انحلال طلبى بيش از هر چيز ضعف شخصيتى انحلال طلب را بر ملا ميسازد

احمد نيكوبين
August 11, 2019

انحلال طلبى بيش از هر چيز ضعف شخصيتى انحلال طلب را بر ملا ميسازد:

مصطفي صابر ميگويد:

روشن است که جنگ یک فاجعه خواهد بود. اما اگر جنگی در بگیرد فوری ترین و کم هزینه ترین راه برای پایان دادن جنگ، قیام  کارگران و مردم برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی است. اما مذاکره هم هیچ نفع جدی برای مردم نخواهد داشت. بعلاوه هیچ مذاکره ای تناقضات و بحران های پایه ای و مزمن جمهوری اسلامی را مرتفع نخواهد کرد. چنانکه مذاکره های قبلی نکرده است. مذاکره معنایی جز ادامه بن بست و بحران جمهوری اسلامی و تداوم اوضاع نکبت بار موجود نخواهد داشت. راه حل واقعی اوضاع ایران، نه جنگ، نه امید بستن به مذاکره، بلکه گسترش جنبش سرنگونی و انقلابی علیه جمهوری اسلامی، سرنگون کردن کل بساط حاکم  و برقراری حاکمیت مستقیم شوراها و برپایی یک جامعه  انسانی  است.

عباس گويا:

فتوای مصطفی به جنگ

مصطفی: «اگر [تمام نكته سر یافتن شق "اگر" است. در جواب به معمای "اگر" مصطفی خان كاغذ سیاه كرده است تا در انتها صورتمسئله را در حمایت از شق جنگ تكرار كند ع] جنگی در بگیرد فوری ترین و کم هزینه ترین راه برای پایان دادن جنگ، قیام کارگران و مردم برای سرنگون کردن جمهوری اسلامی است [شما كه مزنه "كم هزینه ترین راه" دستتان است چرا همین امروز فرمان "قیام كارگران و مردم" را صادر نمیكنید؟ چرا منتظر جنگ نشسته اید؟ ع] . اما مذاکره هم هیچ نفع جدی برای مردم نخواهد داشت.»

سوال: جنگ یا مذاكره؟ جواب مصطفی صابر: جنگ بهتر است

من هر هيچ جاي نوشته مصطفي صابر نشانه اَي در خمايت از جنگ نديدم، ولي بدون ترديد در نوشته كوتاه عباس گويا تمام نشانه هاي عدم صادقت سياسي يك انحلال طلب ناموفق ملاحظه ميكنم. توهين هاي نظير "مصطفي خان" برخورد غير سياسي و زبونانه است، آقاي محترم و چپگرا سياسي برخورد كنيم و سالهاي سال زندگي در ممالك متمدن را با برخورد هاي غير سياسي (به كساني كه تا بخال نديدم به عباس گويا برخورد علني كرده باشند) به هيچ تبديل نكنيم،

جناب گويا بقول كارل ماركس "شرم هم بهر حال خصوصيتي انساني است"