دیکتاتوری پرولتاریا و

کسب قدرت کمونیسم ناب و غیر ممکن منصور حکمت .

نوشتۀ اخیر رفیق آذر ماجدی بنام : “زندگی با گذشته ! خاطرات بخش اول” در مورد بیماری و مرگ منصور حکمت عزیز مجددا” مرا بسیار متاثر کرد .

منصور حکمت خارج از جایگاه سیاسی اش یک پدیدۀ استثنایی در جنبش کمونیستی بود . در دورۀ افول او با طرح نظرات و ترویج مارکسیسم نقطه عطفی بوجود آورد . نظراتش چپ ایران را متحول و زیر و رو کرد . آنتاگونیسم ناشی از مباحثش و قطب بندی ها و طیف بندی های جدید چپ ایران را بوجود آورد . این ها همه نتیجۀ مباحث منصور حکمت بود .

مروج مارکسیسم در ایران که در عالم نظر جایگاه تئورهای مارکسیستی و ارزش های آنرا نشان داده بود و بدان اعتقاد داشت . مقولۀ دیکتاتوری پرولتاریا هم از آن جمله بود . قبول داشت و با آن مخالفتی نداشت .

کمونیسم مورد نظر منصور حکمت و در جهت کسب قدرت یک کمونیسم ناب و غیر ممکن بود . کمونیسمی بر گرفته از اندیشه های انسانی و والا و مدرنیسم غرب .

در مورد شخصیت و کاراکترش مطلبی بعد از مرگش نوشته ام . او شخصیتی استثنایی بود .

https://www.facebook.com/permalink.php?story_fbid=207054036760786&id=100023685737970

کمونیسم ناب او را در نگاهش به جهان و سیاست حاکم بر آن ، در باز نمودن کنگره های حزب بر روی شخصیت ها و چگونگی کسب قدرت در او باید دید .

اما در عرصۀ عمل کمونیسم ناب منصور حکمت ، اهمیت و لزوم دیکتاتوری پرولتاریا را کنار گذارد و به شیوه ای بلانکیستی خواست قدرت را کسب کند . انتخاب این روش سیاسی و بحث حزب و جامعه یک برگشت سیاسی نبود . در آن شرایط جهت کسب قدرت آن راه را برگزید .

منصور حکمت این روش و تفاوتش را با روش مارکسیستی میدانست و بدان واقف بود . جایی گزینی حزب به جای طبقه و کسب قدرت بوسیلۀ حزب را . انگیزۀ او در انتخاب این راه دیدگاهش بود .

در دیدگاه او کمونیسم ناب وزنه ای سنگین تر از دیکتاتوری پرولتاریا را داشت .

بهروز شادیمقدم

۵٫۷٫۲۰۲۰

 :Hassan Maarefipour

هیچ چیز نابی در این “کمونیسم” ندیدم. هیج چیز.

بهروز شادیمقدم :

ناب نه از نظر مارکسیسم .