صدای بلند آزادیخواهی و برابری طلبی

نسان نودينيان
March 13, 2019

 

صدای بلند آزادیخواهی و برابری طلبی

 

اسفند، ماه سرما و یخبندان است. ماه برف و کولاک است، اما امسال، اسفندماه ۹۷، ماه زنان،  کارگران، معلمان و بازنشسته ها هم بود. دمای گرم مبارزه و اعتراض و همبستگی و ماه قدرتمند آنها است. اسفند ماه گرم بود، اعتصاب ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ اسفند در بیشتر از ۱۱۰ شهر، مراسمهای روز جهانی زن، و راه پیمایی بازنشسته ها در اصفهان، و هنوز در نیمه دوم این ماه هستیم که اخبار اعتراضات بعدی در راه است. در اسفند ماه امسال صدای آزادیخواهی و برابری طلبی بلند بود، و دیوار خفقان فرو ریخته شد!

 

روز جهانی زن درخشانترین روز اسفند ماه

در ۱۷ اسفند (۸ مارس) علیرغم آمادگی امنیتی حکومت اسلامی برای جلوگیری از برگزاری مراسمهای روز جهانی زن علیرغم تهدید و دستگیری و احضاریه های وسیع، در شهرهای مختلف ایران برگزار شد. حکومت اسلامی تدابیر امنیتی را بمنظور ساکت کردن زنان پیشرو و مردم آزادیخواه و برابری طلب تدارک دیده بود. رژیم با بکارگیری تمام امکانات امنیتی میخواست روز جهانی زن ۱۷ اسفند (۸ مارس) مراسم برگزار نشود و جامعه در سکوت و زیر تهدید فشار امنیتی اینروز را سپری کند. این اتفاق نیفتاد، و در مراکز کارگری، در سالنها، و در اطراف شهرها چندین سخنرانی و جشن و شادی و نمایشگاه عکس و کتاب را ما شاهد بودیم. در تهران در یکی از سالنهای این شهر مراسم روز جهانی زن توسط "ندای زنان ایران" با سخنرانی های پرشور تعدادی از زنان مبارز برگزار شد. در این مراسم چهار نفر از زنان شرکت کننده در ارتباط با خشونت علیه زنان، قتلهای ناموسی و مصائب اجتماعی ستم کشی زنان، صحبت کردند. در این مراسم جمعی از فعالین کارگری، بازنشستگان، معلمان، نویسندگان و شعرا، هنرمندان، فعالین حقوق کودک، جمعی از خانواده های دادخواهی و فعالین حقوق زنان برگزار شد. یکی از پیامها از جانب منیر عبدی همسر معلم زندانی اسماعیل عبدی بود که از جانب خود و همسرش  پیام شادباش هشت مارس را داد، او با گفتن اینکه ابعاد ستمکشی زن در جامعه بسیار فراتر از همه بحثهایی است که شد، بعنوان همسر یک زندانی و اینکه چگونه بخاطر در بند بودن همسرش زیر فشار قرار میگیرد سخن میگوید. او میگوید اینها دردهای همه خانواده های زندانیان در بند است. او صحبت ها و پیامش را با امید اینکه در ایران جامعه ای بسازیم که عاری از هرگونه سرکوب و سانسور و ستم و تبعیض و بهره کشی باشد، سخنانش را پایان میدهد.

پیام هشت مارس ندای زنان ایران با عنوان «دستمزدها را به بالای خط فقر ۷ میلیون ببرید" چنین است: " درد معیشت و گرانی و حقوق های چندین بار زیر خط فقر برای همه ما فلاکت عمومی را به ارمغان  آورده است،  فقری که زنانه می شود و بر سر خانواده ها آوار می گردد. ما کار می کنیم که زندگی کنیم اما  حقوق هایمان ریالیست و هزینه هایمان دلاریست! ۸ مارس را فرصتی قرار می دهیم که همراه با همه کسانی که در جنگ نابرابر نان مشت به آسمان می کوبند، بگوییم: حقوق ها را بالای خط فقر برسانید، خط فقری که گفته شد ۷ میلیون تومان می باشد و دیگر زندگی برای ما در زیر  خط بقا هم جایی ندارد!».

در خیابان کارگر شماری از زنان مبارز در هشت مارس دست به انتشار و توزیع کتابچه و تراکت‌هایی زدند. کتابچه های منتشر شده به جنبش «رهایی زنان» می‌پرداخت. آنها خیابان کارگر تهران را «به نمایشگاه خیابانی هشت مارس» بدل ساختند. گزارش منتشر شده در سایت اینترتنی رادیو زمانه تصویر گویایی از مراسم هشت مارس در تهران را منعکس میکند: (در روزهای ۱۵و ۱۶ و ۱۷ اسفند به مناسبت هشت مارس «روز جهانی زن» کتابچه‌هایی با موضوعات «هشت مارس» و «تاریخِ مبارزات خیابانی زنان در ایران» توزیع، و بنرهایی در اعتراض به حجاب اجباری در ایستگاه‌های اتوبوس خیابان کارگر نصب شد. همچنین پوسترهایی از زنان مبارز در خیابان‌ها با شعار «استبداد استبداد است، به هر شکلش محکوم است» و «نان کار آزادی، پوشش اختیاری» و تراکت‌هایی با نوشته «خانه خیابان کارخانه، انقلاب زنانه» نصب و توزیع شد. محتوای تصاویر توزیع ‌شده نشان می‌دهد که هشت مارس امسال برای طرحِ مطالبات از کارهای متفاوتی استفاده شد و کارها ترکیبی از متن‌های دست‌نویس شده و مجموعه تصاویر آرشیوی مبارزات زنان از ۱۳۵۷ تا کنون بود. و فایل‌های اصلی کارها در اختیار همگان قرار گرفت که هرکسی امکان انتشار و توزیع آن را داشته باشد. مطالباتی نظیر «نان کار آزادی» و پیوند آن با جنبش‌های دیگر و خیزش دی ماه ۱۳۹۶ و پوشش اختیاری و پیوند آن با دختران انقلاب، و تغییر جایگاه زنان در اقتصاد و جامعه مطرح شده است. و جنبشی شدن مسائل زنان مد نظر بوده است؛ با همبستگی می‌شود «دست در دست هم» حق خود را پس گرفت و رهایی زنان رقم بخورد. زیرا جهان دیگری ممکن است. «روزی دستان ما پرچم مبارزه را به دستان دیگر فرودستان می‌رسانند.»)

در مترو شهر تهران زنان مبارز با پخش شیرینی در مورد هشت مارس سخنرانی کردند. در خیابان ولیعصر تهران زنان انقلابی با بنر برابری زنان و گرامیداشت روز جهانی زن ۸ مارس دست به آژیتاسونهای گرم و پرشوری زدند. در مناطق مختلف تهران مراسم های هشت مارس با بکارگیری ابتکارات مدرن برگزار میشد. در خیابانها دوچرخه سواری زنان متفاوت بود، علامتهای رنگی و قرمز رنگ به نشانه روز جهانی زن و شادی حمل میشد. این ابتکارات مورد توجه قرار میگرفتند.

در کردستان   جنبش رهایی زن و فعالین کارگران و معلمان و فعالین مدنی،  و گروه های کوهنوردی به احضاریه و تهدیدها و دستگیری های وسیع بی اعتنایی نشان دادند، ساکت نشدند، تمکین نکردند و با توجه به امکانات و روابط اجتماعی، در اطراف شهرها مراسم های باشکوهی را برگزار کردند، و پیام و قطعنامه هایشان را خواندند. ده ها پلاکارد در گرامیداشت روز زن، با شعارهایی مانند «آزادی زن آزادی جامعه است» در گرامیداشت روز زن بدست گرفته شد. در شهر سنندج جمعیت زیادی از زنان ومردان برابری طلب و گروه «کوهنوردی چل‌چه‌مه سنه» با برپایی تجمع باشکوهی در اطراف شهر مراسم روز جهانی زن را برگزار کردند. پیام بمناسبت این روز توسط یکی از زنان شرکت کننده حوانده شد، سرود خوانده شد و در ادامه شرکت کنندگان دست به رقص و شادی زدند.  ۱۷ اسفند (۸مارس) در شهر سقز نیز تعدادی از زنان، با پخش شیرینی در مسیرهایی از جمله خیابان جمهوری، میدان آزادی، میدان قدس، خیابان امام، میدان هلو، به پیشواز روز جهانی زن رفتند. چهارشنبه ۱۵ اسفند، مراسم با شکوهی با حضور شمار زیادی از زنان آزادیخواه و مبارز در اطراف شهر بانه برگزار شد. این مراسم با  یک دقیقه سکوت آغاز شد. به دنبال تاریخچه ای کوتاه  از روز جهانی زن خوانده شد. سپس یکی از زنان شرکت کننده در مراسم درباره تبعیض و نابرابری جنسیتی علیه زنان و راههای پایان دادن به آن و به میدان آمدن زنان علیه این نابرابریها سخنانی ایراد کرد. قطعنامه ای نیز به این مناسبت قرائت شد که با تشویق و استقبال زنان حاضر در این مراسم روبرو شد. مراسم با  و رقص و شادی ادامه یافت. کوهنوردان اشنویه (گروه کوهنوردی پیشرو) با شعار آزادی زن آزادی جامعه در یکی از ارتفاعات اطراف اشنویه در فضایی صمیمانه مراسم روز جهانی زن را برگزار کردند. در پیرانشهر برنامه ۱۹ اسفند برگزار شد و  با یک دقیقە سکوت بە یاد همە تلاشگران راە برابری شروع شد. برخی سخنرانیها عبارتند از: قرائت تاریخچەی ۸مارس و ارائەی بحثی پیرامون "جایگاه و وضعیت زنان در قوانین ایران" (منیره اسماعیلی- کارشناس حقوق). ارائەی بحثی با موضوع "خشونتهای روانی"، که در آن به انواع خشونتهای روانی و علل و تبعات آن اشاره شد که حضار به بحث و تبادل نظر در این خصوص پرداختند (شایستە احمدی کیان- کارشناس روانشناسی). ارائەی مطلبی با عنوان "نقدی بر اعطای جایزەی صلح نوبل به نادیا مراد"، که طی آن وضعیت زنان در خاورمیانه و نقشی را کە سرمایەداری جهانی و همچنین گروهها و جریانات سیاسی و ایدئولوژیک منطقه در وضعیت کنونی زنان ایفا میکنند، مورد بررسی قرار گرفت (فایق رسولی- کارشناس علوم تربیتی). این مراسم باحضور مهمانانی از شهرهای نقده، اشنویه و مهاباد برگزار گردید.

 

اعتصابات معلمان

اعتصابات معلمان در ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ اسفند  فضای اعتراض جمعی و سراسری را تقویت کرد. در بیشتر از ۱۱۰ شهر معلمان اعتصابات باشکوهی را در همراهی با حمایت محصلین و والدین آنها برگزار کردند.  علیرغم سکوت رسانه ها و تلاشهای مذبوحانه وزیر آموزش و پرورش برای پاک کردن و نادیده گرفتن خواستهای هزاران معلم اعتصابی، اما اعتصاب موفق بود. اعتصاب معلمان و شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان را در موقعیت تعرضی تر قرار داد. فراخوان شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان و استقبال گرم و سراسری معلمان موقعیت را به نفع تعرض و دادخواهی ماگزیمالیستی تغیر داد. در بیانیه این شورا آمده است: «درصورت عدم اجرای خواسته های قانونی معلمان یا اعمال رفتارهای قهری و تهدیدآمیز نسبت به همکاران معترض ازطرف مراجع مختلف، شورای هماهنگی، کنش های بعدی را در زمان مناسب و پس از تحلیل همه‌ی جوانب، اعلام خواهدکرد تا معلمان ایران، پرتوان تر و گسترده تر ازپیش، اعتراض خود را فریاد بر آورند.»

(خواستهای معلمان: ۱ـ  آزادی فعالان صنفی فرهنگی و بسته شدن همه پرونده ها در این زمینه. ۲ـ اجرای تمام و کمال نظام رتبه بندی معلمان، ترمیم اساسی حقوق فرهنگیان و پرداخت تمام معوقات آنها اعم از اضافه کاری، مطالبات معلمان خرید خدمت، حق التدریسی و… ۳ـ همسان سازی حقوق بازنشستگان فرهنگی با شاغلان و ارتقای آن به بالاتر ازحد خط فقر. ۴ـ لغو قرارداد با بیمه ناکارآمد تکمیلی فعلی و جایگزینی آن با بیمه‌ای کارآ و پاسخگو برای فرهنگیان شاغل و بازنشسته. ۵ـ  توقف سیاست‌ پولی سازی مدارس و اجرای اصل سی ام قانون اساسی. ۶ـ  رفع تمام موانع قانونی برای فعالیت رسمی و آزاد تشکلهای صنفی فرهنگیان کشور)

 

 

مارشهای اعتراضی کارگران، بازنشسته ها

در اسفند ماه این تنها معلمان و زنان نبودند که سردی اسفنذ ماه را با مارشهای اعتراضی و راه پیمایی های باشکوه برای شکفتن شکوفه های بهاری همراهی کردند. کارگران شرکت پیمانکاری سد بالاخانلو،  کارگران واحد خدمات شهری زیراب،  کارگران اخراجی فازهای ۲۲ تا ۲۴ عسلویه، پرسنل و کارگران شرکت پویش،  کارگران کارخانه سیمان کارون، کارگران شهرداری چلگرد، تجمع بزرگ بازنشستگان فولاد اصفهان در مقابل استانداری، پرسنل بیمارستان پارسیان تهران، کارگران  شرکت ریل صنعت کاران، کارگران خطوط و ابنیه راه آهن تبریز، کارگران شهرداری اهواز، تجمع کارگران واحد در اعتراض به دستمزدهای زیر خط فقر، بازنشستگان شرکت فولاد خوزستان، کارگران راه آهن زاگرس در اندیمشک، کارگران و کارکنان نیروی راه آهن خراسان،  کارگران عضو تعاونی مسکن شرکت واحد، اعتراضات متحدانه کارگران راه آهن در شهرهای مختلف روز ۱۱ اسفند، کارگران راه آهن و تراورس هرمزگان، زاگرس، خرم آباد و تبریز،  کارگران تراورس زاگرس، کارگران تراورس لرستان، کارگران بازنشسته نیشکر هفت تپه با بر پایی چادر در مقابل درب ورودی کارخانه، اعتصاب کارگران دو واحد تولیدی ماشین‌سازی تبریز و شرکت ریخته‌گری تبریز،  کارگران کارخانه کاشی پاسارگاد، کارگران شهرداری شادگان، تجمع  بازنشستگان در اصفهان، کارگران شهرداری پارس آباد مغان، کارگران کارخانە روغن نباتی گلنار، تجمع کشاورزان اصفهان،  چغندر در شهرهای نقده و اشنویه، کارگران راه آهن ناحیه شمال شرق تبریز، تجمع اعتراضی خانواده اسماعیل بخشی و تعدادی از دوستان وی و خانواده سپیده قلیان در اعتراض به ادامه بازداشت عزیزانشان مقابل دادگستری شوش، اعتراضات کارگران شهرداری شادگان، آتش نشانی آبادان، روغن نباتی جهان و معلمان حق التدریس، تجمع بزرگ بازنشستگان در مقابل مجلس اسلامی با شعار "فریاد بازنشسته نان رفاه آزادی".   اینها و دهها تجمع اعتراضی، اعتصاب و راه پیمایی در اسفند ماه ادامه شرایط و فضایی است که کارگران برای دگرگون کردن نظام سرمایه، و خاتمه دادن به فقر، بیکاری و فساد تلاش میکنند. دهها مارش و اعتصابات  کوبنده ادامه اعتراضات خیابانی دی ماه ۹۶ است.  این اعتراضات خصلتی کاملا طبقاتی و سیاسی را نمایندگی میکنند و از نقطه قدرتهای خودویژه ای برخوردار هستند. حضور فعال خانواده ها در اعتراضات کارگران برآمده از شرایط اعتراضی و نارضایتی های عمومی مردم است. نارضایتی های توده ای با این نوع مکانیسم ها از جمله حضور خانواده های کارگران و بازنشسته ها تحکیم و به سنت پایدارتر، اجتماعی و قابل دوام اعتراضات تبدیل میشود.

این اندازه از تجربه اعتراضی، اعتصاب و قدرت بسیج نباید در این سطح توقف کند. جنبش کارگری نیاز ضروری به متشکل شدن کارگران دارد. شرایط برای متشکل شدن کارگران آماده است.

پلاتفرم عملی کارگران پیشرو باید هم اکنون حول تشکل کارگران شکل بگیرد. کارگران پیشرو باید خواهان استقلال طبقه کارگر و ایجاد تشکهای کارگری باشند. کارگران پیشرو میتوانند اعلام کنند که طبقه کارگر با اتکاء به خود و نیروی مستقل خود برای دست یافتن به خواستهای طبقاتی‌اش متشکل شود و مبارزه کند.

روز جهانی زن و استقبال وسیعی که در سطوح مختلف انجام شده، دستور کار ویژه ای را برای فعالین جنبش رهایی زن باز کرده است. هشت مارس امسال علاوه بر وسعتش و مستقل از اینکه چند مراسم و میتینگ و تجمع برگزار شده است، متفاوت بود. تفاوت فاز در شرایط کنونی به فاکتورهای متعددی مربوط بود؛ اولین فاکت، جنبش اعتراضی مردم در ایران برای بزیر کشیدن حکومت اسلامی سرمایه و ضد کارگر، و ضد زن است، در جشن و شادی در سخنرانی ها در بیان کیفرخواستهای زنان، فاکتور نارضایتی میلیونی مردم علیه نظام سرمایه حاکم برجسته بود .  روز جهانی زن امسال متفاوت است، به این دلیل فضای سیاسی ــ اجتماعی جامعه تغییر کرده  و به این دلیل که اعتراضات سراسری علیه یکی از فاشیستی ترین نظام در قدرت، جمهوری اسلامی سرمایه در سطح سراسری علیه فقر و گرانی و بیکاری و فساد در جریان است. به این دلیل در قلب این تحول بزرگ سیاسی ــ اجتماعی جنبش نوینی علیه حجاب اجباری و اسلامی توسط زنان مبارز پا بعرصه مبارزه گذاشته است! جنبش رهایی زن و فعالین این جنبش رادیکال و منسجم علیه آپارتاید جنسی، و جدایی جنسیتی و برای رهایی زن از ستم اسلام و مذهب و سرمایه مشهود است.

 

در اسفند ماه دیوار خفقان فرو ریخته شد!

زنان، کارگران و معلمان با اعتراضات کوبنده، با تداوم اعتراضات در اشکال اعتصاب، راه پیمایی و تجمع، دیوار خفقان سیاه حکومت اسلامی را منزوی و حاشیه ای کرده اند. صدها سخنور و آژیتاتور در تجمعات اعتراضی عروج کرده اند. جنبش رهایی زان با ابراز وجود سخنگویان مجرب و صاحب نظر طیف قابل اتکایی از سخنگویان و فعالین جنبش رهایی زن فاز نوینی با شخصیتهای جنبش نوین زنان را رقم زد.  جنبش کارگری از وجود صدها رهبر عملی، سخنگو و فعال جنبش طبقاتی کارگران بر خود میبالد. جنبش کارگری در ایران در این زمینه قویترین پیشروی را داشته است. در تاریخ نیم قرن گذشته جنبش کارگری مثل امروز از وجود رهبران و سخنگوهای کارگران که سوسیالیستی فکر میکنند، که به قدرت سیاسی، و تغییرات بنیادی در زندگی توده مردم فکر میکنند، برخوردار نبوده است.  درک و تشخیص مولفه های سیاسی ــ طبقاتی شرایط کنونی برای کارگران پیشرو در صدر اولویتهایشان قرار گرفته است.

۲۰ اسفند ۱۳۹۷

۱۱ مارس ۲۰۱۹

کارگر کمونیست ۵۶۳