جانشین دادستان زندان اوین «حداد» در اثر آلودگی به کرونا مرد! اما، واقعیت نزد ما ست

فریبا مرزبان
November 09, 2020

فریبا مرزبان:

“جانشین دادستان زندان اوین «حداد» در اثر آلودگی به کرونا مرد! اما، واقعیت نزد ما ست.”

ویروس کرونا به زندگی سرتاسر به جنایت آمیخته «حسن زارع دهنوی -حداد» در جمهوری اسلامی پایان داد.

جانشین دادستان زندان اوین «حداد» یکی از جنایت کاران مستقر در قوه قضاییه در اثر آلودگی به کرونا در ۷ آبان ۱۳۹۹ خورشیدی از پا درآمد. حداد که همه عمر حد و انواع شکنجه، مدت انفرادی، انتقال از انفرادی به بند و احکام اعدام زندانیان سیاسی، مخالفان و منتقدان غیرمذهبی نظام را امضا می کرد با کرونا مُرد.

حسن زارع دهنوی (حداد) در دهه ۶۰ خورشیدی دادیار زندان های مرکز استان تهران بود. از پاییز۱۳۶۴ به بعد از چهره های شناخته شده در میان زندانیان و کارکنان دادستانی بود. پس از اصلاحات در زندان ها که تغییرات چشمگیر در جهت بهبودی در پی داشت و بندها و زندان های تنبیهی برای مدتی جمع گشتند؛ حداد همراه نماینده قوه قضاییه برای رسیدگی به پرونده زندانیان تنبیهی به زندان گوهردشت می آمد. پرونده زندانیان تنبیهی را بررسی و به بندهای مختلف و دیگر زندان ها انتقال می دادند. حداد در همان حال رقابت سختی با موسوی نماینده آیت ... منتظری در گوهردشت داشت. موسوی معمم حوزه علمیه در قم بود و سعی داشت از طریق گفتگو زندانیان را جلب حکومت بکند؛ این در حالی بود که حداد وابسته دادستان و پیرو قوانین سختگیرانه حاکم بر زندان ها و مخالف تغییر در سیاست ها و شرایط کشنده زندان ها بود.

حداد سال ها در سمت دادیار کار می کرد و همراه «ناصریان» و چند تن دیگر در تیم دادیاری زندان بودند. اغلب گزارش های زندانیان را در بندها در کنترل داشتند و بر همین اساس با آنها برخورد می کردند. دادیارها تصمیم گیرنده بودند و پرونده های متهمان پیش از آن که به واحد پیگری (اطلاعات) برای بررسی و تعیین شرایط آزادی فرستاده شوند در دست آنها بود.  حداد  در سال های ۶۶-۶۷ به چهار راه پارک وی و سپس به سه راه معلم مرکز دادستانی دادگاه انقلاب منتقل شده بود. وی در دهه هفتاد نیز در ستاد اجرایی «فرمان ۸ ماده ای امام» واقع در خیابان تخت طاووس مسوولیت داشت که به خاطر انجام معاملات مخفی و مشارکت در خرید و فروش بناها و زمین های متواری شدگان پس از انقلاب ۵۷ (دزدی و تصاحب اموال و کاخ هایی که صاحبانشان از کشور فراری شده بودند) از کار برکنار شد.

پس از پایان گرفتن کشتارهای دهه شصت و محکومیت های فله ای و بدنبال مرگ دژخیم «اسدالله لاجوردی» که دادستان تهران بود در سمت قاضی در دادستانی ادامه کار داد، ارتقا پیدا کرده بود و در دهه های اخیر در بی دادگاهای جمهوری اسلامی قضاوت می کرد، در محاکمات ناعادلانه دانشجویی و سرکوب بی رحمانه جنبش های اجتماعی مسوولیت و حضور داشت.

گروهی از مرگ وی شادند و می اندیشند دست طبیعت بی صدا او را کشته ست. گروهی افسوس می خورند که نمی بایست  بمیرد و می گویند او اسرار زیادی با خود به زیر خاک برده ست. این دیدگاه ها حسی اند، مرگ حداد و امثال او جای شادی و افسوس ندارد. در این که در جنایات بسیاری دست داشته ست و پرونده های ما زیردست او بودند، تردید نیست. اما آنچه را می دانست؛ نزد ماست؛ با مرگ واقعیت ناپدید نمی شود، واقعیت نزد ماست!

 

۸ نوامبر ۲۰۲۰

 

لندن