آشغالهای دوست داشتنی !

حکایت کرونا و انواع دیگر بحرانها، یک نسخه ثابت مقابله ندارد . نحوه برخورد با بحران درگذشته و فرهنگ مردم جغرافیای مربوطه ریشه دارد .

در حکومت اسلامی ایران مردم چهل سال است با ویروسی خطرناکتر از کرونا به نام آخوند مجبورند زندگی کنند این آخوند همان پدیده ایی است که ظاهرا خیلی مظلوم بود اما وقتی به قدرت سیاسی رسید برای حفظ قدرت ذات و درون واقعی خودش را نشان داد .

چنین جبری از افراد باقی مانده پولادهای آبدیده ایی میسازد که خودش از خودش در عجب است ، هر بلای طبیعی و غیر طبیعی را به سُخره میگیرد و به انواع بلایا دهن کجی میکند این مردمی که حکومت اسلامی حاکم با قانون اساسی جنایت پرور را … پشت سر دارد و هنوز نفس میکشد معلوم است در برابر کرونا رقص بندری هم میکند .

در غرب مردم زندگی دیگری با نرمهای متعارف دارند ، آنها نگران هستند چون میدانند هر بلایی چگونه زندگی را به جهنم تبدیل میکند .

نتیجه کار هر چند تفاوتی کیفی ندارد چون به هر حال آدمها باید کار کنند و مالیات بدهند و سیستم از انرژی و کار جامعه مشروعییت میگیرد و آدمها نهایتا پیر و میمیرند و جای خودشان را به نسل بعدی میدهند . ولی طی کردن همین مسیریعنی درپروسه فرهنگهای حاکم ساخته میشود ، درغرب کارگر میداند حقوق مکفی یعنی چه ؟ آخر هفته و تعطیلات سالانه ، بقیه موارد را مردم لمس کرده و دلشان به همین چیزهای ساده خوش است …

در حکومت اسلامی ایران به جز نیروی حاکم ، بقیه مردم به چی دلخوش باشند که برایش دلتنگی یا نگران باشند ؟

به کار زیاد با حقوق زیاد و مزایای زیاد ؟ به اختلاسهای حکومتی ؟ به کهریزک ؟ به زندانهای حکومتی پر شده از ناراضیان ؟

در غرب سیستمها نگران تبعات اقتصادی این ویروس هستند و میدانند که نیروی محرک اقتصاد همین مردم هستند ولی به ابزار کارش حداقل رسیدگی را میکند…

در حکومت اسلامی ایران شعور حضرات اینقدر نیست که به مردم به عنوان ابزار هم اگر نگاه میکند رسیدگی مکفی به ابزار داشته باشد تا بشود انتظار راندمان داشت ، در حکومت اسلامی و قانون اساسی جنایت پرور شیعه مردم مثل ابزاری هستند که وظیفه دارند برای حاکمان مسلمان جان بدهند ، گاو وظیفه اش شیر دادن است اما اگر به گاو رسیدگی نشود از شیر مقوی هم خبری نیست گاو هم مجبور میشود از گرسنگی مقوا بخورد و نظام هم هر روز با باتوم فشار میاورد برای دوشیدن شیری که نیست …

در غرب هم مردم به عنوان ابزار تولید و اقتصاد هستند ولی به همین ابزار از طرف سیستمهای حاکم رسیدگی مکفی میشود در غرب میدانند که راندمان خوب زمانی در دسترس است که ابزار کار سالم باشد …

تفاوت بین جوامع غربی با حکومتهای شرقی همین است . هر دو را شبیه به زندانی اگر فرض کنیم . زندانی در فرهنگی شرقی با دین مبین اسلام … با اعمال شاقه و بدون هیچ مزایایی که به دست و پایش تا آخرین نفس زنجیر هم بسته شده است …

و زندانی های فرضی در غرب همیشه امکان رفتن به مرخصی و تعطیلات را دارند پس راحتر این مسیر را تا قبرستان به صفت یک زندانی طی میکند …

رابطه بین مردم و سیستم سیاسی حاکم در غرب سرمایه داری سرشار از اشکال و ایراد است یعنی خالی از کمبود نیست ، و مردم عمدتا شرقی باید جانش در برود تا به همین مختصادت پر از اشکال و ایراد بورژوازی برسد ، راه طولانی و سختی پیش رو داریم .

درهیچ جای دنیا با توسل به جادوی قرآن و خدا و امامان و دعاهای اجنه … از ابزار کار انتظار راندمان ندارند ، این آشغالهای دوست داشتنی الهی و دینی ، فقط در مسیر جامعه بازدارنده است .

طی ۲۴ ساعت ، حدود ۱۵۰۰ نفر در آمریکا بر اثر کرونا جان خود را از دست دادند…

کاخ سفید گفت ولی ما خیلی نگران اقتصاد و شیتیل هستیم …
اروپا گفت ما نگران امواج بحران بعد کرونا هستیم …

حکومت اسلامی ایران هم گفت ما اصلا نگران نیستیم چون اصلا اقتصادی در کار نیست که نگرانش باشیم مردم هم وظیفه دارند به خدا گوش کنند و تابع نماینده خدا باشند .

حسابهای حاکمان چاق و سالم باشد کون لق بقیه مردم…

۰۵٫۰۴٫۲۰۲۰۲۰
اسماعیل هوشیار