خروش خشم معلمان مریوان و سنندج , علیه جمهوری اسلامی و حمایت آنان از اسکندر لطفی

نسان نودينيان
February 05, 2020

خروش خشم معلمان مریوان و سنندج

 علیه جمهوری اسلامی و حمایت آنان از اسکندر لطفی

 

در هفته گذشته، فستیوال آدم برفی های مریوان و احتمالا شهرهای دیگر و تجمع پُرشور معلمان سنندج و مریوان در حمایت از معلم مبارز و خوشنام اسکندر لطفی جلوه ای از شعله های خروش مردم، برای دفاع و  پاس داشتن کرامت و  حرمت انسانی، برای شادی و امنیت و علیه  جمهوری اسلامی بود. 

بررسی این دوحرکت مبارزاتی را به منظور درس آموزی و ماندگارکردن دستاوردهای اعتراضات و شرایط سیاسی کنونی  ضروری میدانیم.

 

تجمع ٥٠ نفر از معلمان مریوان و سنندج و حضور ۳۰ نفر از آنان در محل دادگاه در هفتم بهمن ٩٨.

اقدام معلمان مریوان و سنندج در حمایت از اسکندر لطفی علیه بیدادگاه های حکومت، اولین حرکت و اعتراض سازماندهی شده  آنها نیست، ادامه چندین اعتصاب و تحصن معلمان و شرکت باشکوه آنها در سطح سراسری است. 

در دوم دیماه و در ادامه اعتراضات آبان ماه، معلمان در کردستان و بویژه در شهرهای سنندج، سقز و مریوان دست به تجمع و تحصن در مدارس زدند. آنها با در دست گرفتن پلاکاردهای (حمایت از بازنشستگان ـ معلمان صدای دفاع از کودکان کار، کودکان کولبر، کودک همسران شدند، صدای آزادی معلمان زندانی شدند، صدای آموزش رایگان، صدای حقوق بالای خط فقر حق همه معلمان، بیمه کارآمد حق همه معلمان، صدای نه به فقر و تبعیض) شدند. معلمان کردستان، در چند سال گذشته با تجمع های اعتراضی بشکل پیگیری خواستهای سراسری و رادیکال را به پرچم اعتراض و مبارزه برای دستیابی به حقوق های مکفی در سطح زندگی انسانی و بالابردن استاندارد و امکانات مناسب در محیط مدارس و آموزش و پرورش تبدیل کرده اند. مردم کردستان و معلمان در اعتراضات ‌آبان و دی ماه ٩٨  مبارزات کوبنده و نمونه های قابل اتکا را در جامعه به درس و تجربه جوانان و مردم معترض تبدیل کردند. تجمع ٥٠ نفر از معلمان مریوان و سنندج و حضور ۳۰ نفر از آنان در محل دادگاه در هفتم بهمن ٩٨ نمونه ای رو به جلو، تعرضی و اقدام هوشیارانه معلمان مریوان و کردستان است که با حضورشان اعلام میکنند، معلم دستگیر شده و محاکمات او در دادگاه ها بی جواب نمیماند. معلم دستگیر شده مورد حمایت قرار میگیرد. معلم  تنها نیست، آنها نمیگذارند که بیش از این معلمان دستگیر و روانه زندان شوند. با اعتراضات آبان و دی ماه و حضور تعرضی و دادخواهی های مردم در تهران و ده ها شهر و صدها دانشگاه در سطح سراسری جامعه و مردم وارد فاز جدیدی شده اند. مردم از حاکمیت و ارگانهای دولتی و حکومتی اش سلب اعتماد کرده اند. شکاف عظیم و توده ای در سطح عمومی مردم و جامعه با جمهوری اسلامی ایجاد شده، مردم و جامعه، کارگر و معلم و دانشجو و زنان وارد بدست گرفتن شیوه های نوینی از اعتراض و رو در رویی  شده اند. حضور شکوهمند معلمان در سنندج و مریوان همراه اسکندر لطفی و حمل بنرهای «زندان، تبعید، اخراج ، تبعید، فعالین صنفی را در پیگیری مطالبات راسخ تر میکند» گوشه ای از شرایط سیاسی ـ اعتراضی و فاز نوینی  برای اتخاد و همبستگی مردم و جامعه است.  

 

فستیوال آدم برفی با عنوان " شادی ، رفاه ، امنیت " در شهر مریوان با استقبال صدها نفر از کودکان و خانواده هایشان برگزار شد.

روز ۱۸ ژانویه (۲۸ دی) روز جهانی آدم برفی است. جشن آدم برفی ها در مریوان اقدام تازه ای نیست و ویژه کردستان هم نیست. حضور موثر فعالین حقوق کودک، زنان،  کارگران، معلمان و حمایت پُر شور و گسترده  مردم و خانواده هایشان همراه با کودکان  جلوه های متفاوت برگزاری جشن آدم برفی ها است. جشن آدم برفی ها در  تعداد زیادی از شهرها در سطح سراسری هم برگزار میشود. این جشن در سطح جهانی و در تعدادی از شهرهای دنیا به اشکال متنوعی برگزار میشود. 

چرایی متمایز بودن جشن آدم برفی ها در کردستان را بارها بررسی کرده ایم و نوشته ایم که؛ این تمایز در شرایط سیاسی معینی در کردستان برجسته شده است. اولین و پایه ای ترین فاکتور حضور نیروهای کمونیست و سوسیالیست در کردستان است. با ابراز وجود کارگران پیشرو و با برگزاری روز جهانی زن و کارگر فستیوالهای برگزاری جشن آدم برفی ها با شرکت وسیع مردم و خانواده هایشان و کودکانشان در کردستان مورد استقبال گرم و پُرشور قرار گرفته است. جشن های آدم برفی برای کودکان تلاش سنت  و گرایش چپ و سوسیالیستی جامعه کردستان است که با الهام و درس گیری های جهانی جشن آدم برفی ها بکار گرفته شده است. اولین فستیوال جشن آدم برفی ها در سالهای 1383 ببعد در کردستان ابراز وجود کرده است. در این سالها تحت تاثیر حضور فعال کمونیست کارگری جشن های آدم برفی ها با تدارکات کامل و با استقبال گسترده برگزار میشد. به بیان دیگر این فستیوالها در آن سالها ادامه بزرگرین مراسمهای روز جهانی کار در شهر سنندج بود.   

در این نوشته به بخشهایی تاریخی از جشن های آدم برفی ها میپردازیم. منبع این تاریخ نوشته ای است از رادیو آلمان. تاریخ مکتوب آدم برفی به سال ۱۴۹۲ میلادی برمی‌گردد. "جورجو واساری" هنرمند هم‌عصر میکل آنژ، در زندگی‌نامه‌ای که از او نوشته، برای نخستین بار به سازه‌ای از برف اشاره می‌کند که استاد در زمستان سال ۱۴۹۲/۱۴۹۳ درحیاط قصرمدیچی، خاندان حاکم بر ایتالیای آن زمان ساخته است. تقریبا یکصد سال بعد یعنی در سال ۱۵۹۰ میلادی در نمایشنامه ریچارد دوم، اثر ویلیام شکسپیر، رد پایی از این سازه یافت می‌شود. قدیمی‌ترین تصویر از آدم برفی مربوط به سال ۱۷۷۸ است. در این تصویر"دانیل خودویژکی"، نقاش لهستانی تقویم ۱۲ صفحه‌ای را تولید کرده است که در برگ ماه دسامبر چهار کودک در حال پرتاب گلوله برف به سوی آدم برفی هستند. این تصویر در یکی از موزه‌های برلین نگهداری می‌شود. این تصویر که در برگه این نوشته هم دیده میشود در بیشتر و اکثریت قریب به اتفاق جشنهای آدم برفی ها دیده میشود و چهره ای ماندگار بخود گرفته است. جالب اینکه آدم برفی در بین سال‌های ۱۷۵۰ تا ۱۸۵۰ میلادی موجودی ترس‌آور برای کودکان بوده است. شاید یکی از دلایل این امر آن باشد که در گذشته، زمستان همواره برای انسان‌ها فصلی سرد و سخت به همراه گرسنگی و بیماری و مرگ بوده است. 

از اواسط قرن نوزدهم میلادی، چهره آدم برفی‌ها شاد شدند. دلیل این امر در دو روند نهفته است. نخست پیشرفت فنون، بهبود وضعیت زندگی انسان‌ها و ورود صنایع گرمایشی به منازل است که باعث شد "چهره سخت زمستان تعدیل" شود. یکی دیگر از دلایل شاد شدن چهره آدم‌ برفی‌ها کشف تاثیر بازی کودکان در رشد استعدادهای آنان است. بدین ترتیب در اواخر قرن نوزدهم میلادی آدم برفی به عنوان نماد زمستان با چهره‌‌ای شاد به کتاب‌های کودکانه و باز‌ی‌های آنان نیز راه یافت. با پیشرفت صنایع اسباب بازی کودکان، آدم برفی نیز به یکی از سازه‌های مورد علاقه این صنایع تبدیل شد. این صنایع آدم برفی‌هایی از جنس چوب، شیشه و یا پنبه را روانه بازار کردند و بدین ترتیب آدم برفی به اتاق کودکان نیز راه یافت. یکی از ابداعات صنعت چاپ در اوائل قرن بیستم، کارت پستال با موضوعات مختلف است. این صنعت به سرعت از چهره آدم برفی برای کارت پستال به ویژه در ماه آخر سال میلادی و برای تبریک سال نو استفاده کرد. آدم برفی‌ها سازه‌ای جهانی هستند. هر جایی که اندکی برف ببارد، کودکان و بزرگسالان فانتزی‌ خود را بکار می‌اندازند و آدم برفی درست می‌کنند.  آدم برفی‌ها در سراسر جهان مشابه نیستند و تفاوت‌هایی دارند. مثلا آدم برفی‌های اروپایی از سه بخش و آدم برفی‌های آمریکایی از دو بخش تشکیل شده‌اند. جالب اینکه تزئین آدم برفی دارای تفاوت‌های منطقه‌ای است. آدم‌برفی‌های هر سرزمین، شباهت‌هایی نیز با مردمان آن دارد. (عکس از فستیوال آدم برفی در مریوان کردستان) در برگه این نوشته این آدم برفی را میبینید. کورنلیوس گرتس، اهل رویتلینگن آلمان در سال ۲۰۰۹، روز ۱۸ ژانویه (۲۸ دی) را به عنوان روز جهانی آدم برفی به ثبت رسانده است. او دارای یکی از بزرگترین کلکسیون آدم برفی‌های دنیا است که البته از جنس برف نیستند. گرتس به تازگی عنوان رکورد جهان با ۴۵۰۰ آدم برفی را در کتاب "گینس" به یک آمریکایی واگذار کرد که نزدیک به ۵ هزار آدم برفی جمع کرده است. کورنلیوس گرتس در گفت‌وگویی با یک روزنامه آلمانی می‌گوید: «جالب اینجاست که آدم برفی نه ملیت دارد و نه مذهب؛ به عنوان نماد ایدئولوژیک هم مورد سوء استفاده قرار نگرفته است.» شاید یکی از دلایل بی‌علاقگی به آدم‌برفی این باشد که آن‌ها با اولین اشعه‌های خورشید شروع به آب شدن می‌کنند. 

۱۵ بهمن ۹۸

 

ایسکرا ۱۰۲۶