پسابرکزیت٬ تازه آغاز کار است!

پسابرکزیت٬ تازه آغاز کار است!

ثریا شهابی

امروز رسما انگلستان از اتحادیه اروپا جدا میشود. گفته میشود که تا آخر امسال پروسه اداری و قانونی آن بسرانجام میرسد..

جدا از پروپاگاندهای راست افراطی طرفدار “برکزیت” که تلاش دارد بعنوان قطب “پیروز” جشن پیروزی برپا کند و جدا از سنگرهای دفاعی چپ مخالف٬ که بدون تمرکز ٬ از درخواست قاطع “رفراندم دوم” تا وقت خریدن بیشتر و پیچیده تر کردن پروسه جدایی یا ماندن٬ طیفی را دربرمیگیرد که دچار “دپرسیون”٬ خشم و بخشا سردرگمی نسبت به آینده٬ شده است!

این روزها مهمترین موضوع روز در انگلستان و اتحادیه اروپا ٬ در هر دو قطب “چپ” و “راست” این است که آیا فاجعه ای در راه است یا “گشایشی”! آیا اتحاد کشورهای بریتانیا باقی خواهد ماند! آیا اسکاتلند جدا نخواهد شد؟ آیا علاوه بر ضربه به اتحاد تجاری و مالی و گردش کار و سرمایه در قاره اروپا٬ به اتحاد نظامی و امنیت قاره ضربه نخواهد خورد!

“برکزیت” قانونا و رسما و از نظر حقوقی تمام شد! جامعه انگلستان و اتحادیه اروپا از معضلی که بیش از سه سال است خود را به سوخت و ساز سیاسی٬ اجتماعی٬ اقتصادی و روانی٬ جهان و بیش از همه به مردم در قاره اروپا تحمیل کرده بود٬ پشت و عبور میکند.

میدیای رسمی حاکم٬ تلاش میکند که لرزان بودن٬ نامطمئین بودن٬ شناوربودن٬ و بی ثباتی “پسابرکزیت” انگلستان و سایر کشورهای اروپایی را٬ در منگنه دو باور اسیر نگاه دارد!

از یک طرف دامن زدن به موجی از نگرانی از فاجعه و فجایعی که در راه است٬ و از یک طرف ایجاد “امید” به اینکه “شاید” آنظور که قطب راست افراطی میگوید٬ در و دروازه “رشد” اقتصادی برروی انگلستان باز شود!

راست افراطی وعده میدهد که: مگر نه اینکه محدودیت های تجاری اتحادیه اروپا ازپیش پای سرمایه در انگلستان برداشته خواهد شد! مگر نه اینکه محدودیت های گردش کار و سرمایه‌٬ نیروی کار و سرمایه بین کشورهای قاره٬ برداشته خواهد شد٬ بنابر این میتوان تصور کرد که “اقیانوسی” از امکانات تجاری و برده گان مزدی و نیروی کار٬ از هرگوشه دیگر کره خاکی به سمت بریتانیا٬ به شرط نیاز بریتانیا به این امکانات و نیاز بریتانیا به حرکت نیروی کار آنها٬ به سمت این جزیره سرازیر شود و با “بالاترین سود”٬ کمترین دستمزد و امکانات و شرایط کاری٬ به کار گرفته شوند.

چپ رسمی و پارلمانی٬ “مخالف برکزیت”٬ نگران از بالا گرفتن رقابت بین کشورهای اروپایی٬ ناسیونالیسم و شکاف و تخاصم های ملی بین شهروندان اروپایی٬ خطر نا امنی٬ بالا گرفتن رقابت ها تا حد جنگ٬ تعرض بیشتر به معیشت مردم و تخریب محیط زیست٬ امکان ورشکستگی اقتصادی و خطر جدایی اسکاتلند و ایرلند و “آمریکاییزه” شدن خدمات اجتماعی و بفروش رفتن همه آنها به بخش خصوصی و … را نشان میدهد و اعلام میکند که فاجعه تازه در راه است.

هیچ یک از این دو شق٬ نه فاجعه و نه “رشد اقتصادی” به مدل کاپیتالیستی به قیمت فقر و محرومیت و تفرقه و تخاصم بین نیروی کارکن٬ نه محتوم است و نه معلوم! اگر نگاه به جهانی که در ان زندگی میکنیم تنها و تنها از یک زاویه تباشد. اگر تنها زاویه نگاه به جهان و انگلستان و اروپا٬ نگاه به قدرت های حاکم٬ به طبقه حاکم٬ راه حل های “رسمی” و “قانونی” نباشد!

درست است٬ بسیاری فاکتور ها نامعلوم است! اما قدرت و نیرویی که آن را معلوم میکند تنها و تنها بالا٬ طبقه حاکم و نمایندگان ش در قدرت یا در سایه قدرت نیست!

جامعه انگلستان از برکزیت عبور میکند! فی الحال عبور کرده است! بیش از سه سال است که سوخت و ساز زندگی اجتماعی و تلاش ش برای بهبود و امنیت و رفاه را منوط و موکول به “برکزیت” سرانجام “خوب” یا “بد” آن کرده اند. خسته از گیرکردن در منگنه بازی های قدرت در بالا٬ یک بار جنبش ساختار شکنانه ش را برد پشت راست افراطی!

جنبش ساختار شکنانه محرومین٬ طبقه کارگر و جوانان عاصی و خشم گین ی٬ که میانگین خشم و ساختارشکنی شان٬ بهردلیل “برکزیت” را که پرچم راست افراطی بود٬ متولد کرد٬ تازه با پایان برکزیت٬ کارش آغاز میشود. این جنبش٬ این نارضایتی و اعتراض و خشم٬ از بین نرفته است. ا

این جنبش٬ این بار میتواند و باید همه معادلات نامعلوم را خود “معلوم” کند! به بالا توسل و توکل نکند! باید برای تعیین سرنوشت جامعه٬ در میدان بماند٬ باید سرنوشت رویداهای “پسا برکزیت” را رقم بزند! ناچار است خود و به قدرت و نیروی مستقل خود٬ آن رقم بزند! برای دفاع از حداقل آزادی ها و حقوق و دسترسی ش به زندگی انسانی٬ به حقوقی که حاصل مبارزات جنبش های کارگری٬ چپ و سوسیالیستی در دو قرن گذشته بوده است٬ برای دفاع از ابتدایی ترین حقوق شهروندی و زندگی انسانی و مقاومت در مقابل تبدیل شدن به بردگان مزدی ارزان و ساکت٬ این بار سخنگویان طبقه حاکم٬ راست و چپ را کنار بزند و با رجوع به قدرت طبقاتی ش٬ ورق را به نفع خود٬ به نفع طبقه کارگر و محرومین در اروپا و در جهان٬ برگرداند.

معلوم نیست چه میشود! فاجعه یا گشایش! این را باید این بار صف ما٬ معلوم کند.

ثریا شهابی

۳۱ ژانویه ۲۰۲۰