چرا دونالد ترامپ آنتی فاها یا ضد فاشیست‌ها در لیست تروریستی گذاشت؟
شهناز نیکوروان
June 05, 2020چرا دونالد ترامپ آنتی فاها یا ضد فاشیست‌ها در لیست تروریستی گذاشت؟
سال‌ها بعد از شکست سرمایه‌داری درمقابل گروه‌ها وسازمان‌های عملگرا علیه سرمایه‌داری، این نظام به کمک قدرت سیاسی و نهادهای وابسته به آن، با روش‌های مختلفی تلاش کرده تا این سازمان‌ها و گروه‌ها را منزوی و نابود کند، منهای توانایی نظامی و امکانات جاسوسی اش، رسانه‌ها را نیز به کمک گرفته و با مهندسی افکار عمومی توانسته این شیوه را پیش ببرد و علاوه بر این با ایجاد سازمان‌های تروریستی در سراسر دنیا، روش مبارزه ای را که در جهت دفاع از منافع مردم بود، با شیوه‌های کاملا غیرمردمی به کار بگیرد و در نتیجه هرجا مردم عصیان زده بپا خواستند تا با نیروی قهرآمیز خود مبارزه کنند، مبارزه آنان به خاک وخون کشیده شد. سال‌ها از روزگارانی می‌گذرد که مردم و نیروهای مبارزه به طور قهرآمیز علیه ظلم وستم حاکم مبارزه می‌کردند، چرا که هیچ گونه توازن قوایی برای رویایی با این سیستم درنده‌ی تا دندان مسلح به انواع ابزار وامکانات ضد انسانی وجود نداشت. اما می‌بینیم که اکنون دیگر صلح آمیزترین شیوه‌های مبارزه را نیز بر نمی‌تابند و مردم به بدترین شکل ممکن سرکوب می‌شوند. سال‌ها از مبارزه با آپارتاید در امریکا و افریقا می‌گذرد اما هنوز هر روز با فجایع بزرگی در جهان روبرو هستیم. جدیدترین تصمیم ترامپ رئیس جمهور کنونی امریکا، یعنی در لیست تروریستی گذاشتن “آنتی‌فا”ها یا نیروهای ضد فاشیست که در اکثر کشورها به مبارزه با نژادپرستی می‌پردازند، از این دسته اقدامات است. اما “آنتی‌فا”یعنی چه و اینها چه کسانی هستند؟
کلمه انگلیسی antifa ریشه آلمانی دارد و شکل کوتاه شده کلمه “ضدفاشیست” (antifaschistisch) و (Antifaschistische Aktion) است که الهام بخش جنبش گسترده تر ”آنتی‌فا” در آلمان است.
اعضای این جنبش دیدگاههای ضدسرمایه داری، ضد قدرت دولتی دارند و به طیف‌های مختلف ایدئولوژی‌های چپ تعلق دارند. اکثر آنان، آنارشیست، کمونیست یا سوسیالیست‌هایی هستند که خود را انقلابی توصیف می‌کنند، گرچه برخی سوسیال دموکرات‌ها و دیگر چپ‌گراها به مواضع خاص خود پایبند هستند، اما این جنبش کاملاً چپ گرایانه و غیر سلسله مراتبی است و با درک مخالفت با افراط‌گرایی راست و برتری‌طلبی سفید متحد شده و همچنین مخالف با دولت متمرکز است.
هنگامی که بنیتو موسولینی، دیکتاتور ایتالیایی قدرت خود را تحت عنوان حزب فاشیستی ملی در اواسط دهه ۱۹۲۰ تحکیم کرد، یک جنبش مخالف ضد فاشیست هم در ایتالیا و هم کشورهایی مانند ایالات متحده متولد شد. بسیاری از رهبران ضدفاشیست در ایالات متحده مهاجران سندیکالیست، آنارشیست و سوسیالیست ایتالیای و دارای تجربه در سازماندهی کار و مبارزه بودند. از نظر ایدئولوژیکی، “آنتی‌فا” در امریکا خود را جانشین فعالان ضد نازی دهه ۱۹۳۰ می‌دانند. گروه‌های فعال اروپایی که در ابتدا برای مخالفت با دیکتاتورهای فاشیستی دوره جنگ جهانی دوم سازماندهی شده بودند، در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ دوباره برای مخالفت با برتری سفید و کله پوستی‌ها (سفیدهایی که موهای سر خود را با تیغ می‌تراشند) بوجود آمدند و سرانجام به آمریکا نیز سرایت کردند. پس از جنگ جهانی دوم، اما قبل از گسترش جنبش ضد فاشیستی مدرن، درگیری‌های خشونت آمیز با عناصر فاشیستی به صورت پراکنده ادامه داشت.
“آنتی‌فا” یک سازمان واحد نیست، بلکه یک جنبش بدون ساختار و رهبری سلسله مراتبی است و شامل چندین گروه و افراد مستقل است. جنبش کاملاً بهم پیوسته است؛ هیچ زنجیره ای از فرماندهی ندارد، در عوض گروه‌های ضد فاشیست “منابع و اطلاعات مربوط به فعالیت‌های راست افراطی در مرزهای منطقه ای و ملی را از طریق شبکه‌های آزاد و پیوسته بهم و روابط غیررسمی مبتنی بر اعتماد و همبستگی” به اشتراک می‌گذارند. فعالان معمولاً اعتراضات را از طریق رسانه‌های اجتماعی و از طریق وب سایت‌ها ترتیب می‌دهند. برخی از فعالان شبکه‌های همتا را ایجاد کرده اند و یا از خدمات پیام رسانی مانند سیگنال استفاده می‌کنند. برخی از تحلیلگران “آنتی‌فا” را به عنوان یک استراتژی سازماندهی و نه گروهی از مردم توصیف کرده اند. جنبش ضدفاشیستی از زمان انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۶ ایالات متحده گسترش یافته است و تا آگوست سال ۲۰۱۷، تقریباً ۲۰۰ گروه را که از نظر اندازه و میزان فعالیت متفاوت هستند، شامل می‌شود.
مارک بری، مورخ دانشکده دارتموت، نویسنده کتاب “ضدفاشیست” (The Anti-Fashist) آنها را به عنوان گروه‌های ضدنژادپرستی مدرن در ایالات متحده اعتبار می‌دهد.”آنتی‌فا”ها در امریکا و اروپا از دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی به طور مدام فعال بوده اند، آنها در سطح شهرها پخش شده تا هرگونه سمبلی از نازیست‌ها را از بین ببرند و با تشریح و توضیح مقاصد و اهدافشان سعی دارند تا از عضویت مردم در این گروه‌ها جلوگیری کنند. این شعار را مرتب تکرار می کردند: “ما می‌رویم، به آنجا می‌رویم”، به این منظور که در کنسرت‌ها و سایر تجمعات مردم با فعالان راست افراطی روبرو می‌شوند و سمبل‌های فاشیسم را، هر چه که هست، مانند لباس، پرچم و غیره را از اماکن عمومی به طور فعال حذف می‌کنند. در سال ۲۰۰۲، ” آنتی‌فا”ها در پنسیلوانیا، جلسه سخنرانی رئیس گروه سوپرماسیست‌های سفید (طرفداران برتری یک گروه خاص، به ویژه گروهی که براساس نژاد یا جنسیت تعیین می‌شوند) را در کلیسای جامع مختل کردند که این اقدام به درگیری و بازداشت بیست و پنج نفر منجر شد. یکی از اولین گروه‌های ضد فاشیست که طی سال‌های اخیر در ایالات متحده تشکیل شد، “آنتی‌فا”ی رز سیتی( Rose City Antifa) بود که در سال ۲۰۰۷ در پورتلند، اورگان تشکیل شد. سایر گروه‌های “آنتی‌فا” در ایالات متحده آمریکا تبارشناسی دیگری دارند. در مینیاپولیس، مینه سوتا، گروهی به نام Baldies در سال ۱۹۸۷ با هدف مبارزه مستقیم با گروه‌های نئونازی تشکیل شد.
به گفته مارک بری، مورخ دانشکده دارتموت، “اکثریت قریب به اتفاق سازماندهی ضد فاشیستی خشونت آمیز نیست. اما آنها برای دفاع جسمی از خود و دیگران در برابر خشونت سوپرماسیستی سفید و جلوگیری و پیشگیری از اقدامات سازمانی فاشیستی آنها قبل از تبدیل به مرگبارشدن آماده هستند و این نکته آنها را از ضد لیبرال‌ها و ضد نژادپرستان دیگر متمایز می‌کند. ”
فعالان ضد فاشیست(“آنتی‌فا”ها) لزوم شرکت در اقدامات قهرآمیز را احساس می‌کنند، زیرا آنها معتقدند نخبگان، کنترل دولت و رسانه‌ها را دارند. بنابراین آنها علیه نژادپرستان بیانیه می‌دهند افشاگری می‌کنند و سپس دست به اقدام می‌زنند.
مارک بری می‌نویسد که “آنتی‌فا”ها مراجعه و شکایت به پلیس و دولت علیه اقدامات فاشیست‌ها را رد می‌کنند. آنها معتقدند که ما هم باید مقرها و محل‌های تجمع راست‌گراها و فاشیست‌ها را به هم بریزیم و در واقع، به نوعی مقابله به مثل کنیم. فاشیست‌ها مردم را می زنند و می کشند، به جرم رنگ پوست، جنسیت و غیره، این را هم در جامعه تبلیغ می کنند. این آزادی نیست، عین خشونت است و نباید به آنها تویبون برای فعالیت علیه مردم داد . بنابراین، ما به دنبال درگیری خواهیم بود تا مقرهای آنها را تعطیل کنیم، زیرا ما اعتقاد نداریم که نازی‌ها یا هر نوع فاشیست دیگر باید یک بلندگویی برای سخن گفتن داشته باشند.
یک دفترچه راهنما که در وب سایت آنارشیست “It Going Down” منتشر شده است، به پذیرش “افرادی که فقط می‌خواهند جنگ کنند” هشدار می‌دهد. به علاوه، این نکته را خاطرنشان می‌کند که:
“مقابله جسمی و دفاع از خود در مقابل فاشیست‌ها یک بخش ضروری از کار ضد فاشیستی است، اما تنها یا حتی لزوما مهمترین قسمت نیست”.
فعالان رز سیتی “آنتی‌فا” پرچمشان را اصلاح کردند و با رنگ‌های قرمز و سیاه آنارشیست‌ها و پرچم ترنسجندرها در اعتراض به دعای میهن پرستی در سال ۲۰۱۷ در هم آمیختند.
طبق گفته‌های بینارت، فعالان ضد سودپرستی و سرمایه داری سعی می‌کنند که کله گنده های سفیدپوست فاشیست را به طور علنی شناسایی و مقدمات اخراج آنها را از مشاغلشان فراهم کنند، از خانه ها و محلات شان بیرون کنند” و یا “تظاهرات‌های برتری‌طلبان سفید، را مختل کنند”.
گروه‌های “آنتی‌فا” به همراه فعالان بلوک سیاه از جمله کسانی بودند که به انتخابات سال ۲۰۱۶ دونالد ترامپ اعتراض کردند. آنها همچنین در اعتراضات فوریه ۲۰۱۷ برکلی علیه سخنگوی راست میلویاننوپولوس شرکت کردند، این اعتراضات، به گزارش رسانه‌ها ، با “پرتاب کوکتل‌های مولوتف وخرد شدن شیشه پنجره‌ها ” خسارتی به ارزش ۱۰۰هزار دلار به همراه داشت.
در تاریخ ۳۰ مه سال ۲۰۲۰، حداقل هزار نفر از معترضین در مرکز شهر پیتسبورگ جمع شدند تا علیه کشتن جورج فلوید تظاهرات کنند. اسکات شوبرت، رئیس پلیس پیتسبورگ گفت که “آنارشیست‌ها ” و “ANTIFA” مسئولیت “رهبری این پیام” را بر عهده داشتند و یک اعتراض مسالمت آمیز را به یک شورش خشونت بار تبدیل کردند.
دولت ترامپ در آگوست سال ۲۰۱۷، دادخواستی به سیستم قضایی کاخ سفید تحت عنوان “ما مردم” ارسال کرد و درخواست کرد که به طور رسمی “آنتی فا” را در رده تروریست‌ها طبقه بندی کند. کاخ سفید در سال ۲۰۱۸ پاسخ داد که قانون فدرال مکانیسمی برای تعیین رسمی سازمان‌های تروریستی داخلی ندارد. طراح یا نویسنده این طومار بعداً گفت که این کار را کرده است تا “جناح راست در هم شکسته‌مان باهم بمانند” و “آنتی‌فا” را به عنوان کیسه بکس انتخاب کرده اند”. در سپتامبر سال ۲۰۱۷، Politico اسناد و مصاحبه‌های محرمانه ای به دست آورد که نشان می‌داد در آوریل ۲۰۱۶، وزارت امنیت میهن (DHS یا the U.S. Department of Homeland Security) و دفتر تحقیقات فدرال (FBI) اعتقاد داشتند “افراط گرایان آنارشیست” عامل اصلی تحریک خشونت در تظاهرات عمومی علیه طیف وسیعی از اهداف بودند. پولیتیکو با مقامات ناشناسی در قوه مجریه مصاحبه کرد و در مقابل افزایش فعالیت دولت ترامپ، به ویژه در زمینه سربازگیری ( از طرف راست افراطی)، از زمانی که تظاهرات و تجمع سوپرماسیست و نئو نازی‌های سفیدپوست که از ۱۱ تا ۱۲ آگوست ۲۰۱۷ در شارلوتزویل، ویرجینیا انجام شد، صف آرایی کرد. معترضین عضو سازمان‌های راست افراطی بودند و شامل اعضای شناخته شده ای از راست افراطی، نئوکنفدراسیون‌ها ، نئو فاشیست‌ها ، ناسیونالیست‌های سفید پوست، نئونازی‌ها کلانسمن و شبه نظامیان مختلف راست‌گرا بودند. راهپیمایان شعارهای نژادپرستانه و ضد یهودی سر می‌دادند، اسلحه حمل می‌کردند، نمادهای نازی و نئو نازی، پرچم‌های نبرد، کنفدراسیون نبرد، صلیب‌های دئوس ولت، پرچم‌ها و دیگر نمادهای گروه‌های مختلف گذشته و حال ضد مسلمان و ضد دین را حمل می‌کردند.
یک ارزیابی داخلی عدم توانایی نفوذ در “ساختار سازمانی پراکنده و غیر متمرکز” گروه‌ها را تأیید کرد. تا سال ۲۰۱۷، FBI و DHS گزارش دادند که فعالیت مشکوک “آنتی‌فا”ها در رابطه با تروریسم را تحت نظر دارند.
رئیس جمهور دونالد ترامپ و دادستان کل ویلیام بار “آنتی‌فا” را به دلیل اعتراضات خشونت‌آمیز در سراسر کشور در ماه مه و ژوئن ۲۰۲۰ علیه قتل جورج فلوید، مرد آفریقایی-آمریکایی، توسط پلیس مینیاپولیس، مقصر دانست، دادستان کل با نسبت دادن خشونت به “گروه‌های افراطی و آنارشیستی و چپ افراطی با استفاده از تاکتیک‌های مشابه “آنتی‌فا” و ترامپ توئیت کرد که “آنتی‌فا” و چپ رادیکال مسئول هستند. دادستان کل در ۳۱ مه ۲۰۲۰، بیانیه ای صادر کرد که اقدامات “آنتی‌فا” و سایر گروه‌های مشابه” را “تروریسم داخلی” خوانده بود. در همان روز، ترامپ توییت کرد که “ایالات متحده آمریکا “آنتی‌فا” را به عنوان یک سازمان تروریستی معرفی می‌کند”. از آنجا که طبق قانون موجود، دولت فدرال ممکن است فقط سازمان‌های خارجی را تروریست معرفی کند، رئیس جمهور هیچ صلاحیتی برای اعلام رسمی ضدیت با عنوان یک گروه تروریستی ندارد. علاوه بر این، “آنتی‌فا” یک جنبش کاملاً پیوسته است و نه یک سازمان خاص. کارشناسان حقوقی بر این باورند که تعیین نام “آنتی‌فا” به عنوان یک گروه تروریستی خلاف قانون اساسی است. در تاریخ ۱ ژوئن سال ۲۰۲۰، ترامپ با تکرار بیانیه ای که توسط رابرت اوبراین، مشاور امنیت ملی مطرح شد، “آنارشیست‌های حرفه ای”، از جمله دیگران، را به خاطر خشونت مقصر دانست.
