موضوع انتخاب افراد یک حرف است که باید قابل تحمل باشد . درغرب اسمش تلورانس است و بعد سلیقه “بد یا خوب” انتخاب کنندگان…که با چماق تکفیر و ترد سلیقه ها بار مثبت یا منفی نمیگیرد . اینکه انتخاب فرد درست یا غلط است موضوعی جداگانه والبته نسبی است . اینکه کدام غلط یا درست است سلیقه یا منافع مشخصی در این تشخیص دخیل است که هیچکدام تابع قوانین فیکس ریاضی نیست …
مواردی طی سالها تلاش کردند و آدرس دادند بفرما ….انواع سایتهای رنگی و آدرسهای انحرافی و دعوتنامه … زمانی دوران دبستان منچ بازی میکردم ، حالا اگر حوصله ایی باشد شطرنج جدی بدم نمیاد ! ولی فازم مثل دوران کودکی و بازی ماروپله نیست .
از نظر من ما در یک صحنه سیاسی هستیم پرده دوم از همان فاز سیاسی ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰ . پرده اول که خونین بسته شد و در پرده دوم ، تا حکومت اسلامی حاکم در ایران هم رویکردی سیاسی پیدا نکند از این پیله مافیایی به جز بوی تعفن و مرگ و خرابی خبر دیگری نیست ، من و تو و ما ، مسئول سلیقه و یا انتحاب افراد نیستیم همینکه هم را به رسمییت بشناسیم کلی پیشرفت محسوب میشود …
شما به صفت جریانی سیاسی واقعی تلاش در رسیدن به قدرت سیاسی را سرلوحه قرار میدهید . اگر خودتان هم امیدی ندارید که جامعه حتی جواب سلامتان را بدهد ، شما هم بیخودی به زمین سفت سیخ نزنید ، مگر جنبه سرگرمی داشته باشد ، مثل منچ بازی و مارپله…
تا زمانی که چشم انداز مشخصی برای قدرت سیاسی نباشد شما خوبی بقیه دنیا هم بد . در دنیای مجازی چنان از خودش تعریف میکند که انگار فردا در تهران حاکم است. اگر به حرف مفت دنیای مجازی باشد ، اصلا شما شیر موز و بقیه آب حوض…ولی وقتی قدرت سیاسی را شاخص بگیری آنوقت میفهمی باید با تمام مولفه های سیاسی توان گفتگو و دیالوگ داشته باشی . پیش شرط هرگونه مشارکت سازنده در قدرت سیاسی داشتن تلورانس است .
فعلا و تا اطلاع ثانوی خبری نیست چشم اندازی برای رسیدن به قدرت سیاسی نیست ، پس بچرخید ای اسکولهای الاف و بخرامید و تعریف کنید از خودتان و به بقیه فحش بدهید … دولت تعیین کنید ، مبارزه کنید و پشتک بزنید ، سینه بزنید درمحرم ماه جنون و دیپلماسی ، صلوات بدهید و بالاخره جنبش کارگری را رهبر کنید…
به قول کاربری که نوشته بود : *ما کمونیست های بی عمل همان زنبورهای بی عسلیم ! ما به صورت فردی در خانه نشسته‌ایم و می‌گوییم خصوصی سازی بد است، دولتی شدن خوب است ، اعدام بد است ، زندان بد است ، کارگر باید حقوق بگیرد ، کارگر نباید کتک بخورد ، بی حجابی خوب است ، مجاهد بد است ، فرشگرد بد است…
و البته به خاطر همین مبارزات خفن در دنیای مجازی ، قاچ بزرگ هندوانه در دنیای واقعی حق ماست !
خلاصه : من برای آدمهای حقیقی با هر گرایش فکری احترام قائلم ، تمام ارزش وجودی انسان قائل به خودش است . ولی برای تفکرات اسکول ساز احترامی ندارم . شاه سایه خدا ، کمونیسم ، جامعه بی طبقه توحیدی ، ولایت فقیه …
اسماعیل هوشیار
۲۲٫۰۸٫۲۰۲۰