تایید نهایی کاربرد بمب های فسفری ممنوعه به وسیله ی ارتش ترکیه در روژآوا

عباس منصوران
February 06, 2020

تایید نهایی کاربرد بمب های فسفری ممنوعه به وسیله ی ارتش ترکیه در روژآوا

جنبش و مقاومت جاری در روژآوا و هرآنجا که با روژآوا پیوند ارگانیک دارد، پیوستار و ادامه و گونه ای از یک مبارزه تاریخی است. این مبارزه، در سال 2012 در گوشه ای از جهان جوانه زد. از آنجا که این روندِ مادی-تاریخی، برای دستیابی به رهایی رویکرد دارد، دشمنان، یعنی نیروهای واپسگرا و سلطه گر، از روسیه تا ایران و سوریه و ترکیه و قطر و کشورها و قدرت های منطقه ای و خاورمیانه و سرمایه جهانی متحد شدند و برای انکاراین واقعیت تاریخی به هر جنایتی دست زده و می زنند. زیرا که جنبش رهایی و مقاومت را مخالف نیروها و مناسبات طبقاتی اقتدار گرا می دانند. از این روی، مقاومت و مبارزه در روژآوا، در برابر تبه کاران، استثمارگران و نابودکنندگان اکولوژی و اسارت گیرنده گان زن و زندگی، مقاومتی است با شکوه و بایسته ی پشتیبانی. مشعل داران این راه، با شمع جان خویش، آگاهانه برای سازندگی، برای فردایی نو و شاد و برابر، زندگی نوین و مناسباتی فارغ از استثمار مبارزه می کنند. هسته بنیادین این بینش هرچند بی بهره از رهبری پرولتاریای آگاه و سازمانه یافته، اما دولت و سرمایه را نفی می کند و برای پیروزی باید به ضروت نفی مناسبات طبقاتی و مالکیت خصوصی بر ابزار تولید فرا روید و مسلح شود. به هر روی، هر انسان آزاد ه ای که شایستگی نام انسان دارد، نمی تواند در برابر روند رهایی خاموش بماند و یا از آن پشتیبانی نکند. اگر جنبش بردگان 73 سال پیش از میلاد، به رهبری «اسپارتاکوس ها» در برابرمناسبات بردگی به فرماندهی «مارکوس کراسوس های» رومی، برجسته ترین قیام برای رهایی بود و کمون کارگران در پاریس سال 1871و اکتبر1917 در روسیه نوید بخش خودگردانی شورایی در عصر نوین بودند، جنبش های کارگری و روژآوا و چیاپاس زاپاتیستها را می توان کم و بیش تداوم آنها شناخت.

روژآوا در سال 2012 به مانند یک سنگر مقاومت در برابر نیروهای ارتجاعی، برخاست و ازهمان آغاز، دشمنان گوناگونی را در برابر خود دید، از حکومت ترکیه گرفته تا حکومت های سوریه، ایران، انواع داعشیسم و شبه دولت های منطقه ای و بلوک های سرمایه داری جهانی به رهبری روسیه و ایالات متحده آمریکا. مردم شمال سوریه با همه ی رنگارنگی از زاویه قومی و اعتقاد و آیینی و فرهنگ ها، با پیوستن به جنبش خودگردانی و نفی هرگونه دولت و اقتدار به گزینه ای انقلابی دست زدند. این همگرایی خلق ها، در یک چرخش تاریخی، فرصت یافته بود تا در آتش یک جنگ نیابتی بین دو بلوک آمریکا و روسیه، راه سومی را برگزیند و سیستم خودمدیریتی را تجربه کند. این تجربه، با همه کمبودها و آزمون و خطاها به سوی مشارکت همه گانی و نفی استثمار انسان از انسان و طبیعت و خودرهایی زن، سامان گرفته بود. از همین روی در محاصره ی کامل دشمنان قرار گرفت. سرزمین هایی مانند عفرین و سرکانی و تل اسپید و دهها روستا و صدها کیلومتر مربع به اشغال دشمنان بشریت درآمده است، اما روژآوا با افتخار و شکوه پایدار مانده. حمله داعش به روژآوا و به ویژه کوبانی و دیگر مناطق و کشتار و نابودی با اعلام حکومت اسلامی، بدون پشتیبانی همان حکومت ها  به ویژه ترکیه امکان پذیرنبود. ارتش ترکیه در تاریخ ۲۰ ژانویه 2018 به کانتون فرات، در سکوت و تایید دولت ها و اشغال عفرین زیر نام عملیات «شاخهٔ زیتون» برای سرقت زندگی و بهترین باغ های زیتون جهان و نیز یورش 9 اکتبر2019 به کانتون جزیره و «چشمه صلح» که سرکانی و یا به فارسی «سرچشمه» را تداعی میکرد، نه برای ایجاد منطقه امن برای حکومت ترکیه بلکه به هدف ازمیان برداشتن پروژه ی وژآوا بود. جزئیات، نقشه، ترکیب نیروهایی که زیر نام «ارتش آزاد سوریه» که از داعشیان و چته های رنگارنگ تشکیل شده بود، در هجوم به سرکانی که شمار آنان تا 70هزار نفر بالغ می شدند را آشکارتر از آن است که نیاز به بازگویی باشد. عفرین در یورش ژانویه 2018 نزدیک به دو ماه در برابر روزانه بیش از 73 بمباران هوایی مقاومت کرد و تنها برای  پرهیز از کشتار و نسل کشی ارتش ترکیه به عقب نشینی دست زد. در سرکانی و تل اسپید نیز هنگامیکه ارتش ترکیه به کشتار غیرنظامیان در شهرها و روستاها و کاربرد بمب های شیمایی از جمله فسفور سفید دست زد، رزمندگان مقاومت شرف (برخودانی رونِت Berxwdani Runet)، دست به عقب نشینی زدند. این اشغال ها و کشتارها، با چراغ سبز به ویژه آمریکا و ناتو و پشتیبانی روسیه انجام گرفت. کافی است به گزارش  دویچه وله، یعنی خبرگزاری رسمی آلمان زیر نام « دولت آلمان بر اشغال مناطق کردنشین توسط ترکیه سرپوش می‌گذارد"

پس از اشغال عفرین، دریک گزارش که توسط پارلمان آلمان تائید شده، آمده است که ارتش ترکیه در شمال سوریه در عفرین و همچنین الباب و جرابلس معیارهای حقوق بین‌الملل اشغال نظامی را رعایت کرده است.» (https://www.dw.com/fa-ir/germany/a-47492391)

تجربه یورش اکتبر و چراغ سبز ترامپ، اتحاد جبهه جهانی، علیه سامانه ی روژآوا  را به آشکارا نشان داد و رسواتر از آن بود که بتوان برآن سرپوش گذاشت. این خود اهمیت این سنگر و الگوی خودگردانی را اثبات می کند.

در اینجا هجومی به سرکردگی حکومت ترکیه برای نابودی آرزوهای جوانه زده پس از گذشتی هزاران ساله جاری شد. این هجوم برای نسل کشی و کشتار جمعی و نابودی مستقیم  میلیونها انسان زیر ستم و از خاکستر خویش برخاسته که برای انسان بودگی خویش ایستادگی می کنند، هجومی است علیه بشریت. آرزو و رویاهای این مردمان، رهایی از ستمی تاریخی- طبقاتی است که خودگردانی می خواهند و زندگی کمونال که الگویی باشد برای نوعی تجربه نوین روی زمین. تروریستهای واقعی یعنی حکومت ترکیه، فاشیستهای پان ترکیست و پان اسلامیست و جهادیست های اخوان المسلمینی و داعشی های رنگارنگ، این ها را «تروریست» می نامند، که تروریسم اردوغانی و داعشی و همپالکی هایشان را با هزینه هزاران جان عزیز بازدارنده بوده و جهان، به ویژه دختران و زنان را امنیت بخشیده اند. اردوغان و حزب و دولت و حکومت اش و این فاشیستها در سراسر روژآوا و کردستان ها و هرجا که توان پرواز بمب افکن ها و توپ هایشان باشد زمین سوخته را  برای امنیت حاکمیت و سلطه اش می خواهند.

در روژآوا با زنان و مردانی در جبهه های مزگ و زندگی همراهیم که خود فرمانده خویش، خود بی - دولتی خویش و خود ارتش خویش اند، نه برای مرز و قوم و ملیتی ویژه، نه آنکه مرزی بگسترانند و قدرتی سلطه گر برپا کنند، بل که برای آرمانی ارزشمند و شایسته که به آن آگاهی دارند. اینگونه است که خصلت نمای انقلابی این جنبش برجسته می شود. به ویژه برخاستن زنان از زیر آوار ستم و خواری و بردگی تا فرارویی در رهبری جمعی در کانتون ها و مجلس ها و همه نهادها، از این سوی کانتون جزیره تا آنسوی فرات. مردمان جهان همه طبقات به ویژه در اروپا و خاورمیانه و آمریکا به این جنبش، به سنگینی وامدار است، وامی که با تمامی ذخایر صندوق ها و بانک های همه دولت ها قابل پرداخت نیست. بیش از دوازده هزار جانباخته و 50 هزار زخمی و دست و پا و چشم از دست داده و برای همیشه زمینگیر و گورستانهایی هزاران نفره در همه روژآوا، نابودی  زیرساخت ها  به وسیله ی بمب ها و انفجارها و در محاصره همه دولت -کشورها. این دلیران آزاده، داعش را درهم شکستند تا زمین از وجود مذهب سیاسی ویرانگر، در امان باشد. اگر اینک در اروپا و غرب مردمان می توانند در خیابان ها و فروشگاه ها در امنیت باشند و سربه بالین بگذارند و همانند برده، دختران در بازار برده فروشان همانگونه که در شنگال و موصل و منبج ووو به دست داعش و همدستان، با چند دلاری دست به دست نشوند، جهان مدیون روژآواییان است، از رزمندگان انقلابی، این جان برکفان لشکر شکن، از انترناسیونالیست هایی که به نام انسان، از سراسر اروپا، و آمریکا از کردستان ها و عراق، ترکیه و از ایران ووو به جنبش پیوسته اند، جان باختند و می رزمند تا جهان در امان باشد.

نیروهای زمینی ترکیه چهارشنبه شب، نهم اکتبر(2019) با راهنمایی فرماندهان "ارتش ملی» بسیج شده به اشغال و غارت و جنایت روی آوردند. البته دولت ترامپ با اعلام خروج آمریکا برای اطمینان ارتش ترکیه و داعشیان  زیر فرمان را روادید  حمله داده بود. ترکیه به ده کیلومتر «منطق امن» پیشین که خشنود شده بود، با این روادید رهبری آمریکا، ادعای 32 کیلومتر عمق و 150 کیلومتر درازا را کرد. با اشغال تل اسپید و سرکانی، راه کانتون جزیره یعنی از قامشلو به کوبانی که نزدیک به سه ساعت با خودرو بود، اینک ناامن، کمین گذاری و مین گزاری برای رفتن به 9 ساعت کشانیده شده است. داعشیان ترکیه؛ برای اشغال شهرک زرگانی که در بیست کیلومتری سرکانی است،  تلاش زیادی کردند، در این جبهه، مقاومت باشکوه و خونباری در جریان است. این روستای بزرگ تا تل تمر کمتر از بیست کیلومتر فاصله دارد. ارتش ترکیه و داعشیان زیر فرماندهی حکومت ترکیه، قصد اشغال راه بین قامشلو - حسکه و تل تمر را داشتند تا با اشغال شهر استراتژیک تل تمر و بزرگراه حسکه به قامشلو،  کانتون جزیره نیز دوپاره شود.

روژآوا سرزمین شور و زندگی، نمادی از تجربه ای ست برای خودپویی و خودگردانی. مشعل داران تونل تاریک زمان، در یک نبرد تاریخی باید که  پشتیبان بود. ماراتونی که در سال ۴۹۰ پیش از میلاد و در زمان زمامداری داریوش هخامنشی در دشت ماراتون برای اشغال یونان تاریخ ساز شد، گویی اینک در دشت روژآوا دوندگی و تلاش تاریخسازی را به سوی رهایی به نمایش می گذارد. دراین جبهه، روژآوا سنگری است از مقاومت و کرامت، در راستای تلاش انسان برای خودرهایی. این سنگر برای انقلاب در منطقه، می تواند سنگذ و پشتوانه باشد. جنبش روژآوا، از ایده به پراتیک درآمده و موضوع یک حزب و جبهه سیاسی نیست، بلکه در یک مبارزه تاریخی خودرهایی بردگان ریشه دارد.

سلب ناسیونالیسم و قوم گرایی است و ایجاب انترناسیونالیسم و همبستگی و همگرایی همه حکومت شوندگان را در تئوری و پراتیک. روژآوا اکنون یک موضوع جهانی است با میلیونها پشتیبان و عضو در سراسر جهان. تا آنجا که به تجربه دریافته ام، رفع استثمار انسان از انسان و طبیعت و ستم چندگانه بر زنان، همانند چیاپاس، مرکز بینش مقاومت و جنبش در روژآوا و رزمندگان زن و مرد در این گوشه از جهان است.

مشارکت زنان و به ویژه پیوستن به خودگردانی ها، مجلس ها، و یگان های مقاومت، چشمگیر بوده و نشان می دهد که زنان اسیر در فرهنگ و سنت و اسارت و دین و مالکیت، آزادی خویش را به دست خویش می خواهند. روژآوا بیش از پیش به ویژه با آزمون و واقعیت اخیرهمکاری نیروهایی مدعی ائتلاف و حمله دوباره ترکیه، در پیوند و پشتیبانی و همبستگی کارگران و زحمتکشان و به طور کلی حکومت شوندگان درعرصه انترناسیونالیستی است که پیروز می شود.

تا آنجا که به تجربه و برداشت من در این دو ساله در بخش تندرستی و بهداشت و بیمارستان ها باز می گردد، مسئولین و نمایندگان خودگردانی ها از کمبودها و نارسایی ها آگاهی دارند. اگر به مشاهدات و دریافت ها خود در روژآوا در سال 2018 و سپس در یکساله گذشته در روژآوا بازگردم، می توانم  تجربه خود، بخش تندرستی و درمان را چنین بازگو کنم:

از جمله: کمبود کارشناس و متخصص در رشته های جراحی، قلب، چشم و اعصاب، بیهوشی و رادیولوژی و زنان. نبود آزمایشگاه های مجهزپزشکی و به ویژه نبود بخش میکربشناسی در بیمارستانها. نبود پرستاران و کمک پرستاران آموزش دیده، نبود کمیته های کنترل عفونت های بیمارستانی، کمبود برنامه های سراسری پزشکی اجتماعی و بهداشت جامعه، نبود کنترل بر تجویز داروها به ویژه آنتی بیوتیکها که باعث مقاوم شدن باکتریها (هم اکنون یک خطر عمده جهانی است) در برابر هرگونه آنتی بیوتیکی شده است. این همه کمبود از رژیم پیشین به جای مانده و ریشه دارهستند و در برابر روش های نوین مقاومت می کنند.هجوم ترکیه و داعش و خرابکاریها و سابوتاژها و انفجارهای همه روزه، سوزاندن گندمزارها، زیتون زارها و دشت ها، انفجار، بمباران راهها و زیرساخت ها، تروریسم دولتی ووو به وسیله دشمنان و در راس همه حکومت ترکیه، اجازه پرداختن به جبران این کمبودها را نمی دهند و مانع  پرداختن به کمبودها و ساختن زیرساخت ها شده اند. جدا از تخریب گری ها، بازدارنده ها، تحریم ها و یورش ها، کمبود دانش و آموزش در رشته های مختلف برای ساختار و سیستم نوین، از مهمترین کمبودهای موجود در روژآوا می باشند. این آموزش و دانش باید به وسیله خود سیستم خودگردان و از مهدکودک ها آغاز شود. برای کمبود نیروهای روژآوایی و ساختار نوین، نمی توان از سیستم و آموزش، نیرو، فرهنگ و سنت کهنه چشم امید داشت. باید نیروی انقلابی و نوین با آموزش های نوین در تمامی رشته ها، آموزش و پرورش داد. بخش خصوصی و ان جی اُ های وابسته به دولت ها برخلاف نام غیردولتی فریبنده اشان را دشمنان این سیستم و نهادهای خودگردان هستند. بنیادهای پیشرو و سازنده نمونه آکادمی پزشکی در قامشلو و آکادمی بیولوژی و تکنولوژی پزشکی و مهندسی ها و زبان و علوم و تاریخ و فلسفه و غیره در کوبانی و دانشگاه مزوپتانیا که همه این آکادمی ها را در بر خواهد گرفت و اداره می کند حتا زیر بمبارانها خاموش نماند.

به تجربه ای اشاره می کنم:

- با توجه به نبود بخش میکربشناسی و کمبود کادر کارشناس در آزمایشگاه ها، و نیز نبود کمیته های کنترل عفونت های بیمارستانی و نیز پرستار، پیشنهاد شد که آکادمی تازه ای برای رفع این نیازها برپا کنیم و دانشجویانی از میان داوطلبین دبیرستانی و دارای انگیزه و معیارهای لازمه، برای آموزش برگزیده شوند. برنامه ریزی های لازم به عمل آمد و برای ماه اکتبر2019 کنکوری برای داوطلبین در کوبانی برنامه ریزی شد. هفته نخست اکتبر 2019 آزمون کتبی میان بیش از دویست نفر از دانش آموزان دختر و پسردبیرستانی به عمل آمد. روز هفتم برای شرکت در پیشبرد آزمون شفاهی از قامشلو راهی کوبانی شدیم. روز هشتم شرایط جنگی حس می شد و برای پرهیز از حمله ترکیه به آکادمی کوبانی که محل گردهمایی دویست دانش آموز و کادرهای آموزشی و مسئولین بود، همراه با دانشجویان به قامشلو و دانشگاه مزوپتانی بازگشتیم. روز هشتم در قامشلو، نزدیک به 80 دانش آموز را مصاحبه کردیم. روز 9 اکتبر که بمباران ها برای اشغال آغاز باریدن گرفت، دانش آموزان را به کوبانی بازگرداندیم، و آشکار بود که شهر استراتژیک سرکانی و شاهراه به سوی کوبانی و حلب و ... مرکز هجوم ترکیه است. بیمارستانهای نظامی که می توانستند مورد هدف بمباران های ترکیه قرار گیرند بسته شدند. مصاحبه و کنکور تعطیل شد. درخواست کردم که به سرکانی منتقل شوم و به تل تمر آمدم که در چند کیلومتری بمبارانها بود و نخستین جایگاه انتقال زخمی های خط اول جبهه، و روز 13 اکتبر به حسکه رفتیم. در حسکه بود که در حضور خبرگزاری تایمز و نیویورک تامیز با قربانیان بمب های شیمیای روبرو شدیم. و در آنجا بود که اعلام شد این سوختگی ها در نتیجه بمب های معمولی نیستند. موضوع بمب های فسفر سفید، برای نخستین بار در آن روز و در حضور خبرنگاران در بیمارستان مدنی (ناخوشخانه گل) در حسکه بود که اعلام شد (به ویژه خبرگزاری تایمز) در سراسر جهان بازتاب یافت. برای تعیین نهایی نوع بمب شیمیایی، با وجود صدها زخمی و جانباخته، از آنجا که هیچ  نهادی از سازمان ملل و یا نهادهای مشابه، حاضر به همکاری نبودند، چاره ی فرستادن نمونه هایی از سوختگی برای آزمایش گاههایی در اروپا جان گرفت. در شرایط محاصره کامل، نمونه هایی از لباس، مو، پست و سوختگی ها فرستاده شدند. در ماه دسامبر 2019  در حالیکه اردوغان هرنوع کاربرد بمب شیمیایی را انکار می کرد، از سوئیس تایید نوع بمب به دست ما رسید؛  اسناد و شواهد موجود از جمله فیلمها، گزارش ها، عکس ها و مشخصات زخمی ها و جانباخته گان بمب های شیمایی که رویهمرفته بیش از همه، غیرنظامیان و افزون بر صد نفر بودند ووو به سان مدارک غیرقابل انکار در پیوست با گزارش کتبی نتیجه آزمایشگاه، باید به سازمان ملل، و نهادهای بین المللی مربوطه ارائه داده می شدند. هدف نهایی، به محاکمه کشانیدن حکومت ترکیه و در راس همه اردوغان، رئیس جمهور ترکیه به سان فرمانده جنایت علیه بشریت و نسل کشی بود. این پروسه باید در دوگام انجام می گرفت: یکم، تسلیم گزارش های و مدارک موجود، به نهادهای بین المللی و سازمان ملل (سازمان دولت ها بدون هیچ توهمی در باره ماهیت غیرمردمی آن) و دوم، سازماندهی هیئت هایی از وکلا، داوران حقوقی و قانوندانان پیشرو برای ارائه کیفرخواست و برگزاری تریبونال بین الملل برای محاکمه سران ترکیه به جرم جنایت علیه بشریت. گام نخست، درماه ژانویه 2020 در اروپا آغاز شد و با حضور سه دیدار جداگانه در سازمان ملل و دیدار با نمایندگان کمیسیون حقوق بشر بخش آفریقا خاورمیانه، نمایندگان ویژه موضوع سوریه در سازمان ملل، وکلایی در ژنو، برگزاری کنفرانس خبری در شهرداری بزرگ پاریس با حضور خبرگزاریی ها از جمله رویترز، خبرگزاری بین المللی فرانسه RFI- و افزون بر ده خبرگزاری دیگر، با حضور یکی از نمایندگان ی پ گ (YPG) در شهرداری بزرگ پاریس، برگزاری کنفرانس مطبوعاتی همراه با چرسش و پاسخ به همراه یک گروه مصری، در سالن ویژه سازمان ملل در ژنو و برگزاری بیش از ده مصاحبه تلویزیونی از جمله با تلویزیون سراسری به صورت زنده از مصر، العین (امارات)، بیروت، فرات، استرک، رونایی ووو سند تایید کاربرد بمب های ممنوعه ی فسفری سفید به وسیله ارتش ترکیه رونمایی شد و بازتاب جهانی یافت. اینک گام دوم آغاز شده است. در بخشی از گزارش خود در سازمان ملل اعلام کردیم:

«... سندی دیگری که امروز برای نخستین بار به طور عمومی رونمایی می شود ، نتیجه آزمایشگاه است که استفاده از فسفر سفید توسط رژیم ترکیه را تأیید می کند که بنابر اعلام OPCW (سازمان منع سلاح های شیمیایی) و کنوانسیون برخی از سلاح های متعارف (CCW) سازمان ملل متحد ممنوع اعلام شده است.» در کنفرانس های رسانه ای در پاریس و سازمان ملل در ژنو اعلاتم کردیم:

«... از تیم تحقیقاتی بین المللی خواسته شد که به کردستان عراق که برخی از بیماران سوخته شده به وسیله بمب های شیمایی را فرستاده بودیم، بیایند، اما از بررسی نمونه های گرفته شده قربانیانی که مظنون به سوختن توسط فسفر سفید در طی تهاجمی ترکیه بودند، خودداری ورزیدند و توجیه آوردند که «این پرونده ها از اختیار آنها خارج است». در حالیکه، سازمان منع سلاح های شیمیایی می توانست تیمی از پژوهشگران را برای بررسی موضوع مبنی بر یک حمله شیمیایی در شمال سوریه ، روژآوا ، در سرکانی و تل اسپید در روزهای 10-20 اکتبر 2019 گسیل کند.

 سازمان ویژه سلاح های شیمیایی ممنوعه (OPCW) در هلند، علیرغم وعده های پیشین، حتا از دیدار با ما (هیئت روژاوا) برای ارائه گزارش های پزشکی و آزمایشگاهی و سایر مستندات در تاریخ 21 ژانویه سال 2020 امتناع ورزید و فقط به درخواست ما در مورد پرسش ممنوعیت فسفر سفید پاسخ دادند:

«... منصوران عزیز

ممنون از ایمیل شما همانطور که درخواست می کنید که به ویژه استفاده از فسفر سفید در سوریه را اعلام دارید، روابط عمومی OPCW مایل است موارد زیر را مورد توجه شما قرار دهد:

بنابه کنوانسیون سازمان ملل متحد برای سلاحهای متعارف (CCW) در سال 1980 استفاده از فسفر سفید را مورد بررسی قرار داده شد و  ممنوعیت استفاده از فسفر سفید به عنوان یک سلاح آتش زا علیه جامعه را ممنوع می کند (به پروتکل سوم در سلاح های آتش نشانی مراجعه کنید)

برای اطلاعات بیشتر. با ccw@unog.ch تماس بگیرید یا به وب سایت سازمان ملل در CCW مراجعه کنید. OPCW یک سازمان ملل متحد نیست.

با احترام- روابط عمومی OPCW

در گزارش و رونمایی از اسناد در کنفرانس های رسانه ای در فرانسه، ژنو و در سازمان ملل افزوده شد:

«...همانگونه که در پاسخ به پرسش برخی خبرگزاری های جهانی که در روزهای شعله ور شدن تهاجم 9 اکتبر 2019 حکومت ترکیه و  بسیجیان جهادیست اش، به روژآوا آمده بودند، در حسکه و  تل تمر و قامیشلو تاکید شد که: این وظیفه هر انسانی در جهان است که از این مقاومت پشتیبانی کند... این مقاومت داعشی ها را در هم شکست تا زمین را از دین سیاسی ویرانگر نجات بخشد. اگر مردم اروپا و جهان می توانند کمی در خیابان ها احساس امنیت و آرامش کنند و اگر دختران و زنان نیزاز فروش در بازار برده فروشی ، دقیقاً به همانگونه که داعش و همراهان آنها در شنگال، موصل و رقعه و.. با مشتی دلار در بازار می فروختند، ایمن مانده اند، جهان اینک مدیون مقاومت روژاوا است که نیروهای ویرانگر را شکست داد. تا کنون به هزینه این مقاومت، جنبش در روژاوا دستکم بیش از 12000 جان عزیز و ده ها هزار زخمی برای همیشه پرداخت کرده است.

آنها به هزینه زندگانی خود و برای برقراری امنیت بیشتر دنیا جنگیده و می جنگند. زمینگیر ساختن دشمنان زمین بدون روژاوا و مقاومت رزمندگان راه آزای برای امنیت در اروپا، ایالات متحده آمریکا، آسیا و آفریقا و حتی اکوسیستم به ویژه به همه این نجات بخشان در روژآوا مدیون هستند.

امیدواریم  به زودی حاکمان جنایتکار و تروریست ها را به دادگاه های بین المللی جنایی احضار کنیم.»

جنبش روژآوا با مقاومت انقلابی، توان درخشان نظامی، اراده ی پولادین و مبارزه میدانی در برابر میلیتاریسم دشمنان بشریت، شناخته می شود، اما ورود به زمینه پرداختن، مجال و نیروگذاری بر بخش اساسی سامانیابی در مناسبات اجتماعی و اقتصادی و تولیدی و توزیع پلانمند برای برآوردن نیازهای واقعی و رفاهی جامعه در جهت رفع ستم طبقاتی دشوارترین و بسیار سخت تر از مبارزه نظامی است که پیش روی دارد و بر دوش مقاومت روژآوا سنگینی می کند. تنها همبستگی و پیشتازی طبقه کارگر، زنان انقلابی، جنبش کارگری و سوسیالیستی و انترناسیونالیسم است که می تواند این سنگر مقاومت را پشتیبان باشد و محاصره دشمنان را درهم شکند، میلیون ها انسان خودگردان و شوراگرا را همسنگر باشد و به پیروزی رساند.

عباس منصوران

ژنو 25 ژانویه 2020

https://www.thetimes.co.uk/article/syria-invasion-phosphorus-evidence-mounts-against-erdogan-7v2thnhtd  اینجا را ببینید و اینجا، بعد از 5 روز هنوز رنگ را اینجا می بینید، اگر این یک سوختگی معمولی بود  اینجا جای یک ...