نرفتەایـــــــــم / ابراهیم حیدری

شعر
December 01, 2019

نرفتەایـــــــــم ...

 

ما...

هیچگاە نرفتەایم

کە کنون باز آییم

هیچوقت خستە نبودەایم

تا کنون بیاساییم

هیچ دم بغض بە گلو نماندەایم بە سکوت

چو تندر کنون بە فریاد ونعرە و غرش برآییم  

هیچگاە ننشستەاییم

کە کنون برخیزیم

سالیانیست ...

از اعماق متعفن و پوسیدە دوران ...

تازیانە و شلاق های خون آلود

شکنجە و سیاە چال و زندان

چکاچک شمشیر و نیزە ...

صدای غل و زنجیر بردگی

فرمان و شلاق و بیگاری ارباب

و امروزسرمایە داری

بە گواهی رد خون

و نعرە و فریاد سرخ مان

بر سینەی

کوهستانها و خیابانها

کوەها و کوچەها

درەها و گذرها

بە جویها و رودها ...

روانیم و جاری

بە قامت یک انقلاب

بە تصویر ...

شورشی، بلشویک، کمونارد، پارتیزان، چریک، پیشمرگ ...

بە عشق آزادی، برابرای

برای جهانی بهتر

سرخ گام کوبیدەایم

همیشە بودەایم

سرخ و سربلند

سرخ و سر بە اوج

از مزدک و مانی و اسپارتاکوس

از لنینگراد و کمون

از خاوران

از جای جای جهان ...

بە هر جا

بر سنگفرش و کوچە و کارگاە

برکارخانە و مدرسە و دانشگاە ...

نرفتەایم تا باز آییم

بودەایم تا نگذاریم ، بمانند .

 

ابراهیم حیدری . ٢٠١٩