ابراھیم علیزادە و کومە لە و کومە لە ایسم

در جملە اول مایلم این امر را تاکید کنم کە بلواساری مجازیی کە این روزھا در مورد کومە لە،سیاستھا و رھبریش و خصوصا شخص رفیق ابراھیم علیزادە در جریان است جدی نیست و ارزش پاسخ دادن را ندارد.اما چون در مورد یک جریان جدی،فعالین تاثیر گذار و شخصیتی کلیدی و امیدبخش چون رفیق ابراھیم علیزادە است و بە دلیل جدیت موضوع بلوا؛و نە اشخاص و جریانات پروکاتور و بلواسالار لازم دیدم نظرم را بیان کنم.

اولا کومە لە بە عنوان یک جریان سیاسی با تاریخی پر شکوە و افتخار آمیز در جریان انقلاب ایران در کردستان و بە یومن درایت و حضور رھبرانش در کردستان شکل گرفت،اجتماعی شد و تنھا جریان پر نفوظ و اجتماعیی بود کە در مقابل مصادرە کنندگان ارتجاعی انقلاب ایران با قدرت ایستاد ؛ و متاثر از حضور قدرتمندانە و طبقاتیش در کردستان حتی جریان ناسیونالیستی حاضر در جنبش انقلابی کردستان را از لغزشھای فاحش و جبران ناپذیا تا جایی کە امکان داشت نجات داد. جریان مرتجع و اسلامی رزگاری را خلع صلاح و منحل کرد و جریان اسلامی مفتی زادە را رسوا و تضعیف کرد.کومە لە با ھمین رھبران و با رھبری ابراھیم علیزادە بە گروھھا و دستجات مختلف چپ این فرصت را داد کە بر شانە استوار دست آوردھا و سازمانش حزب کمونیست ایران را تشکیل دھند و البتە بە دلیل عدم صداقت آنھایی کە خود را چپھا و کمونیستھای رادیکال آن روز جامعە ایران می دانند و می دانستند از دل این خوش نیتی کومەلە و از دل حزب کمونیست ایران ماری در استین پروردە شدە بیرون امد کە امروز خود نمونە یک جریان سردرگم و چند شاخە شدە است ، کە جز تفرقە و سردرگمی برای کمونیستھای جامعە ی ایران و اعضای نحلە ھا و شاخە ھای مختلفش چیزی در چنتە ندارد.اما بعد از پشت پا زدن جریان موسم بە کمونیسم کارگری و ھزیمت بە سوی اروپا،کومە لە و رھبریش در میان اتش و خون منطقە ای بحرانی،چون کردستان عراق ایستاد و چون تنھا جریان اجتماعی کمونیست در خاور میانە تاثیرش را در قامت جامعە در کردستان حفظ کرد.فاکت و نمونە ی حفظ این نفوظ، سازمان دادن چندین اعتصاب عمومی در کردستان است.فعال کارگری سر شناسی در ایران و کردستان نیست کە در شھر سنندج و در کردستان برای پیشروی جنبش کارگری در نشصتھای کارگری مشارکت نکردە باشد،در ھیچ بخشی از کشور ایران بە اندازە کردستان جنبشھای مترقی محیط زیست و زنان قوی نیست.فعالین کومەلە سالروز تشکیلش را در تجمع چند صد نفری بر فراز آبیدر جشن میگیرند؛در حالی کە چندین جریان چپ کمونیست در اروپا ھم نمی توانند دویست نفر را در تجمعی گرد ھم اورند.اقای عبدللە مھتدی کە از موسسین کومە لە بود و البتە سالھا شانە بە شانە ی منصور حکمت دبیر اول حزب ھم بود،ھنگامی کە یک بار در ھمگامی با محفل کمونیسم کارگری و بار دیگر در ھمگامی با موج ناسیونالیستی در کردستان عراق بە بیراھە رفت نە تنھا چون حکمت مقدس پنداشتە نشد، بلکە توسط رھبری و بدنە ھمین کومە لە خنثی شد و کومەلە افق روشنش را چون ھمیشە دنبال کرد. کومەلە تا بە امروز بر ھمە ی چالشھا و فراز و فرودھا فائق امد وھمچنان اجتماعی،معتبر و خوش نام ماند.کومە لە در حال و روزی روزانە در مقابل اشغال نظامی عراق افشاگری و تبلیغ میکرد کە ھر لحظە ممکن بود مورد ھجوم امریکا و ھمپیمانانش در خاک عراق قرار گیرد.

اما در مورد شخص رفیق ابراھیم علیزادە ایشان تنھا رھبر ی است کە در طول ھمە این سالھا در ان کوە و درھای کردستان ماندە و با ھزاران فعال کمونیست جامعە ی ایران و کردستان در ھمە ی این سالھا در نزدیکترین فاصلە با جامعە ی ایران نشصت داشتە،آنھا را با رھنمودھا و تجاربش سازمان دادە و رھنمای راھشان بودە،مدرس صدھا گردان از پیشمرگھای کومەلە بودە و ھزاران ساعت مصاحبە با تلوزیونھا،روزنامە ھا و سایتھا داشتە کە اگر سواد سیاسی کسی یاری کند البتە می تواند بە آنھا مراجعە کند و اگر نقد وملاحظە ای داشت نقد و نظرش را بیان کند.ایشان در سفرھایش بە اروپا گاھا از اقامت در ھتل اجتناب کردە و در واگن ترن شب را سر میکند،ایشان در میان پیشمرگان و دوشادوش انھا مورد تھاجم وترور ناکام جمھوری اسلامی قرار گرفتەاست ، ایشان شاید تنھا رھبر و فعال کمونیستی است کە شھروندی یک کشور خارجی را نپذیرفتە و بە وفاداری بە ملکە،پرچم و قوانین کشوری دیگر سوگند یاد نکردە. میشود خیلی بیشتر در مورد کومە لە و یگانە رھبرش رفیق ابراھیم نوشت اما نە من تعصبی بە کومەلە و بە ایشان برخورد میکنم و نە ایشان لازم می بینند از زندگی و مبارزە سر افرازانە یشان گفتە شود.

اما نکتە ی پایانی نە رو بە سردرگمین داخلی و خارجی و بلواساران،رو بە رفقایی کە این روزھا از توھینھا و لجن پراکنیھا بە کومە لە،اعضا و رھبریش بر اشفتە شدە اند و گاھا با لحنی نامناسب و ناسیاسی ھم بە توھینھا جواب دادە اند.

رفقای گرامی مسئلە ی ما و دغدغە ی ما نباید این پارازیتھا و بلواھا باشد.مسئلە ی اصلی کومە لە و حزب کمونیست ایران اجتماعی ماندن،اجتماعیتر شدن،تقویت رسانە و نیروی پیشمرگش،حفظ و تقویت جنبش انقلابی و کارگریست.برای شخص بندە زخم تن کارگر و کولبری آزاردھندە تر و جگر سوزتر است از ھزاران توھین رکیک دشمان و حتی از زخمھایی کە ھنگام شکنجە دشمن بر تن بندە ایجاد شدە بود،چرا کە برای یک انقلابی زخمی کاریتر و جگر سوزتر از زخم ستمگری ستمگران نیست.

کومەلەایسم

کومە لە ،کومە لە است چون راە خودش را میرود و با سازمانھای دیگری کە خود را کمونیست می نامند تفاوت دارد،لذا طبیعی است سیاستھای کومە لە عینا چون سیاست دیگر سازمانھا نباشد و گاھا حتی بسیار ھم متفاوت از آنھا باشد این واقعیت فلسفە ی وجودی ھر سازمانیست.اما کومە لە جریانیست کە جریانی مجازی،سایتی و خارج کشوری نیست و نبودە بە ھمین دلیل ھم مجبور بودە و ھست کە پاسخھای عملی برای پیشروی مبارزە داشتە باشد و نمی تواند بە تئوری بافی و گندە گویی اکتفا کردە و در حاشیە ایستادە و تنھا بیانە تایید یا محکومیت صادر کند،بمانند جریانات ھزیمت کردە و مجازی.

کومە لە ادامە ی منطقی بلشویسم و وفادارترین جریان بە ارمانھای انقلاب اکتبر و نە بە سرنوشت دردناکش است.ھمچان شعار اصلیش انقلاب کارگری و نە انقلاب با پسوند دیگریست.ھنوز چون حزب بلشویک راە حل مسئلە ملی را نە تنھا برای مسئلە ملت کرد بلکە برای مسئلە ی ملی در ھر جای ایران و جھان حق تعین سرنوشت می داند.کومە لە از میان انقلاب و رفرم،انقلاب را برگزیدە و اما بە یومن دانش و تجربە ھمین رفیق ابراھیم علیزادە رابطە رفرم و نقلاب را بھتر از ھر جریانی شناختە و در این زمینە دست اورد تئوریک ھم داشتە، کومە لە در مورد مسائل زنان شیفتە و شیدای معصومە علی نژاد نشدە و مسئلە رھایی زنان را مسئلە ی مردان و زنان ازادی خواە می داند و بە روشنی مسیر متفاوت این رھایی را توضیح دادە و تفاوتش با فمنیسم را بسیار روشن مکتوب کردە.کومە لە بە انقلاب سوسیالیستی چون سعود نھایی بە حکومت دیکتاتوری پرولیتاریا وفادار است و برای تثبیت دست اوردھای میانی و برای ھر درجە از پیشروی برنامە ی روشن استراتیژیک ، سیاسی و تاکتیکی دارد.برای کومە لە تنھا تبلور سازمانیابی کمونیستی تکرار کلیشە ایی و طوطی وار استراتیژی کومونیستی در حجم نحلە و سکت کوچکی نیست،بلکە اجتماعی بودن و اجتماعی ماندن تبلور سازمان یابی و سازمان بودن است؛ بە ھمین خاطر کومە لە خود را مھمان و منتقد منزوی جامعە نمی داند و در امور جامعە در قامت اجتماعی و طبقاطی دخالت دارد. نبرد و مذاکرە و مجادلە اش در سطحی اجتماعی و ملموس است،لذا کومە لە، کومە لە است راە و روش و منش سازمانی خود را دارد و ھمین راە و روش و منش را غنیتر می کند و با یقین ادامە می دھد،برای جریانی چون کوملە،نغمە ھای کسانی کە کمونیسم برایشان بە نغمە ھا و زمزمە ھای آوازگونە ی غربت و زندگی ھزیمتگاە تبدیل شدە تعین کنندە نیست.راە کومە لە را رھروان درون جامعە و دانش رھبران و رھروان علمی و عملی، تاریخی و معاصر تعیین می کند.

سلام قادری