علیه حمله وحشیانه یگان ویژه به کارگران آذرآب اعتراض کنیم!
حزب حکمتیست
October 20, 2019علیه حمله وحشیانه یگان ویژه به کارگران آذرآب اعتراض کنیم!
امروز یکشنبه ٢٨ مهر ماه، کارگران کارخانه آذرآب اراک به مرکز شهر آمدند و ریل راه آهن شمال به جنوب را بستند. این اقدام بدنبال یازدهمین روز اعتصاب کارگران آذرآب در روز چهارشنبه ٢٤ مهر ماه صورت گرفت که شورای اسلامی کار و عوامل کارفرما با حمایت مسئولین دولتی تلاش کردند اعتصاب را خاتمه دهند و در فردای آنروز یعنی پنجشنبه ٢٥ آذر، نارضایتی کارگران را با تهدید به لغو قراردادهای آنان و اخراج پاسخ دادند. توطئه شکستن و اعلام خاتمه اعتصاب یازده روزه، همکاری و همراهی تنگاتنگ اعضای شورای اسلامی کار، سهامداران آذرآب و ماموران نیروی انتظامی را برای کارگران روشن و مسجل کرد.
بنا به اظهارات کارگران، ماجرا از این قرار بود که روز چهارشنبه ٢٤ مهر ماه؛ "شورای اسلامی کار آذرآب با نقشه‌ای از پیش طراحی شده، فراخوان جلسه‌ای تحت عنوان نشست هم‌اندیشی شورا با پرسنل را دادند. نهایتاً «شکستن اعتصاب و درخواست تغییر هیئت مدیره فعلی» به عنوان نتیجه جلسه اعلام شد. اما واقعیت ماجرا توطئه‌ای مسلم از طرف عوامل سهامداران فعلی و دولت برای سرکوب کارگران بود. این جلسه توسط تعداد زیادی از کارگران، به ویژه بچه‌های بخش تولید تحریم شده بود و تعدادی نیز در میانه جلسه آنرا ترک کردند. به دروغ میگویند اکثریت کارگران رای به شکستن اعتصاب دادند اما نمی‌گویند در یک کارخانه ۱۶۰۰ نفره را‌ی‌گیری را با حضور کمتر از ۱۵۰ نفر انجام دادند که تعداد بچه‌های خط تولید به ۳۰ نفر هم نمی‌رسید که بچه‌های تولید رای به ادامه اعتصاب داده بودند. الحق که ماموران نیروی انتظامی نیز نمی‌توانستند اِنقدر تر و تمیز کارگران را سرکوب کرده و به زور مشغول به کار کنند؛ حالا شنیده‌ایم که صدا و سیمای اراک روز یکشنبه قرار است به کارخانه بیاید و این پروژه سرکوب را به اتمام برساند و یک مشت دروغ از جانب کارگران آذراب به جامعه بگوید".
کارگران اما زیر بار این توطئه نرفتند و علیه این توطئه بیانیه صادر کردند. در یازده روز اعتصاب تا چهارشنبه ٢٤ مهرماه، انواع تهدید، بستن در کارخانه، ممانعت از ورود کارگران به شهر، پرتاب گاز اشک آور، احضار و تهدید بدلیل حمایت از رفقایشان در #هپکو در جریان بوده است و نهایتا با این توطئه مشترک برای شکستن اعتصاب مواجه شد. اما امروز یکشنبه کارگران آذرآب نگذاشتند آنها میوه توطئه شان را بچینند و با اعتصاب، راهپیمائی به سمت شهر و بستن ریل آهن، جواب یکجائی به کارفرما و عواملش دادند. کارگران آذرآب خواهان لغو خصوصی سازی و نه تغییر سهامدار هستند و از بازی های حکومتی و مقامات استان خسته شدند. کارگران با بستن ریل و بدست گرفتن شعار؛ "قلعه بانی حیا کن، آذرآب را رها کن" بر مطالبه یازده روز اعتصاب تاکید و توطئه مشترک شورای اسلامی و کارفرما و نیروی انتظامی را درهم شکستند.
پاسخ یگان ویژه و نیروی انتظامی مزدور کارفرما روشن بود. ساعاتی از اجتماع و اعتراض کارگران نگذشته بود که نیروی انتظامی و یگان ویژه حامی کارفرما بدستور مقامات استان، به صف کارگران وحشیانه حمله کردند. نیروی سرکوب با باتوم و گاز اشک آور به صف کارگران اعتصابی هجوم برد. تعدادی را در حمله اول زخمی و روانه بیمارستان کردند. در ادامه با ایجاد درگیری و بازداشت تعدادی تلاش کردند کارگران را متفرق کنند. سناریوی سرکوب وحشیانه کارگران #هپکو، امروز علیه کارگران #آذرآب در مرکز شهر اراک تکرار شد. مزدوران حکومتی به تعرض وحشیانه و به بیمارستان فرستادن کارگران اکتفا نکردند و با مراجعه به بیمارستان ولیعصر اراک، که کارگران مصدوم در آن تحت مداوا بودند، تلاش کردند تا کارگران زخمی را دستگیر کنند. بناچار تعدادی از کارگران بیمارستان را ترک کردند و ظاهراً چند نفر دستگیر شدند. کارگران اعتصابی نهایتا به داخل محوطه شرکت آذرآب برگشتند اما نیروی انتظامی و یگان ویژه باز دست به هجوم زد و به داخل شرکت آمد. حتی با زدن خسارت به اتومیبل های کارگران تلاش کردند آنها را متفرق کنند. کشمکش در کارخانه ادامه یافت. هیئت نمایندگان دولت و کارفرما و شورای اسلامی و نیروی سرکوب برای شکستن اعتصاب دست در دست هم هر "هنری" داشتند بکار بردند و آذرآب را به پادگان بدل کردند.
کارگران میگویند؛ "ما یازده روز اعتراض کردیم. خیابان را بستیم. راه‌آهنی را بستیم که چند روز قبل کارگران هپکو آنجا ضرب و شتم شده بودند اما نترسیدیم و حقمان را خواستیم. طبق اصل ۴۴ دولت حق ندارد که شرکت‌های مادر تخصصی مثل آذرآب را خصوصی کند. از سال ۸۲ آشکارا تخلف شد و کسی برایشان لشگرکشی نکرد! حالا کدام امتیاز را گرفته‌ایم که کارکنیم؟ حقوقمان پرداخت شد؟ سهامداری بانک کشاورزی و شیرالی لغو شد؟ پرونده ۱۵۰ میلیاردی فریبرز پرنا در قوه قضاییه رسیدگی شد؟ حالا شورای اسلامی کار خواسته لغو سهام سهامداران فعلی را به رفتن هیئت مدیره تقلیل داده و این آشکارا نشان می‌دهد که آنها از عوامل سهامداران هستند و گرنه ما همه جا خواسته مان را فریاد زدیم. حالا هرچقدر هم ما را تهدید کنید، این واقعیت که شما عملاً با ماموران انتظامی و امثال شیرالی و خزعلی هستید، آشکارتر می‌شود. حالا معلوم می‌شود که چرا نماینده وزارت کار به دروغ پایان اعتصاب آذرآب را اعلام میکند اما در کمتر از دو روز دروغش آشکار می‌شود. شما نیز با همه توانتان قدرت ندارید اعتصاب را در آذراب بخشکانید. چنانکه شهریور ۹۶ باتوم و گاز اشک آور نتوانست. چنانکه ریلی که کارگران هپکو را زدید خالی نگذاشتیم".
کارگران و مردم زحمتکش اراک!
بالا کشیدن هپکو و آذر آب و به خاک سیاه نشاندن هزاران کارگر "قانونی" است، اعتراض برحق کارگر به نپرداختن دستمزدها و خصوصی‌سازی و قوانین ضد‌کارگری مترتب به آن "غیر قانونی"!؟ قانون چیزی جز انعکاس منفعتِ طبقه سرمایه دار نیست، قانون برای کارگر هیچ تقدّسی ندارد، این "قانون" را باید به زباله‌دان ریخت. حرف کارگران در مقابل این جنایتکاران استثمارگر و مافیای خانوادگی و حکومتی که مراکز صنعتی و همه چیز را میان خود دست به دست میکنند، اینست که مالکیت دست هر کسی هست نباید کار و امنیت شغلی و حقوق کارگر زیر سوال برود و مضافاً اینکه کارگر باید بر مقدرات زندگی و تولید و امور شرکت از بالا تا پائین نظارت داشته باشد. تهاجم وحشیانه به کارگران شریف #آذرآب نباید بی پاسخ بماند. در حمایت از کارگران آذرآب ضروری است دست به اعتصاب حمایتی زد. ورود نیروی انتظامی به کارخانه ممنوع است، کارخانه پادگان نیست! به کارگران مصدوم باید خسارت پرداخت شود و استاندار بی‌عرضه و مزدور و مسئولان باید از کارگران رسما عذرخواهی کنند. ضروری است کارگران هپکو و آلومینیوم و ایرالکو و آونگان و واگن سازی و فولاد و دیگر مراکز صنعتی اراک از رفقایشان در آذرآب حمایت کنند. این درد مشترک است و تنها با صفی قدرتمند و اعتراضی میتواند درمان شود. کارگران بازداشتی باید فورا آزاد شوند. شورای اسلامی بعنوان ارگان پلیسی کارفرما باید از کارخانه بیرون برود و خواست لغو خصوصی سازی بدون این بازیهای حکومتی و پاس کاری ها اجرا شود.
حزب کمونیست کارگری - حکمتیست تهاجم وحشیانه به کارگران معترض آذرآب را قویاً محکوم میکند و کارگران و مردم آزادیخواه اراک را به اعتراض و حمایت از کارگران آذرآب فرامیخواند. درود به رزم و اتحاد کارگران آذرآب! یکصدا همه جا فریاد بزنیم؛ درود بر کارگر، مرگ بر ستمگر!
مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی، برابری، حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!
حزب کمونیست کارگری ایران- حکمتیست
٢٠ اکتبر ٢٠١٩- ٢٨ مهر ١٣٨٩
