فردا
به پبش
به سوی انقلاب
ای فرزندکار و رنج و آزردگی
مبادا بایک قدم تردید
یک غفلت
لحظه ای سکوت
درکوچه های مرگ تو را به خاموشی بسپارند.
به پیش
به سوی انقلاب.
اینک پیامی
درهوا
میخورد تاب
همراه ِباد برفراز ِکوهساران
میرودبه سوی فتح
به صدهاشعله برجا
ای فرزندکارورنج وآزردگی
بردار مشعل آتش افروز را
کوره های آتشین را
شعله ورترکن.
مکن تردید-
طغیان ِ چشمه ها
شد سیل خروشان
باران تندو رعدآسا
درهرکوچه وبرزن
که فردا
روزرستاخیزاست .
روز ِرهاشدن ازقیدبندگیست
برتوست نگاه ها
نگاه ِپرحسرت ستمدیدگان جهان
تاشب های روشن رازنده نگه داری
هچون روزها.
شمی صلواتی ۲۰۰۹/۰۶/۱۸