سخت‌تر شده است. کارگران هر روز که به سر گذر می‎آیند فقط به کسب درآمد هر چند اندک همان روز فکر می‎کنند و اگر یک روز سر گذر نیایند و سر کار نروند با مشکلات جدی مواجه می‎شوند.

مدرک تحصیلی حسن فوق دیپلم است، او در ادامه صحبت‌هایش افزود: متاسفانه هیچ‎ کدام از کارگرانِ سر گذر بیمه نیستند تا لااقل در این روزها بتوانند از بیمه بیکاری استفاده کنند به همین دلیل مجبورند در روزهایی که بسیاری در قرنطینه هستند، برای یک لقمه نان به دنبال هر کاری باشند، زیرا با این قیمت‎های سرسام‌آور، یارانه کفاف هزینه‎های زندگی‌ را نمی‎دهد.

+زیبایی یکی دیگر از کارگران روزمزد است که دست‎های پینه بسته‎اش توجه مرا به خود جلب کرد. او بیان کرد: بیش از 60 سال سن دارم اما تا کنون به خصوص در این روزها ندیدم گذر مسئولان به سرگذر افتاده باشد و از نزدیک و از زبان آنان در جریان مشکلات این روزهای کارگران قرار بگیرند.

وی با بیان اینکه کارگران سر گذر بیشترین آسیب را از کرونا دیده‎اند، افزود: کارگران سر گذر از همه قشر، با تحصیلات مختلف و از هر سن و سالی هستند.

زیبایی که همسرش مریض است و 4 فرزند در خانه دارد، اظهار کرد: این روزها شرایط اقتصادی و بیکاری به دلیل شیوع ویروس، ما را بیش از هر زمان دیگری شرمنده خانواده کرده است. چند ماه است که نتوانسته‎ام حتی یک کیلو گوشت برای خانه تهیه کنم. از ابتدای فروردین‎ماه تا کنون یک هفته هم سر کار نبوده‌ام و امیدوارم مسئولان فکری برای حال کارگران سر گذر بردارند. بسیاری از روزها برای کار به سرگذر می‎آییم و بیکار و دست خالی به خانه بر می‎گردیم.

+یکی از زباله‌گرد‌ها در مورد وضعیت اشتغال کنونی خود گفت: کار من این نیست. کار من بنایی است و چون از ابتدای سال وضعیت بنایی خراب است، چند روزی است که این کار را انجام می‌دهیم.

وی در مورد وضعیت بد اشتغال کارگران روزمزد و همچنین لزوم کسب درآمد برای تامین معاش خانواده با روش‌های جایگزین بیان کرد: کارگرها سرگذر منتظر می‌مانند سر کار نمی‌روند. من دوتا بچه دارم و مجبورم این کار را انجام بدهم.

وی در مورد درآمد خود از این کار گفت: این کار مجبوری است دیگر یک روز 10 تومان، یک روز 20تومان و یک روز 50تومان می‌شود گاهی هم برخی از افراد به ما کمک می‌کنند. ما از ساعت چهار و نیم عصر تا ساعت 10 و نیم شب می‌آییم و کار می‌کنیم.

+زباله‌گرد دیگری در حالی که برای پیدا کردن بطری‌های پلاستیکی میان زباله‌ها را می‌گردد، در مورد وضعیت اشتغال خود می‌گوید: وضعیت اصلا خوب نیست خودتان که می‌بینید. ما همه کار می‌کنیم بنایی اگر باشد انجام می‌دهیم این کار را 10روزی است که انجام می‌دهیم چون که کارهای بنایی خوابیده است. از این کار روزی 30 تا 50 هزار تومان گیرمان می‌آید.

این طور که مشخص است در خانه ماندن برای کارگران روزمزد صرفا به معنای بیکاری و نه اقدامی در جهت حفظ سلامت است، این کارگر در خصوص روزهایی که از ابتدای سال به کار مشغول بوده است، خاطر نشان کرد: من از اول سال 7روز بنایی کردم و 4 ، 5 روز هم این کار را انجام داده‌ام. در زمان‌های دیگر خانه بودم چون کار نبود.

این کارگر نیز در مورد انجام فعالیت زباله‌گردی می‌گوید: مجبور هستم که این را انجام دهم دیگر چاره‌ای ندارم، دو تا بچه کوچک دارم.

هر دو این کارگران وضعیت پیشین خود و زمانی را که به مشاغل بنایی و ساختمان‌سازی اشتغال داشته‌اند به عنوان وضعیت مناسب معرفی می‌کردند، وضعیتی که درآمد بهتری‌نسبت به زباله‌گردی برای آن‌ها فراهم می‌کرده است اما این شغل بنایی و کار ساختمانی نیز مشکلات فراوانی برای کارگران دارد از جمله این‌ها می‌توان به عدم پایداری درآمد اشاره کرد چنان که کارگر اول می‌گوید: در کار ساختمانی هم یک یا چند ماه ممکن است خوب کار کنیم و چند ماه ممکن است کلا کار نکنیم.

وی ادامه داد: اگر کار ساختمان باشد خوب است. پارسال برای هر روز کار90  تومن می‌گرفتیم و امسال هم که در مجموع توانستم 7 روز کنم روزی 100 تومن گرفتم اما در این کار روزی به دست خداست که چیزی پیدا کنیم یا نه و باید به کثیفی و زباله دست بزنیم.

این کارگران درخصوص دریافت کمک‌هایی همچون بسته‌های معیشتی و مواد غذایی در ایام گفتند: ما بسته‌ای دریافت نکردیم البته یک سری بسته‌ها شامل مواد ضدعفونی کننده به ما دادند.

نداشتن بیمه برای کارگران ساختمانی یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی است که شاید بتوان ریشه بسیاری از مشکلات کارگران روزمزد را در آن یافت. یکی از کارگران در مورد نداشتن بیمه درمانی و مخارج درمان در شرایط ابتلا اعضای خانواده به بیماری بیان کرد: بیمه که نداریم بالاخره هر مریضی باشد چه پول داشته باشیم چه نداشته باشیم مجبوریم بچه‌ها را دکتر ببریم و هرجور شده پول گیر بیاریم چاره‌ای نیست.

*سخنان کارگران درباره دستمزد ناچیز ونداشتن امنیت شغلی

یک کارگر قزوینی با بیان اینکه این روزها کارگران هم استانی واقعاً در فشار و مضیقه مالی هستند، گفت: با توجه به تعطیلی اکثر کارخانجات و واحدهای تولیدی استان، ما کارگران حوزه صنعت و تولید، آینده روشنی را برای خود متصور نیستیم و نمی‌دانیم آیا ماه آینده هم سرکار هستیم یا نه؟

وی که سرپرست خانواده‌ای 6 نفره است، افزود: پایه حقوق کارگر در سال 99 ماهیانه حدود یک میلیون و 800هزار تومان تعیین شده که با افزوده شدن بعضی امتیازات به ماهی 2 میلیون تومان هم می‌رسد، اما برای کارگرانی که مجبور به پرداخت خرج چند سر عائله هستند، این حقوق کافی نیست و در نیمه ماه تمام می‌شود.

وی با یادآوری اینکه پس از18 سال اشتغال در کارخانه هیچ پشتیبانی از نظر حرفه‌ای و شغلی نداریم، ادامه داد: با توجه به افزایش تورم و گرانی بیش از حد بدون شک به کارگران بیش از سایر اقشار فشار وارد می‌شود و با این حقوق پایین و درآمد ناچیزی که داریم، نمی‌توانیم جوابگوی مخارج زندگی خود و خانواده باشیم.

وی نداشتن بیمه درمانی را از دیگر معضلات این روزهای کارگران برشمرد و تصریح کرد: اگر کارگری در محل کار آسیب ببیند، با توجه به هزینه‌های سنگین پزشکی، نمی‌تواند برای درمان به مراکز درمانی مراجعه کند.

یکی دیگر از کارگران قزوین، نبود امنیت شغلی را مهمترین مشکل کارگران در تأمین معیشت خود دانست و گفت: در گذشته قراردادهای کارگری 3 ماهه بود که متأسفانه در چند سال اخیر این قراردادها یک ماهه شده و هیچ تضمینی برای پایداری و امنیت شغلی، از سوی دولت و کارفرمایان به کارگران داده نمی‌شود.

وی اضافه کرد: سال 1380 که وارد کارخانه شدم، تعداد 300 نفر کارگر در آن مشغول به کار بودند، اما قراردادهای موقت موجب شد که تعداد کارگران شرکت به 30نفر یعنی یک دهم کاهش یافته و 90 درصد آنها به مرور تعدیل شوند.

وی با ذکر این نکته که پس از رأی دیوان عدالت اداری، قراردادهای موقت رایج شد تصریح کرد: اعتقاد داریم بر اساس قانون ماده 7 قانون کار، در کارهایی که جنبه مستمر دارند، شرکت‌ها حق ندارند کارگران را سال‌ها با قراردادهای موقت چند ماهه به کار بگیرند.

*جعفر عظیم زاده: من در دادگاه و بازپرسی فرمایشی که با هدف پرونده سازی واهی صورت میگیرد شرکت نمیکنم.

شب گذشته به جعفر عظیم زاده ابلاغ شد که صبح امروز بایست در دادسرای ناحیه ۳۳ اوین در شعبه دوم بازپرسی دادگاه انقلاب حضور یابد.

 عظیم زاده امروز طی یک نامه رسمی در برگه دولتی که به رئیس بند ۸ زندان اوین تحویل داد اعلام نمود: از آنجائیکه این دادگاه و بازپرسی کاملاً فرمایشی است و با هدف پرونده سازی برای اینجانب تشکیل میشود از شرکت در آن خودداری و انصراف میدهم.

جعفر عظیم زاده دبیر هیأت مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و از هماهنگ کنندگان طومار چهل هزار نفره کارگران برای افزایش مزد پس از دستگیری در نهم اردیبهشت سال ۹۳ به اتهام فعالیتهای صنفی و دفاع از حقوق کارگران به شش سال زندان محکوم شده بود.

 ایشان در ۱۲ تیر ۹۵ پس از ۶۳ روز اعتصاب غذا در اعتراض به امنیتی کردن فعالیتهای صنفی با نظر مساعد مسئولین قضایی برای بررسی دوباره پرونده و اعاده دادرسی به آزاد شد ، اما دوباره ،در تاریخ نهم بهمن ۹۷ دستگیر و برای گذراندن دوران حبس به زندان اوین منتقل شد.

اکنون سیستم قضایی به بهانه های واهی قصد پرونده سازی های جدید علیه جعفر را دارد. اتهام زنی و جُرم تراشی برای کارگری که بیش از ۱۶ ماه است که مجددا در زندان محبوس است تنها از سر دشمنی آشکار نهادهای امنیتی و قضایی حکومت است.

تمامی این اقدامات حکومت در راستای سرکوب و اعمال فشار گسترده بر کارگران و رهبران جنبش کارگری به قصد بالا بردن هزینه  فعالیتهای صنفی و مطالباتی صورت میگیرد. حکومت خوب میداند که با تحمیل بیسابقه ترین تعرضات معیشتی به جامعه و غرق نمودن کارگران در گرداب فقر و گرسنگی و با تصویب حقارتبار حداقل مزد چندین برابر زیر خط فقر، در سال پیشِ رو قطعاً با عروج اعتراضات و اعتصابات کارگری و خیزشهای گسترده توده ای علیه فقر  فلاکت روبرو خواهد بود. از اینرو میخواهد تا با سرکوب و اعمال فشار و زندانی کردن رهبران و پیشروان مؤثر جنبش کارگری از هم اینک به مقابله گسترده با تلاطمات اجتماعی پیش رو برخیزد.

اتحادیه آزاد کارگران ایران ضمن اعتراض شدید به بساط جدید حاکمیت برای پرونده سازی مجدد علیه  عظیم زاده و تداوم حبس این کارگر زندانی خواهان آزادی فوری و بی قید و شرط جعفر  است و از تمامی کارگران و انسانهای آزادیخواه در سراسر جهان میخواهد تا به هر طریق ممکن چه در سطح داخلی و چه بین المللی به تداوم زندان و پرونده سازی مجدد علیه جعفر عظیم زاده اعتراض نمایند.

اتحادیه آزاد کارگران ایران- ۱۳ اردیبهشت ۹۹

*سها مرتضایی پس از رأی دادگاه تجدید نظر، برای اجرای حکم احضار شد!

سها مرتضایی فعال صنفی و دبیر اسبق شورای صنفی دانشگاه تهران که در جریان دادگاه بدویِ مرتبط با بازداشت دیماه ٩۶، به اتهام اجتماع و تبانی و اقدام علیه امنیت کشور‌ به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شده بود، اخیرا در دادگاه تجدیدنظر، حکم ایشان به یکسال حبس تغییر یافته و اکنون نیز برای اجرایی شدن حکم احضار شده است.

وی همچنین در تکمیل این حکم، به دو سال محرومیت از هرگونه فعالیت در احزاب و دسته‌جات سیاسی و صنفی و رسانه‌ای محکوم شده است.

این فعال صنفی دانشجویی همچنین در آبانماه ۹۸(در خوابگاه دانشگاه تهران) نیز توسط نهادهای امنیتی و اطلاعاتی بازداشت شده بود که به دلیل طولانی شدن این بازداشت، دست به اعتصاب غذا زد. گفتنی است به جهت این بازداشت، پرونده ی دیگری برای ایشان گشوده شده که فعلا دادگاه آن تشکیل نشده است.

سها مرتضایی سال گذشته نیز به بهانه‌ ی واهیِ نقص در پرونده، ستاره‌دار شد و علی رغم کسب رتبه 10، از ورود به مقطع دکتری باز ماند که موجب تحصن یک‌ماهه ی وی در صحن دانشگاه تهران در اعتراض به این امر گردید.

برگرفته از کانال تلگرام شوراهای صنفی دانشجویان کشور

*پروین محمدی آزاد شد

پروین محمدی نائب رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران امروز در ادامه پیگیری تمدید مرخصی زندان خود به اجرای احکام دادگاه کرج مراجعه کرد که نامه ای مبنی بر آزادی از زندان به ایشان تحویل شد تا به زندان ارائه دهد.

پروین محمدی سال گذشته توسط دادگاه انقلاب کرج به یکسال زندان محکوم شده بود که با گذراندن یک سوم از دوران حبس خویش در حال حاضر در مرخصی به سر میبرد.

اتحادیه آزاد کارگران ایران آزادی پروین محمدی را به ایشان و خانواده وی شادباش گفته و خواهان آزادی دیگر کارگران زندانی است.

۱۳/۲/۹۹

*بیانیه هایی بمناسبت اول ماه مه روز جهانی کارگر:

1- پرچم اول ماه مه همچنان در اهتزاز است!

بیش از ١٣٠ سال از جنبش ٨ ساعت کار و اعتصاب زنان و مردان کارگر در شیکاگوی آمریکا می گذرد و طبقه کارگر جهانی هنوز در پی تثبیت ٨ ساعت کار و دستمزدی متناسب با آن است. ١٠٠ سال پیش نیز در ایران نخستین جشن روز کارگر توسط کارگران عضو حزب سوسیال دمکرات ارمنی بر پا گردید. آن کارگران هیچ ذهنیتی از امروز ما نداشتند اما ایمان داشتند که ٨ ساعت کار و مزدی متناسب با آن شدنی است.

امروز پس از یکصد سال هنوز هم بهداشت، آموزش، مسکن و دستمزدی در خور شان زحمتکشان محقق نگردیده است. زحمتکشان ایران امسال با دو رویکرد جدید از سوی دولت مواجه شدند: ١- تصویب دستمزدی نصف نرخ تورم ٢- فروش اندوخته هایش در تامین اجتماعی، تا مسجل شود که وزارت کار شعبه ای از دکان کارفرمایان ایرانی است.

آنچه که از ثروت رانتخوران باید به خزانه دولت برود، از جیب خالی زحمتکشان به بهای گرسنگی بیشتر مهیا شد. اگر در سال ٩٧ دستمزدی ٢٣٢ دلاری داشتیم، با شعبده آزاد سازی دلار در سال ٩٨ به ١٣٤ دلار رسید و امسال هم به کمتر از ١٠٠ دلار رسیده است.

کنشگران کارگری و مدنی در زندان و یا با حبس های سنگین در بیرون، شرکت کنندگان جشن اول ماه مه سال ٩٨ همچنان زیر تیغ سنگین حبس های طولانی مدت، فشار بر وکلای طرفدار جنبش سندیکایی روزافزون، سندیکاهای کارگری در محدودیتی خرد کننده. این نمایی از وضعیت ماست. در این بین کارگرانی که برای چانه زنی برای دستمزد رفته بودند امسال مقهور سیاست های کشنده وزارت کار نشده و در یک اقدام بی سابقه از امضای سند مرگ خانواده های کارگری امتناع کرده و دست به شکایتی نامعلوم زدند. چارچوبی که کارفرمایان به نام سه جانبه گرایی و برای نمایش بزک کرده بودند، چهره زشت خود را نمایان ساخت.

کرونا، ستمی دیگر از این چارچوب های سرمایه سالاران، نه تنها ایران بلکه کل کارگران جهان را مورد هجوم قرار داد. بازنشستگان، معلولین، بی خانمان ها و کودکان کار اولین طعمه کرونای نئولیبرالیستی هستند.

فقری کشنده در راه می باشد که بسیاری از قشرهای کشور را مورد تهدید قرار داده است. ما از دولت می خواهیم برای جبران کسری بودجه خود دست در جیب ما نکند و راهکارهای زیر را پیش بگیرد:

١- سیستم دریافت مالیات از ثروتمندان، شرکت های بزرگ و کوچک، بنیادهای رنگارنگ راهرچه زودتر فعال و بطور جدی اعمال کند.

٢- آموزش و درمان برطبق قانون اساسی باید رایگان باشد.

٣- تهیه مسکن ارزان با تمهیدات اقساط بسیار نازل برای راحت شدن از اجاره نشینی کارگران طبق قانون اساسی اجرایی گردد.

٤- پرداخت یارانه ای به روز برای همه یارانه بگیران.

٥- مجازات شرکت ها و نهادهایی که حقوق کارگران را عقب بیاندازند.

٦- رایگان کردن ضدعفونی کننده ها و ماسک در سراسر ایران.

٧- دستان قماربازان و سفته بازان بازار بورس از تامین اجتماعی کوتاه شده و شستا با مدیریت کارگری به جای اول باز گردد.

٨- فعال کردن تعاونی های کارگری و شبکه امکان برای مبارزه با گرانی.

با توجه به اینکه در بند اول راهکار تامین بودجه را نشان دادیم، باید کارگران از دستمزدی متناسب با زندگی آبرومند، برخوردار شوند.

خواهران و برادران زحمتکش!

نان و جان خانواده ها و آینده فرزندانمان بازیچه برنامه های ضدکارگری شده است برای قطع این زنجیر اسارت بار چاره ای جز اعتراض و اتحاد نداریم و دست اتحاد به سوی همه کوشندگان کارگری دراز می کنیم.

زنده باد همبستگی کارگری

زنده باد زندگی و مبارزه

سندیکای کارگران فلزکارمکانیک ایران

١١ اردیبهشت ١٣٩٩

2- بیانیه کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت به مناسبت روزجهانی کارگر

3- بیانیه اول ماه می، روز جهانی کارگر جمعیت دفاع از کودکان کار وخیابان

- جان باختن 400 کارگر بازنشسته در رشت براثرابتلا به بیماری کووید19

- مرگ و مصدومیت شدید 2کارگرواستادکار در همدان بر اثر سقوط از طبقه پنجم

2- بیانیه کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت به مناسبت روزجهانی کارگر

جنبش ضدتبعیض افراد دارای معلولیت، نمی‌تواند نسبت به روز جهانی کارگر و جنبش‌های کارگری در سراسر جهان بی‌تفاوت باشد. معلولیت از چند جهت پیوندی عمیق با «کارخانه» دارد. طبق آمار ارائه شده از سوی وزیر بهداشت ۴۰ درصد محیط‌های کار در ایران ایمنی لازم را ندارند و روزانه بالغ بر ۱۰۰ نفر در حوادث ناشی از کار دچار معلولیت می‌شوند. کارفرمایان بدون توجه به امنیت جانی کارگران، برای سودآوری بیشتر از رعایت موارد ایمنی و بهداشت در کارگاه‌ها خودداری می‌کنند چه کارگرانی که بدنشان لابه‌لای دستگاه‌های پرس ماند؛ از داربست‌ها سقوط کردند؛ صخره‌های معادن بر بدنشان افتاد و انواع حوادث شغلی دیگر را تجربه کردند و اکنون به دنیای سراسر تبعیض معلولیت پا گذاشته‌اند و از تامین معاش امروز خود درمانده‌اند.

در ایام کرونا معلولان بسیاری شغل خود را از دست داده و حمایتی از آنان صورت نگرفته است. بیکاری معلولان معضل حاد دیگری است که باعث شده تا در ایام کرونا که به کارِ ارزان کارگران بیشتر نیاز است، ما را به عنوان نیروی کار مفت و مجانی فرابخوانند و به محض عادی شدن شرایط بیکار و اخراج کنند.

بنابر اعلام سازمان بهزیستی بیش از ۱.۶ میلیون فرد معلول فقط تحت پوشش بهزیستی هستند و آمار دقیقی از افرادی که تحت پوشش نیستند در دسترس نیست،زیرا در آخرین سرشماری‌(۹۵) معلولان شمارش نشدند.

افراد دارای معلولیت، بعد از گرانی بنزین در سال گذشته بیشتر و بیشتر به خانه‌ها رانده شدند. آنهایی که شاغل بودند، توان رفت و آمد به محل کار از طریق حمل و نقل بسیار گران ماشین‌های شخصی یا آژانس‌های کرایه‌ اتوموبیل را نداشتند. از سوی دیگر حمل‌ونقل عمومی نیز برای استفاده معلولان مناسب‌سازی نشده است.

برخی از ما تا دو سوم دستمزد خود را صرف رفت‌وآمد می‌کنیم. معلولان در محیط کار نیز به صورت مداوم مورد تحقیر و توهین قرار می‌گیرند و با اینحال به علت شرایط سخت معیشتی مجبور به ادامه اشتغال هستند.

معلولان در صورت بازنشستگی پیش از موعد(فقط در بخش دولتی)،مستمری بر اساس ۳۰ روز را دریافت نمی‌کنند. عملاً هیچگونه امتیازی به افراد دارای معلولیت برای بازنشستگی پیش از موعد داده نمی‌شود و مجبور هستند تا ۳۰ سال اشتغال داشته باشند.

با وجود اینکه بنابر تبصره ۲ ماده ۴۱ قانون کار، هر کارگری با هر شرایط جسمی باید حداقل دستمزد مصوب شورای عالی کار را دریافت کند، بسیاری از ما بنابر‌ عرف بازار کار با دستمزدهای کمتر کار می‌کنیم.درحالیکه براساس ماده ۲۷ قانون معلولان افراد دارای معلولیت خیلی شدید باید حداقل مصوب شورای عالی کار را دریافت کنند، این قانون هرگز اجرا نشده است. قوانین اجرا نشده معلولان بیش از این حرف‌ها است و دولت حتی در حد پرداخت بودجه اجرای قوانین نیز سر باز زده است.

در سال گذشته کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت، بارها برای تحقق بودجه معلولان اعلام تجمع کرده است. بودجه‌ای که بخشی از مستمری، رفاهیات و اشتغال افراد دارای معلولیت به آن بستگی دارد. ما از طریق این تجمعات مسئولان را ملزم کردیم که بخشی از بودجه را پرداخت کنند و این جز با همت کسانی که در طول سال به حرکت‌های اعتراضی ما پیوستند، میسر نبود. از آنجا که اعتقاد داریم مطالباتی مثل آموزش، درمان و توانبخشی رایگان و زندگی کارگرانِ معلول در رفاه و آسایش حق است، باید هرچه بیشتر به جنبش ضدتبعیض معلولان وسعت و پر و بال بدهیم و از همه افرادی که یک چنین جامعه‌ای را حق خود می‌دانند، یاری می‌طلبیم تا برای پویایی و رساندن صدای جنبش معلولان به گوش همه جامعه و قدرت گرفتنمان، ما را یاری کنند.

کمپین پیگیری حقوق افراد دارای معلولیت-روز جهانی کارگر سال ۹۹

3- بیانیه اول ماه می، روز جهانی کارگر جمعیت دفاع از کودکان کار وخیابان

یک می یادآور عزم و اراده ای سترگ کارگرانی است که در برابر ستم پیشه گان، که نان و جان مزدبران جامعه را به زنجیر کشیده بودند بپا خاستند. عزمی که سر سازش نداشت و می رفت تا جهان را از آن هیچ بودگان کند. 

رسم است در این روز به ستمدیدگان و مزدبران تبریک بگوئیم. اما با نگاه به چهره سیاه و مملو از تباهی جهانی که سرمایه برای ما رقم زده است، نفرت و خشمی در ما انگیخته که ما را به فریاد وا میدارد.

جنگ و خونریزی، قحطی، مهاجرت و بیکاری، بهره کشی، گرسنگی، مرگ و ... همه آن چیزی است که صورت زشت مناسبات کریه امروز را از پس پرده فریب و دروغ و تبلیغات نمایان می کند.

تلخ ترین نتیجه این فجایع، دست های زخمی و پشت خمیده ی کودکانی است که وقیحانه به کار گمارده می شوند و در هیئت مزدبگیران به جای پدر و مادر خویش در صف کار، عزیزترین عنصر زندگی اش، یعنی کودکی او را به تاراج می برند.

نتیجه دستمزد زیر خط فقر والدینش، محرومیت وی از مقطع مهم و حساس کودکی خواهد بود. از دست دادن فرصت آموزش با کیفیت و متناسب با شرایط زیستی اش، محرومیت از فرصت بزرگ شدن با همسالان و امکان رشد برابر، همه از دریچه فقر و بی امکاناتی والدین مزد بگیرش از زندگی اش رخت بر می بندد.

اثبات اینکه بی حقوقی پدران بیکار، مادرانی که محروم از حق برابر برای امرار معاش اند، چه اثرات و ضررهای جبران ناپذیری به بقا و هستی کودکان وارد می کند کار پیچیده ای نیست. هر ذره محرومیت و سختی در شرایط کار و امرار معاش والدین، مساوی است با ده ها بار مسئله و بحران در زندگی کودکان. تن فروشی، اعتیاد، تعارض با قانون، تن دادن به ازدواج زیر سن مناسب و ... تنها بخشی از صورت بندی این بحران هاست.

این همه به معنای از دست دادن کودکی ای است که از قرار می بایست حق برابر با همه دیگران در جامعه باشد. سخن گفتن از گرانی و مرتب کردن جداول بالا و پائین رفتن قیمت اقلام و کالاهای اساسی خانوار کار ساده ای است، اما تشریح اثرات و ضررهایی که نصیب افراد خانواده های ضعیف و فقیر می کند کاری بس ساده تر است. از اولین اثرات آن، محرومیت کودکان از تغذیه و شرایط  رشد مناسب و بدترین آن فراهم آمدن سیر ورود کودکان به چرخه کار، برای جبران کمبودها و نقصان های ناشی از فقر و کم درآمدی است.

به این سیاهه تا ثریا می توان افزود. اما حقیقت این است که فقر و محرومیت،  کودکان را در معرض مشکلات و آسیب های جبران ناپذیری قرار می دهد که مسئولیت آن بعهده کل جامعه و به ویژه دولتمردان و سیاستمداران حاکم است.

برای ممانعت و مقابله با این فجایع، اگرچه حقوق مکفی و متناسب با نیاز و معیشت خانواده های کارگری و فقیر و هم چنین تحت پوشش بیمه های کامل اجتماعی و درمانی قرار دادن این آفرینندگان ثروت در جامعه مؤثر است،اما عاجل ترین و مؤثرترین راه، تضمین حیات و رشد کودکان از طریق  بیمه کامل و مکفی برای داشتن فرصت برابر، فارغ از رنگ، نژاد، ملیت و ... کودکان در همه نقاط جهان و از جمله ایران است. 

لازمه دست یابی به این حق بنیادین کودکان، همصدایی و همراهی با همه کسانی است که حقوق برابر و انسانی را برای همه آحاد جامعه بشری، سر لوحه خواست ها و مطالباتشان قرار داده اند.

گرامی باد اول ماه می، روز جهانی کارگر

جمعیت دفاع از کودکان کار وخیابان

11 اردیبهشت 1397

*جان باختن 400 کارگر بازنشسته در رشت براثرابتلا به بیماری کووید19

خبر کوتاه:400 کارگر بازنشسته در رشت براثرابتلا به بیماری کووید19 جان باختند.

*مرگ و مصدومیت شدید 2کارگرواستادکار در همدان بر اثر سقوط از طبقه پنجم

عصر روز پنج شنبه 11اردیبهشت،2 کارگرو استاد کارحین کار از طبقه پنجم یک منزل مسکونی واقع در منطقه عمار شهر همدان سقوط کردند که یکی از آنها جان باخت.

براساس گزارشات رسانه ای شده،یک اُستاد کار به همراه کارگر در حال فعالیت در یک ساختمان بودند که از طبقه پنجم سقوط کرده که استادکار 30 ساله در این سانحه جان باخت و کارگر18ساله وی به شدت مجروح و به بیمارستان بعثت شهر همدان منتقل شد.

akhbarkargari2468@gmail.com