بوسیدن جرم نیست.

برخی هنوز در ادوار گذشته سیر می‌کنند از طرفی به عنوان چپ، کمونیست، فعال کارگر و ذالک دم از حقوق‌ کارگر و ستم و تبعیض طبقاتی میزنند و از طرفی قادر نیستند یک قدم در این راه برداند یا راه نشان دهند و یا در یک حزب‌ و سازمانی تشکل یابند و در جای شاکیان نظاره گر و صادرکننده حکم ایستاده اند!

فکر کنم یا سیاسی نیستند و یا هیچ درکی‌ از‌ مبارزه طبقاتی ندارند و فکر می‌کنند هر کسی بیل و کلنگ می زند کارگر است و دارد استثمار می‌شود و بقیه هیچ حق و تعلقی به جنبش کارگری ندارند. اسم میبرم؛ مینا احدی یک کمپینی راه انداخته برای یک جوانی که تنها بخاطر بوسیدن دوست دخترش الان دستگیر و معلوم نیست چگونه شکنجه می‌شود بخاطر اینکه از روی‌ خط قرمز و قوانین ارتجاعی و ضد انسانی جمهوری اسلامی عبور کرده است. عده ای را برآشفته کرده و جای تاسف بارش این است که بیشتر‌ همان چپ ها و به اصطلاح کسانی که خودشان را کمونیست میدانند و معتقد به آزادی بی قید و شرط انسان‌ها هستند تازه علیه این کمپین “بوسه جرم نیست “دارند کمپین می‌کنند. مبارزه طبقاتی را چگونه ارزیابی کرده اند و تحلیلشان دقیقا از لگدمال کردن حقوق فردی و اساسی انسان‌ها در جامعه ایران چیست؟ میگویند میخواهند به این بهانه خودشان را مطرح کنند، خودنمایی کنند و از این متلک ها می پرانند در حالی که اگر در جای دیگری این حق‌ اولیه ضایع و کسی به این خاطر مجرم شناخته و دستگیر شود، اعتراضات گسترده ای در محکومیت این احکام علیه سیستم حاکم بخود خواهد گرفت و در ابعاد میلیونی در‌ رسانه ها و تلویزیون ها مورد نقد و به چالش کشیده خواهد شد. در جمهوری اسلامی همه چیز جرم و حرام است، نفس دوست داشتن و عشق و علاقه بین دختر و پسر خط قرمز این هیولای ارتجاعی است، آیا واقعا این طیف هایی که بجای محکومیت جنایت جمهوری‌ اسلامی و حمایت از حق فردی و انسانی شخص دستگیر شده باید علیه حمایت کنندگان و معترضان صف بکشند و این اعتراضات و مساله جدی و سیاسی را به بیراهه ببرند؟ کی باید سیاسی شویم و یاد بگیریم معضلات اجتماعی مرزی ندارد و در اشکال مختلف نقض حریم خصوصی، قانونی و انسانی محکوم است و برای داستان سرایی بهتر است علیه این قوانین قرون وسطایی صدایمان را بلند و با اعتراضات خود تودهنی محکم علیه آیت الله های مجرم و مفت خور ماقبل تاریخی وارد کنیم!

هه ژار علی پور

#بوسه_جرم_نیست

#علیرضا_جاپلقی