در حاشیه شعار همه باهم!

اسماعیل مولودی
August 21, 2019

شعار همه با هم خاک پاشیدن به چشم مبارزات کارگران آگاه و مردم برابری طلب در جامعه است!
جنبش اعتراضی که در دوسال اخیر بیشتر بعدی کارگری گرفته میرود تا تکلیف حاکمیت ایران را روشن کند. از قبل همین اعتراضات و تنشها که طبقه کارگر در جامعه بوجود آورده گروهها و جریانهای لیبرالی و خرده بورژوایی دم گرفته اند. آنانی که تا چندی پیش در دم و دستگاه حاکمیت نان و نوایی داشتند امروز تلاش میکنند با شعار های نادرست و در جهت منافع خود جنبش کارگری را آلوده کنند و تحت نام همه با هم مبارزات موجودیت طبقه کارگر دستمایه معاملات با سیاستهای نیولیبرالیستی در فضای امروز دنیا نسبت به اعتراضات ایران بکنند.   .
همه میدانیم که از هر جهتی به جامعه نگاه کنیم روشن است که تمام فعل و انفعالات در جامعه در جهت منافع دو طبقه معین و حی و حاضر است، بقول مارکس کسی نمیتواند بدون وجود این دوطبقه معین و مقابل هم جامعه و فعل و انفعالاتش را ارزیابی یا بررسی کند. بنابراین تمام فعل و انفعالات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را باید از زاویه منافع این دو طبقه مورد بررسی قرارگیرد. اگر کسی این واقعیت روشن را در هر حرکت سیاسی اجتماعی در نظر نگیرد به طبقه کارگر و منافع اکثریت مردم جامعه خیانت میورزد. چه آنهاییکه آگاهانه دارو دسته های لیبرالها و خرده بورژواها میشوند و یا چه آنهاییکه از سر ناآگاهی و سردرگمی منافع طبقه کارگر را خدشه دار میکنند.
مردم وکارگران ایران چهل سال است از قبل یک اشتباه تاریخی مبارزاتی، از قبل نداشتن قدرت متشکل و متحد خود و نبودن یک آلترناتیو کارگری چوب شعار همه با هم را میخورند. درزمان سرمایه داری جهانی به کمک سرویسهای جاسوسی بین المللی و پول شرکتهای بزرگ و بازاران متمول شعار همه با هم را سر زبانها انداختند. میگفتند، اختلاف نیاندازید ، بگذارید شاه برود بعد در مورد اداره مملکت بحث میکنیم. خمینی جلاد با کمک سازمانهای جاسوسی غرب و دارو دسته ای که بدورش سازمان داده بودند گفت همه مردم ایران حق دارند و حکومت آینده حکومت مردمی خواهد بود، این باعث شد که شعار (دیو چو بیرون رود فرشته در آید) شد ترفند جدید برای گمراه کردن مبارزات مردم و کارگران. بعد از رفتن شاه تیم حکومتی دور بر خمینی، مهدی بازرگان را فرستادند تا کارگران نفت شیر نفت را باز کنند و قول دادند که حاکمیت،در جهت منافع مستضعفان خواهد بود. در آنزمان طبقه کارگر در نبود تشکل و اتحاد طبقاتی خود توازن قوا را نتوانست به نفع خود تمام کند، جامعه تلاش و زحمات ، مبارزات خود برای آزادی و برابری را ، به شعار همه با هم باخت. اکنون چهل سال است تحت حاکمیت فاشیسم اسلامی به ذلالت افتاده وروبه نابودی میرود.
بنابراین شعار همه باهمی که امروز سر داده میشود سابقه ای آبرو باخته در مبارزه طبقه کارگر آگاه ایران دارد.

 البته زمانی که اعتراضات کارگران و زحمتکشان در جامعه رادیکال و گسترده میشود، طبقه دارا خرده بودراوازی و خدم و حشم خودرا به تکاپو میاندازد در داخل ایران کسانی مثل خاتمی، میر حسین موسوی و آخوند کروبی در ۱۳۸۸ که اسم جنبش سبز بخود داد. حرکتهای دیگری بنام جامعه مدنی و اکنون طفلان معصوم وچهارده تن شدند که اول چهارده معصوم مرد از مشهد نامه نوشتند و بعد از چند ی ، چهارده معصوم زن و جدیدا چهارده معصوم از بین ملیتهای دیگر ایران براه افتاده اند. این تفکیک و این زمان بندی کاملا حساب شده و برنامه ریزی شده از طرف سرمایه داری که تحت فشار مبارزات رادیکال طبقه کاگر قرار گرفته است جالب و قابل بررسی است. اینها بیخود و اتفاقی نیست. اینها نشان میدهند که مثل سابق اول تعدادی آقا را فرستادند خارج مثل حجاریان، اکبر خان گنجی و امثال هم دیدند آبی ازشان گرم نمیشود. بعد خانم شیرین عبادی را آوردند و جایزه نوبل هم بهش دادند دیدند ایشان با سابقه توده ای بودنش نمیتواند عام پسند باشد. تا در دوسال اخیر دختر خانم جوانی را که همپالگی خاتمی بود به صحنه فرستاده اند بنام معصومه(مسیح) علینژاد قمی که اورا مسیح علینژاد نامیده اند. اینها ترفند های سرمایه داری حاکم است که هم از حاکمیت فاشیسم اسلامی دل نمیکند و هم در خارج دارو دسته هم برای خود دارد که اگر تقی به توقی و مبارزات کارگران رادیکال دامنه اش گسترده تر شد، برای مها کردن و حفظ نظام سرمایه داری در ایران، تشکل حی و حاضر خودرا به جامعه حقنه کنند. مثل همان انتقال خمینی به نوفل لوشاتو و ایجاد تیم رهبری برایش. اگر واقع بین باشیم و به گذشته نه چندان دور در این چهل سال اخیر خود نگاه کنیم و حافظه تاریخی خودرا دستکم نگیریم باید بفهمیم که دشمنان کارگران و مردم فقیر جامعه با شعا همه باهم  دارند صحنه سازی میکنند و برای حرکت خود قطب زاده و یزدی بنامهای دیگری سازمان میدهند. .
دراین دوسال اخیر از قبل مبارزه رادیکال طبقه کارگر ومردم آزادیخواه، وجود مبارزات زنان و مردان زحمتکش جامعه که خواستار نابودی و محاکمه رهبری فاشیسم سرمایه اسلامی هستند. همچنین از قبل اوضاعی که امروز رژیم اسلامی چهره ضد بشری بودنش  برای مردم دنیا بیشتر عیان شده (بکمک فعالین در جامعه ایران و خارج ایران رسوایش کرده اند) سرمایه داری را به تکاپو انداخته است. .
اولا با چوب جنگ و نیز حمله نظامی میخواهند نظام را حفظ کنند زیرا رژیم اسلامی با مسله حمله از خارج زندگی را بر مردم صد چند مشکل کرده است تا بتواند اعتراضات کارگران و مردم زحمتکش را به عقب براند و دست اوباشان حکومتی را بنام جنگ با آمریکا باز بگذارد برای ترور و حمله بیشتر به کارگران مبارز ومردم آزادیخواه جامعه.
دوما سرمایه داری جهانی به کمک خرده بورژواها و لیبرالهای داخل و خارج تلاش میکنند شیفت را عوض کنند و کمترین تلفات را بدهند زیرا قدرت گرفتن طبقه کارگر امان معامله و سوار شدن بر اعتراضات مردم را از سرمایه میگیرد و قدرت کنترل اعتراضات کارگران را از دست میدهند.د.

اینجاست باید بدون هیچ مصامحه و ملاحظه ای علیه شعار همه باهم ایستاد. شعار همه با هم ضد جنبش کارگری و مبارزات برابری طلبانه مردم مبارز جامعه امروز ایران است. تعدادی از احزاب بی ربطه به جنبش کارگری، امروز مدعی اند برای از بین رفتن رژیم اسلامی باید همه با هم متحد شد. اینها حرکت حساب شده نیروهای خرده بورژوا و افراد معلوم الحال را نادیده میگیرند اینها فراموش کرده اند که شعار همه باهم چه بلایی سرکارگران و مردم آزادیخواه ایران در این چهل ساله آورده است. البته همه را فراموش نکرده اند اما از آنجایی که تغییر شیفت میدهند و تلاش میکنند که بورژوازی جهانی (مثل احزاب ناسیونالیست کرد ) رویشان حساب باز کند و آنهارا به بازی بگیرند برای همین است با مسیح علینژاد و شیرین عبادی و امثالهم هم جهت میشوند و خیلی دوست داراند در آکسیونهای آنها با هم عکس بگیرند و زیر پرچم سلطنت طلب ها سخنرانی کنند. اینها از فرط بی افقی و ترس از رادیکالیسم طبقه کارگر و جنبش کارگری خودرا خدم و حشم بورژوازی میکنند. اینها نشان میدهند که چه ظرفیتی دارند که علیه طبقه کارگر با دشمنان کارگران معامله و بند وبست کنند. این آقایان و خانمها دم از دمکراسی میزنند ولی روشن نمیکنند که آیا جامعه طبقاتی است یانه؟ شعار همه باهم شعار سرسپردگان بارگاه سرمایه داری است که میخواهند سرمایه سود دهی اش را از دست ندهد. شعار همه با هم این جماعت دقیقا هم چنانکه مارکس میگوید غیر طبقاتی و مخدوش کردن مرز و اختلاف بین کار و سرمایه است.
شعار کارگر و زحمتکشی که مبارزه میکند که از فقر و بدبختی خلاصی یابد برای هم طبقه ای هایش است نه برای کسانی که رژیم اسلامی را تا کنون سرپا نگاه داشته اند. طبقه کارگر به اتحاد طبقاتی نیاز دارد. طبقه کارگر و زحمتکش در تمام ایران نیاز به همپشتی طبقاتی دارد نه شعار همه با هم. در دنیای واقعی مبارزه طبقاتی شعار همه با هم یعنی خاک پاشیدن به چشم کارگران مبارزی که امروز برای رهایی از ستم حاضرند تا آخرین نفس با رژیم هار حاکم بجنکند..
چرا سرمایه داری و نوچه هایش به دست پا افتاده اند؟ الف؛ برای اینکه منافعشان بخطر افتاده است و برای جلوگیری از رادیکال شدن  مبارزه کارگران و مردم آزادیخواه باید باند های سیاه را از همین حالا سازماندهند.

 ب ؛ طبقه سرمایه دار می بیند در این دوسال اخیر از قبل مبارزه رادیکال طبقه کارگر و از وجود مبارزات زنان و مردان زحمتکش جامعه که خواستار نابودی و محاکمه رهبری فاشیسم سرمایه اسلامی جامعه هستند. این زنگ خطری جدی برای حاکمیت سرمایه است که باید به تکاپو بیفتد تا غافلگیر نشوند.
در پایان دوست دارم به ان احزاب و کسانی که شعار همه به هم را بدست گرفته اید یاد آوری کنم؛ لطفا بنام طبقه کارگر حرف نزنید. شمایی که ادعای دمکرات بودن دارید، از طرف خودتان نظر بدهید نه بنام کارگران مبارزی که امروز زیر شکنجه حاکمیت سرمایه داری اسلامی ازشان اعتراف میگیرند. شعار شما خاک پاشید به چشم مبارزات موجود برای سرنگونی فاشیسم اسلامی در جامعه است

زنده باد اتحاد طبقاتی کارگران وتهیدستان !.