گنجینه های انسانی
درباره وقایع ٢٣ تیر و سی ام تیر ماه ۵٨
نسان نودینیان
تیرماه ۵٨ برای مردم کردستان یادآور دو رویداد مهم تاریخی و سیاسی است.
٢٣ تیرماه مردم مریوان همراه و با پشتیبانی نیروی مسلح “اتحادیه دهقانان مریوان و هورامان” اولین مقر سپاه پاسداران و مزدوران محلی را خلع سلاح کردند و بساط این پایگاه تروریستی جمهوری اسلامی را برچیدند. در این مقر عناصری از مزدوران محلی و قدیم حلقه بگوشان رژیم پهلوی ها و فئودالهای مرتجع با نیروهای حکومت اسلامی مستقر شده بودند که اسناد و بیوگرافی بیش از ١٠٠ نفر ازکمونیستها و فعالین سیاسی را در دست داشتند با استقرار کامل، ترور، دستگیری و اعدام را شروع کنند.
در غروب سی ام تیرماه سال ١٣۵٨، شورای شهر مریوان همراه با فرماندهی “اتحادیه دهقانان مریوان و هورامان” و “ستاد حفاظت از شهر” که ارگان مردمی تامین امنیت و حاکمیت توده ای شهر بود، تصمیم “کوچ اعتراضی” به خارج از شهر را اعلام و در ظرف چند ساعت جمعیتی عظیم از مردم شهر(بیش از ٨٠ درصد ساکنین شهر) به محلی در نزدیکی روستای “کانی میران” کوچ و در آنجا مستفر شدند.
٢٣ تیرماه ۵٨ و کوچ تاریخی مردم مریوان در شرایطی شکل گرفت که در کردستان ده ها نهاد انقلابی مدنی و مسلح به ابتکار کمونیستها و انقلابیون سازماندهی شده بودند. در شهر مریوان شورای شهر مریوان، اتحادیە دهقانان، کمیتە زنان، کانون محصلان از جملە این نهادهای مردمی و مبارزاتی بودند. این قطب انقلابی که دربرگیرنده هزاران نفر از زنان و مردان ساکن شهر و روستاهای دور و نزدیک بود، در تلاشی آگاهانه در خدمت حاکمیت توده ای مردم متکی بر اراده و رای عمومی، شهر و روستاها را اداره میکردند. دوره ای نوین از حاکمیت توده ای و مردمی شروع شده بود. در جبهه مقابل تعدادی از فئودالهای منطقه، مزدوران “جوانمرد” محلی از عوامل بازمانده از حکومت پهلوی ها، طرفداران مذهبی احمد مفتی زاده(مکتب قرآن) و قیاده موقت (حزب دمکرات کردستان عراق) حضور داشتند.
در این یادداشت سیاسی به سیر تقویمی و مورد بمورد وقایع تیرماه ۵٨ نمیپردازم. من خود یکی از کادرهای کمونیست و فعال این وقایع بودم که بمناسبتهای مختلف وقایع آندوره و دستارودهایش را به تحریر در آورده و البته ده ها نفر از رفقای همرزم و کمونیست آن سالها در این رابطه مقاله و کتاب و نوشته های تقویمی و سیاسی را تهیه کرده اند. وقایع تیرماه آرشیو با ارزشی از بررسی یک دوره معین آرمانخواهی کمونیستی برای کمونیستها با شوق و اشتهای بالایی برای برپایی حاکممیت توده ای و شورایی است.
تیتر این نوشته “گنجینه های انسانی” است به ایئ دلیل که وقایع تیرماه ۵٨ مریوان، تصرف مقر تروریستی حکومت اسلامی و کوچ تاریخی مردم مریوان توسط مردم وکمونیستهای انقلابی سازماندهی شد که در نوع خود در شرایط سیاسی ان دوره بی نظیر بود.
کمونیستهایی مبتکر این تحولات بودند که اگر تروریسم و دستگاه اعدام و سرکوب و میلیتاریزم جمهوری جنایتکار اسلامی مجال میداد یک دوره درخشان طولانی از حاکمیت و اعمال اراده مردمی قویتر و سنت دارتر را ما میتوانستیم تجربه کنیم. نام و یاد صدها نفر از این عزیزان که قهرمانانه درسهای مهم یک تاریخ معین را تجربه کردند و آموختند جاودانه خواهد ماند!
اما امروز ما در شرایطی اهمیت و جایگاه کادرهای کمونیست و انقلابی را به تصویر میکشیم که جامعه ایران در پُر التهابترین موقعیت مبارزاتی و اعتراضی قرار دارد. شعار سرنگونی به خواست اصلی میلیونها نفر در ایران و کردستان تبدیل شده است. مردم در خیابانها هستند. اعتصاب و تجمع و راه پیمایی در اشکال وسیع و پُردامنه ای بدست گرفته شده است. مردم جمهوری اسلامی و حاکمیت اسلامی سرمایه را نمیخواهند.
در کردستان عرصه های اجتماعی مبارزه در دفاع از محیط ریست، علیه اعدام و در دفاع از حق و حقوق کارگر، زن و کودک و سالمندان در جریان است.
در کردستان ما شاهد عروج صدها نفر از فعالین کارگری، معلمان و فعالین اجتماعی هستیم که یعنوان سخنگو و رهبر جامعه مورد اعتماد و باور مردم هستند. اینها “گنجینه های انسانی” نسل جدید و محصول ۴ دهه بدست گرفتن مبارزه و پیگیری در مخالفت با حاکمیت اسلامی سرمایه، محصول بلااستثنا حضور فعال کمونیستها با سیاست و تئوری پراتیک اجتماعی، با تقویت و جلو آوردن جنبش طبقاتی، مراسمهای روز زن و روز کارگر، فستیوال کودکان و… هستند!
و مهمترین فاکتور؛ ما امروز در شرایطی در اهمیت تصمیمهای سیاسی و تعین کننده وقایع تیرماه ۵٨ سخن میگوییم که درسهای آندوره که منشا ضدیت با سازشکاری و بند و بست و چانه زنی بود، امروز به مساله ای مهم در فاکتورهای سیاسی و عبور از وضعیت کنونی تبدیل شده است.
قاطعیت سیاسی و استواری در سازماندهی توده ای مردم علیه جنایتکارترین رژیمی که قصد جنگی ویرانگر داشت، خود از دستاوردهای یک دوره برای دفاع از شرایط دمکراتیکی بود که ما به آن دسترسی پیدا کرده بودیم. قاطعیت در تصمیم به خلع سلاح لانه تروریستی در ٢٣ تیر در شهر مریوان. قاطعیت در تصمیم به کوج اعتراضی بیش از ٨٠ درصد ساکنین شهر مریوان. و…
و امروز در شریطیکه جنبش سرنگونی بخواست میلیونی مردم تبدیل شده است. احزاب ناسیونالیستی کرد دو حزب دمکرات و سازمانهای مهتدی و ایلخانی زاده با مشارکت در توطئه های جمهوری اسلامی برای ترمز و سد کردن فضای مبارزاتی برای سرنگونی، در مقابل این جنبش و توده میلیومی مردم که خواهان سرنگونی هستند، قرار گرفته اند.
یک دستاورد مهم بررسی وقایع تیرماه مردم مریوان، جنگ ٢۴ روزه سنندج، اعتراض توده ای مردم کردستان تداوم و ادامه مبارزه ای قاطع علیه سازشکاری و پادوی حزب دمکرات کردستان ایران است که برای جمهوری اسلامی در پیش گرفته بود، است. حزب دمکرات از مقطع ۵٨ و با ایجاد شرایط دمکراتیک توسط شوراهای حاکمیت مردمی و بنکه های محلات در شهرها همیشه و در سطح رهبریش با ارسال پیام “لبیک به امام”(خمینی جنایتکار) خواهان مذاکره و انتصاب این حزب بعنوان “جوانمرد” یا ژاندرم های محلی بوده است. این حزب تلاش های مزورانه ای در ارتباط با سران جنایتکار حکومت اسلامی را برای تسلیم و تعطیلی نهادهای دمکراتیک و شوراهای حاکمیت و ستادهای دفاع از انقلاب را انجام داد. تنها فاکتور مانع پیشبرد توطئه همکاری حکومت اسلامی و حزب دمکرات و تسلیم دستاوردهای آندوره مبارزه و قاطعیت مردم و سازمانهای چپ و کمونیست بود. با وجود این همه چاکرمنشی حزب دمکرات کردستان ایران این حکومت اسلامی بود که دست رد به سینه رهبران بی قیمت حزب دمکرات میزد.
ایستادن و تعرض در مقابل رژیم جنایتکار اسلامی سرمایه تا سرنگونی و خنثی و افشای چانه زنی و نوکری احزاب ناسیونالیست کرد مهمترین فاکتور در بدست گرفتن قاطعیت انقلابی است که مردم کردستان به رهبری کمونیستها کسب کرده اند.
در شرایط سیاسی کنونی که شعار سرنگونی و اعتراضات توده ای سراسری در جریان است، مردم در کردستان ایران همگام با مردم در سطح سراسری مباراتشات را در هم تنیده اند مسیرهای سریع پیشروی و برقراری شوراهای اعتراضی و مبارزاتی، شوراهایی که توسط مردم شهر و محلات انتخاب و اداره شهر و ادامه مبارزه در شکل رادیکال را رهبری و هدایت کنند، بیش از هر زمانی آماده و در دسترس است.
٢۴ تیر ١٣٩٨
١۵ ژوئن ٢٠١٩
ایسکرا ۹۹۷