جهان در سالی که گذشت !

جهان در سالی که گذشت !

در آستانه سال جدید ٢٠٢٠ میلادی!

کم کم به پایان سال ٢٠١٩ میلادی نزدیک میشویم، سالی که پر از آشوب و کشمکش و جنگ و ویرانی و در عین حال پر تب و تاب به لحاظ مبارزه علیه نابرابری و اجحاف و فساد و ده ها فاجعه دیگر از زیست محیطی گرفته تا زلزله و سیل و این طغیانهای طبیعی و مرگبار. همه و همه به رغم سیستمی استثمار گرانه و غیر انسانی با دم و دستگاه بانک جهانی اش و صندوق بین المللی پول و مشاوران ریز و درشتش با دول مطبوعشان ، نظمی ناعادلانه و جنایتکارانه فراهم کرده اند که زندگی را بر اکثریت مردم جهان تنگ و تنگتر کرده اند. با خصوصی سازیهایشان در محیط کارو کارگاههاو مراکز کار و حتی مراکز آموزشی و مدارس و دانشگاهها و توصیه مشاوران بورژوا برای دست بردن و حمله به سفره معیشتی کارگران و مردم کم درآمد جامعه ، شرایطی فراهم کرده که مردم به جان آمده و معترض به خیابانها سرازیر شوند و خواستار حقوق حقه خود شوند. بازتاب آنرا در اعتراضات مردم فرانسه که بیش از یکسال است هر روز شنبه خیابانهای شهرهای بزرگ و کوچک را با جلیقه های زردشان ، حکومت فرانسه را و ماکرون در راس این سیستم را به چالش بکشند. این روش حتی به بعضی کشورهای دیگر نیز گسترش یافت و همچنان ادامه دارد که اگر بتواند رهبری منسجم تری در عرصه کارخانه ها و الحاقش به مردم حاشیه نشین شهرها میتواند موفقیت های بیشتر برای به عقب راندن حکومت ماکرون ایفا کند.

واقعیت اینستکه در این سال ٢٠١٩ جهان آبستن بسیاری حوادث کوچک و بزرگ بوده که در تاریخ بنام سیستم جنایتکارانه سرمایه داری و حکومت هایش ثبت خواهد شد. در آمریکای لاتین گسترش اعتراضات مردمی علیه فساد و دزدی و گندیدگی این حکومتها چه در اکوادور، شیلی ، و یا فاجعه آتش سوزی جنگلهای آمازون و بی لیاقتی دول حول و حوش از درمانده بودن و بی لیاقتی شان در امر اطفا حریق سهمناک این جنگلها که بیش ازبیست درصد اکسیژن جهان را تامین میکند و بسیار حیاتی ست و بی توجهی جهان سرمایه از این بابت و هشدارهای دست اندر کاران و صاحب صلاحیتها در این زمینه آنچنان کار ساز نبود ، زیرا که سرمایه داری در پی کسب سود هرچه بیشتر است نه نجات این کره خاکی که تنها جای اسکان است و باید فکری اساسی و جدی برای حفظ و نگهداری اش کرد ، اما نه با این روش و سیستم .

نظام سرمایه داری برای گذر از بحرانهای ادواری و ناگزیرش با برپائی جنگ و خونریزی و کشتار و جنگهای نیابتی و برای فروش سلاحهایش و آزمایش جدیدترین آنها مشاهده میکنیم که جهانی آماده کرده و جنگهای منطقه خاورمیانه چه سالهاست در فلسطین و یا جنگ در افغانستان ، سوریه و چراغ سبز دادن به ترکیه در شرایطی که آمریکا به قولی چون موفقیتی در سوریه نداشت ، میدان را برای عرض اندام کشورهای دیگر منطقه فراهم کرد و کشتاری و حملاتی وحشیانه از جانب دولت ترکیه فاشیست با دار و دسته ارتجاعیش علیه مردم روژاوا سازمان دادند که در ظرف این یکسال گذشته بی مانند بود و منجر به کشتار و اوارگی صدها هزار نفر از مردم منطقه از پیر و جوان و زن و کودک گردید و دیدیم که میدیای جهانی وابسته به سرمایه داری و دول مطبوعشان چگونه سکوتی مرگبار و غیر انسانی پێسه کردند ولی وجدان بیدار و انسانهای شرافتمند و آگاه در کنار مردم زجر کشیده روژاوا قرار گرفتند و صدایشان بودند و از هیچ کوششی در کمک به مردم روژآوا دریغ نکردند که قابل ستایش است.

در نیمه دوم سال ٢٠١٩میلادی هم شاهد سر بر آوردن اعتراض و تظاهرات و خیزش های مردمی علیه فساد و دزدی و گندیدگی این سیستم که به نوعی با نظم جهانی سرمایه سازمان یافته بودند و بر اساس دستورات بانک جهانی و صندوق بین المللی پول از جانب امپریالیستها و نظم کارکرد سرمایه در نوع وقیحانه و درنده خوئی اش ، همگی پا به میدان مبارزه گذاشته اند از جمله  هنگ کنگ ،عراق ، لبنان، الجزایر و ایران که بسیار گسترده و هنوز هم پا در میدان مبارزه دارند و ادامه دار است، که امید است با هماهنگی و اتحاد و یکپارچگی و آگاهی به سر مقصد واقعی برسد.

اینرا فراموش نکنیم که همگی این اعتراضات و جیزشها ، بخصوص در آمریکای لاتین و حتی در خاورمیانه جصلتی چپ و علیه نظم سرمایه است که باید شناخت و در جهت تقویت و جهت واقعی آن کوشید که تنها از طریق رهبران واقعی این جنبشها که در محل هستند و تشخیص میدهند که چه روشی کارساز است یا خیر، ولی آنچه مسلم است اینه که هماهنگی و اتحاد و یکپارچگی نیروهای مبارز و رادیکال و به همراه تشکلهای کارگری واقعی در راس جنبش میتواند سرمایه داری را به چالش گرفته و دستش را کوتاه کند.

اقلیتی کوچک و مفتخور خود را صاحب این همه ثروت و مکنت جامعه کرده اند که در تولیدش هیچ نقشی ندارند و تنها همچون زالو خون مردم را میمکند و سرمایه اندوزی میکنند و بهشتی برای خودشان که اقلیتی کوچکند ساخته اند و آنرا به قضا و قدر ربط میدهند که عوامفریبانه و دروغی بیش نیست و نباید دیگر قبول کرد که این جهنمی که روی زمین برای اکثریت مردم ساخته اند ادامه یابد.

در آستانه سال جدید ٢٠٢٠ میلادی ، پیمان تازه کنیم که در جهت عمق بخشیدن به مبارزه بیوقفه علیه نظم سرمایه و برای دنیائی آزاد و برابر و بدون استثمار و بردگی وتن فروشی و کودک کار و جنگ و خونریزی تلاش و مبارزه را در کنار ازادیخواهان و مبارزان و کمونیستها ادامه دهیم برای نان ، کار آزادی، اداره شورائی

اردشیر نصراله بیگی

٢٨ دسامبر ٢٠١٩ میلادی