خجسته باد روز جهانی کارگر / فرشید شکری و ئاسو سهامی

مطلب
April 29, 2020

خجسته باد روز جهانی کارگر
اول ماه مه، روز جهانی کارگر در راه است. هر ساله در این روز، طبقه ی کارگر جهانی فارغ از هر رنگ و نژاد و جنسیت و زبانی پرچم سرخ همبستگی طبقاتی را به اهتزاز درآورده و صدایش را علیه استثمار و بردگی بلند کرده، و خواستار دنیایی بهتر برای کل بشریت شده است.
امسال در شرایطی به استقبال روز جهانی کارگر میرویم که شیوع ویروس کرونا، این بیماری قرن، سرتاسر گیتی را فرا گرفته، و بر مشقت ما توده های کارگر افزوده است. تاکنون بیش از سه میلیون نفر از مردم جهان به این بیماری مبتلاء شده اند و بیشتر از دویست هزار نفر جانشان را از دست داده اند.
در این مدت، شاهد بوده ایم که دولتهای بورژوایی اوج ناکارآمدی اشان را جهت کنترل این اپیدمی نشان داده اند. متأسفانه، فقدان زیرساختهای مناسب در حوزه ی بهداشت و درمان، و کمبود امکانات و تجهیزات پزشکی سبب شده اند تا جان انسانهای بی شماری بویژه توده های کارگر و تهیدست در معرض خطر قرار گیرد. در همین زمان کوتاه، دیدیم که چگونه در همه ی ممالک سرمایه داری، و امپریالیستی به دلیل کمبود دارو و تجهیزات درمانی، پزشکان را مجبور میکردند تا از بین بیماران مبتلاء به کرونا، انتخاب کنند که چه کسانی زنده بمانند و چه کسانی بمیرند. انسانهایی که سالهای زیادی از عمر خود را صرف تولید نعمات این جهان کردند، به بهانه ی کهولت سن به قربانگاه روانه شدند.
کمبود امکانات و تجهیزات پزشکی در حالی است که دولتهای سرمایه داری و امپریالیستی سالانه میلیاردها دلار را صرف زرادخانه ها و تهیه ی سلاحهای کشتار جمعی، و جنگ افروزی و تروریسم دولتی میکنند. واقعیت این است که برای دولتهای بورژوایی جان انسانها هیچ ارزشی ندارد. آنان تمامی دستاوردها و پیشرفت های علمی و تکنولوژیک را به خدمت سود اندوزی  و انباشت بیشتر سرمایه، و فربه تر شدن اقلیتی مفتخور درآورده اند.
ایالات متحده ی آمریکا که بزرگترین اقتصاد جهان را داراست، و سالیانه مبالغ هنگفتی از بودجه ی این کشور را به فعالیت های نظامی، و جنگ و آتش افرزوی اختصاص میدهد، در مقابل ویروس کرونا زانو زد. تا کنون بیشترین شمار مبتلایان به کووید 19، و بیشترین قربانیان این بیماری در آمریکا به ثبت رسیده است. از سوی دیگر میلیونها نفر از هم طبقه ایی هایمان در این کشور [ مثل سایر جوامع ] از کار بیکار شده اند. درست همچون بحران اقتصادی در سال 2008 میلادی که بیکارسازیهای وسیع در همه ی نقاط جهان صورت پذیرفت.
 در ایران نیز رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی نخست با پنهانکاری و دروغ، و سپس کاملاً آگاهانه بانی گسترش این بیماری گردید. رژیم مستبد و جنایتکار جمهوری اسلامی که در بازداشت، شکنجه، زندانی کردن فعالین و پیشروان جنبشهای اجتماعی، اعدام زندانیان سیاسی و عادی، تحمیل سیه روزی به توده های کارگر و مردم تهیدست، اختلاس، دزدی، چپاول ثروت و سامان این دیار، و بلاخره ویرانی محیط زیست رتبه ی بالایی در میان حکومت های بورژوایی دنیا احراز کرده، در مقابله با این بیماری اوج ناتوانی اش را به نمایش گذاشت. در عوض کارگران و توده های تحت ستم خود دست به کار گشته و با ایجاد کمیته های محلات در شهرها و روستا ها، با دست خالی به جنگ هیولای کرونا رفتند. این اقدام نه تنها شیوع ویروس را کاهش داد، بلکه از لحاظ سیاسی و اجتماعی هم تاثیر گذار بود و روحیه ی همدلی، همیاری و اتحاد را در میان ایشان ازدیاد بخشید. بی شک، این ابتکار عمل خود تجربه ی موفقی در راستای ایجاد شوراهای کارگری و مردمی در آینده است.
و اما، در اثنای سرایت ویروس کرونا به ایران و شیوع سریع آن، سرانجام رژیم بورژوا – اسلامی که کماکان قصد دارد تا بحران اقتصادی را با یورش به سفره ی خالی کارگران جبران کند، در فروردین ماه 1399 خورشیدی حداقل دستمزد ( یک میلیون و هشتصد هزار تومان ) را اعلام کرد که نسبت به سال گذشته تنها 320 هزار تومان افزایش داشته است. در حالی این دستمزد به تصویب نهاد ضد کارگری شورای عالی کار رسید که خودِ حاکمیت به طور رسمی خط فقر را در سال گذشته ( 1398 ) بالای 3 میلیون و 500 هزار تومان برآورد کرده بود. با در نظر داشتن نرخ رسمی تورم که 41 درصد اعلام شده، و با توجه به اینکه سبد معیشت یک خانوار 3 نفره به میزان یک میلیون و پانصد هزار تومان نسبت به سال قبل افزایش داشته لذا به روشنی درمییابیم که دستمزد کارگران برای زیستن در خط فقر هم کفایت نمیکند. واضح است در سال جاری مجدداً شاهد شکاف طبقاتی عمیقتر در جامعه خواهیم بود. گفتنی است، رژیم سرمایه داری – استبدادی حاکم همپای تصویب دستمزد چندین مرتبه زیر خط فقر، از بودجه ی سال 1399 خورشیدی مبلغ 117 هزار میلیارد تومان به بودجه ی نظامی، و 5 هزار میلیارد تومان به نهادهای مذهبی خود اختصاص داده، ولیکن تنها 34 هزار میلیارد تومان به بخش درمان و سلامت، و 57 هزار میلیارد تومان به آموزش و پرورش تخصیص یافته است که این اوج بی شرمی حاکمان را نشان میدهد.
باری، اگر چه بحران کرونا، سبب گردیده تا شروع دور جدیدی از مباررزات و اعتراضات سراسری در ادامه ی خیزشهای آبانماه و دی ماه سال گذشته، به تعویق بیافتد، معذلک  پیش بینی میشود که بعد از این بحران، مبارزات توده های کارگر و تهیدستان جامعه در راستای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی دوباره گسترش یابند. تردیدی نیست که در سوی دیگر، جنبش های بورژوائی معترض به وضع موجود، بیکار نخواهند نشست و خود را برای تقابلات درون جامعه، و کسب قدرت سیاسی آماده خواهند کرد. از اینروی بایستی طبقه ی کارگر با درپیش گرفتن پیکاری همه جانبه علیه نظام سرمایه داری به سمت دستیابی به قدرت سیاسی خیز بردارد.
در گرامیداشت اول ماه مه، روز جهانی کارگر، لازم است تا طبقه ی کارگر همپای اعتراض متحدانه علیه دستمزدهای چندین مرتبه زیر خط فقر، و در کنار خواست پرداخت دستمزدهای معوقه، توقف اخراج و بیکارسازی، پرداخت بیمه ی بیکاری، آزادی زندانیان سیاسی و عادی، ووو، سیاست ضد انسانی رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی مبنی بر بازگشایی را به چالش بکشد و با صراحت اعلام کند که تا پایان یافتن اپیدمی کرونا باید تمامی مراکز کار و زحمت به غیر از مراکزی که برای تولید و تهیه ی نیازمندیهای روزانه ی شهروندان جامعه فعالیت دارند، تعطیل شوند. اتحاد طبقاتی، و گسترش جنبش شورایی طبقه ی کارگر از شروط اساسی پیروزی در این آوردگاه طبقاتی است. تحقیقاً پایان دادن به وضعیت فلاکتبار کنونی از طریق انقلاب کارگری و آنگاه ایجاد سوسیالیسم هم بدون تأمین این شروط ممکن نیست.
در روز جهانی کارگر با تأکید بر انترناسیونالیسم پرولتری و اعلام همبستگی با کارگران جهان، و به اهتزاز درآوردن پرچم سوسیالیستی رهایی کل بشریت از شر نظم وارونه ی حاکم، بازو در بازوی همدیگر یکصدا خواهان دنیایی عاری از استثمار و بردگی، فقر، گرسنگی، تبعیضات جنسی و ملی، جنگ و خونریزی، و در یک کلام کلیه ی اشکال ستم و نابرابری، میشویم.
زنده باد اول ماه مه
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی، برابری، حکومت کارگری
فرشید شکری
ئاسو سهامی
28 آوریل 2020