قتل ناموسی، جنایتی که ریشه در نظام ارتجاعی حاکم دارد

عزیز عبداله پور
April 13, 2019

قتل ناموسی، جنایتی که ریشه در نظام ارتجاعی حاکم دارد

 

ایران دارای جمعیت بیش از ٨٠ میلیون نفر، شامل ٥١ درصد زن و ٤٩ درصد  مرد، است. این جامعه تحت حاکمیت قوانین پوسیده اسلامی یکی از کانونهای جنایت و قتل و اعمال نابرابری و تبعیض علیه زن است. در این جامعه و جوامع مشابه هر گاه بچه ای در خانواده ای متولد می شود پدر با صدای بلند هورا می کشد وهمه می فهمند که این بچه که متولد شده است پسر است. بچه ای دیگر در همان خانه چند سال بعد متولد شد اما صدای هورا کشیدن خوشحالی از طرف پدر بلند نشد. نوزاد دختر بود. و این فرهنگ و مناسباتی است که بر کل جامعه حاکم است، جامعه سرمایه داری متکی به مرد سالاری و مذهب و عرق ملی و زن ستیز. جامعه ی با این فرهنگ و نگاه، از روز تولدمان هر چند ما انسانها  کاملا برابر هستیم، در یک موقعیت نابرابر و غیر انسانی قرار مان میدهند.

 

 بچه ها کم کم بزرگ تر میشوند و جایگاه خودشان را در این جامعه و خانواده پیدا می کنند. دختر متوجه می شود که همه جا تبعیض هست و تمام امکانات زندگی برای پسر فراهم می شود و دختری که پدر و مادر او را از همه دنیا شاید بیشتر دوست داشتند، حالا  از هر سو، از جانب هم پدر و هم برادر بر سر او داد زده میشود که حق نداری سر کوچه بروی و بازی بکنی، حق نداری دوچرخه سواری بکنی، حق نداری به شنا کردن بروی، حق نداری با هیچ پسری بازی بکنی، حق نداری با پسران دوست بشوی، حق پوشیدن لباسی که جسمت را نپوشاند نداری ، حق نداری به برادرت که از تو هم کوچک تر است گوش ندهی، و بلاخری بزرگ هم شدی انتخاب شریک زندگیت هم باید مورد تائید پدر و برادر وغیره قرار بگیرد. این گوشه کوچکی از زندگی دختری است که در یک جامعه و خانواده ای  سنتی ومذهبی مولد شده است. درهمان خانواده الهام گرفته از جامعه و فرهنگ و قوانین طبقه حاکم از دوره کودکی  به دختر بچه ها نماز خواندن و نابرابری و زیر دست مردان بودنشان  یاد میدهند. درهمان خانواده از سن ٤-٥ سالگی حجاب برسر کرده و به اوگوشزد میکنند که شرف و حرمت پدر و پدر بزرگ، برادر و عمو و عموزاده،  و بستگان و خانواده به موی سر و جسم  و آلت تناسلی تو گره خورده است. او برایت زیستن باید شرف خانواده را مقدس بداند و آبروی خانواده را با تماس گرفتن جنسی با دیگران از بین نبرد. او باید بمیرد تا دیگران زنده بمانند!

 

 نه فقط تماس جنسی بلکه حتی حرف زدن دختر که اگر شانس آورده باشد و در سن ٩ سالگی به زور ازدواجش نداده باشند، ممنوع میشود. او را غالبا در سن زیر ١٥ سال بزور به یکی از فامیل هایشان یا مرد صاحب ملک و پولی ولو تفاوت سنی هم  ٢٠ و ٣٠  و ٤٠ سال نیز باشد به عقد در می آورند، در حقیقت می فروشند. تا پوشیدن لباس عروسی شرف خانواده حفظ شده است، و اما بدبختی بیشتر وقتی شروع میشود که شوهر و پدر شوهر و برادران و بستگان شوهر هم  به لیست نگهبانان شرف و ناموس اضافه میشود و شخصیت و شرف همه آنها دوباره به رفتار عروسی که "زن" شده است و به حراست او از رفتار و از آلت تناسلی اش  گره زده میشود، جز این مرگ و قتل ناموسی و مخاطرات آن برایش چند برابر خواهد شد.

 

حکومتی اسلامی با زور، با موعظه در مساجد  و الله اکبر، و با زور زندان، شکنجه، اعدام و سنگسار توانسته است قانون گذار این مملکت بشود. دو نمونه از قانون های ضد بشری و ضد انسانی اش را نگاه کنیم: ١- بر اساس ماده ٦٣٠ قانونی مجازات اسلامی " هرگاه مردی همسر خود را در حال زنا- سکس- با مرد دیگری مشاهده کند و علم به تمکین زن داشته باشد، می تواند در همان حال آنان را به قتل برساند و در صورتی که زن مکره باشد، فقط مرد را می تواند به قتل برساند. ٢- در قانون جمهوری اسلامی در ماده ٢٢٤ قانون مجازات اسلامی، مجازات تجاوز به عنف اعدام است. متجاوزین معمولا فقط بر اساس شهادت گواهان محکوم نمی شوند، بنابراین باید مدارک تایید کننده از دیگران و پزشکی قانونی کسب کنند.  اگر فقط این دو قانون ضد زن، ضد بشری جمهوری اسلامی را نگاه  کنیم می فهمیم که چه جنایت ها در طول ٤٠ سال عمر ننگینشان کرده اند و چه فرهنگ و آداب و رسومی را این جماعت جنایت کار عمامه بسر و فاسد چون خمینی برای مردم به ارمغان آورده اند.

 

در مورد جنایت های ناموسی ما اخبار زیادی نداریم، اما بعضی موارد را در لابلای امارها میتوان بدست آورد. بر اساس گزارش پلیس ایران تنها در اهواز در سال ١٣٨٨ ١٥ زن قربانی قتل ناموسی شدند، که معادل ٢٤،٥ درصد کل قتل های سال ١٣٨٨ شهر اهواز می شود. سال ١٣٨٤ در شهر اهواز ٣٥ درصد بوده. آمار پژوهش در دانشگاه اینونو ترکیه نشان می دهد در طول ٧ سال اخیر ٣٠٠ قتل ناموسی وجود داشته که این آمار مربوط می شود به مناطق کردستان ترکیه. بر اساس گزارش سازمان ملل، سالیانه بیشتر از ٢٠ هزار زن قربانی قتل های ناموسی میشوند که بیشترشان ساکنین کشورهای غرب آسیا، شمال آفریقا و بخش هایی از جنوب آسیا هستند. این آمارها بدون تردید همه حقایق نیستند. اما همین امارها نشان میدهند که هر سال حداقل  ١٠٠٠ زن قربانی قتل های ناموسی میشوند. بخاطر مشکلی که حکومت مرد سالاری به وخود آورده و بخاطر  فرهنگ و تعصبات مذهبی در خانواده ها، میلیون ها دختر برای نجات جان خود مجبور به فرار از خانه می شوند، و بخاطر کثافت کاری های مذهبی و خرافی و آداب و رسوم اسلامی، این دختران  بعداز فرار متاسفانه بیشترشان به چاله دیگری می افتند.  افتادن توی دام مافیا و مواد و تن فروشی از جمله آن است.

 

برای خاتمه دادن به این جهنمی که در جامعه کاپیتالیستی و بنا به منفعت سود و حاکمیت سرمایه داران تحمیل شده است، برای خاتمه دادن به این بردگی جنسی و جنایت های ناموسی باید تلاش جدی تری کرد. باید همه عرق ملی و میهنی و مذهبی و مرد سالارانه را زیر پا گذاشت و هر دولت و فردی از شرف و ناموس و قتل زن حرفی زد و اقدامی کرد به شدید ترین شکل ممکن مجازات گردد و طرد شود. چرا که این فرهنک و سیاست و آرمانهای ارتجاعی مشترکا از زن قربانی میگیرند و زن را  متعلق به ملک  و شرف  و ملت  و مذهب ارتجاعیشان میدانند. هر کس که کمی انسانیت در وجودش باشد باید با این فرهنگها و  آداب و رسوم  بیگانه باشد و آنها را ارتجاعی و عقب مانده بداند. ما کمونیست ها و سوسیالیست ها هیچ احترامی برای آنها قائل نیستم، از آنها متنفریم. و اگر روزی قدرت دولتی در دست بگیریم، همان روز اول تمام این آداب و رسوم  و قوانین را لغو و غیر قانونی اعلام خواهیم کرد.  اعلام برابری کامل  زن و مرد در همه شئونات زندگی  یک رکن مهم سیاست و هدف  سوسیالیستی ما برای پایان دادن به عمر ننگین جمهوری اسلامی و نظام سرمایه داری و همه مظاهر ضد زن است.

 

منبع: شماره ٩٥ نشریه سوسیالیسم امروز

٢٤ فروردین ١٣٩٨

١٣ آوریل ٢٠١٩