کومەله و حزب کمونیست ایران “از اعماق” تا مماشات و بی افقی
” این یک توهم است “
از طریق یکی از رفقای حزب کمونیست ایران ،رفیق گرامی، لقمان گله داری که تهیه کننده و مجری برنامه ” از اعماق ” می باشد جهت ضبط مصاحبه در تاریخ ۴ ماه می، با من تماس تلفنی گرفته شد.
رفیق تهیه کننده برنامه، توضیح داد که می خواهد مصاحبه ای در رابطه با “ارزیابی از مراسم های روز جهانی کارگر در سال ۱۳۹۸ ” با من ( بهزاد سهرابی ) داشته باشد .
من این مصاحبه را قبول کردم. روز یکشنه پنجم ماه می، طبق قرار قبلی این مصاحبه ضبط و تهیه کننده ( رفیق لقمان ) برنامه اطلاع داد که در روز یکشنبه، دوازده هم ماه می، این مصاحبه از تلویزیون” cpi tv ” پخش خواهد شد.
در شنبه شب ( یازده هم ) رفیق لقمان گله داری با من تماس گرفت. ایشان با ابراز نگرانی گفتند که کمیته تلویزیون( جلال محمدی نژاد، محمود قهرمانی، وریا”فریدون” ناظری، محی الدین ایرجی و یک نفر دیگر که نام‌او را به خاطر ندارم) اطلاع داده اند که مصاحبه مورد اشاره اجازه پخش ندارد؟!!
همان شب طی تماس تلفنی با رفیق لقمان گله داری، من یاد آور شدم که این حق سیاسی برای من محفوظ است که نسبت به سیاست کو مه له و حزب کمونیست ایران در این ارتباط اعتراض کنم.*
طی تماس بعدی( همان روز ) رفیق لقمان اظهار داشتند که اگر امکان دارد فعلا شما نسبت به این‌موضوع واکنشی نشان ندهید چرا که احتمال دارد در این مورد تجدید نظر شود و در یکشنبه آینده یعنی تاریخ ۱۹ ماه می، مصاحبه پخش شود؛ من هم این خواست رفیقانه را قبول کردم.
طی آخرین تماس رفیق لقمان گله داری ( امروز جمعه ۱۷ ماه می ) ایشان گفتند که متاسفانه بر اساس تصمیم تشکیلات مصاحبه اجازه پخش را ندارد!؟؟
(عجب رسمیه رسم زمونه، اینان کسانی هستند که رژیم جمهوری اسلامی ایران را سانسور چی خطاب می کنند .عجب !!؟)
چند نکته :
احساس من این بود که کومه له و حزب کمونیست ایران از آن درجه از اعتبار برخوردار هستند که من برای آن مصاحبه وقت بگذارم و بعد از ضبط شاهد پخش آن مصاحبه باشم.
بخش نشدن این مصاحبه قطعا برای من تعیین کننده نیست چرا که من هم به مانند ده ها فعال کارگری چپ و سوسیالیست از طرق گوناگون نقطه نظرات خود را در جنبش کارگری ( در ایران ) منعکس می کنم.
اما چنین برخورد هایی از جانب جریانی که خود را چپ و کمونیست!؟ می نامند جای تامل دارد.
با بیرونی شدن مباحث “چپ ” و ” راست” در صفوف کومه له و حزب کمونیست ایران این انتظار می رفت که ما شاهد یک استرتژی کارگری از طرف گرایشی باشیم که خود را “چپ” معرفی میکند.
گرایشی که از ” طبقه کارگر” از “اتحاد ” از ” جامعه سوسیالیستی” از ” حاکمیت شورایی ” و… صحبت می کند.
عدم پخش مصاحبه من یک پیام سیاسی خاص را دارد وآن اینکه گرایش ” راست ” هراسان است که مباحث افرادی مثل من در آن تلویزیون به نفع گرایش “چپ” تمام شود، تشخیصی که گرایش “چپ ” به دلیل عدم انسجام سیاسی و نداشتن افق و استراتژی مشخص و همچنین تداوم در مماشات، قوه تشخیص آنها را تخریب و خود در عمل دنبال رو سیاستی هستند که گرایش ” راست ” طراح اصلی آن است.
همانطور که قبلا نوشته ام من امید وار بودم که گرایش “چپ” بتواند امید های از دست رفته را زنده کند، اما با گذشت زمان، بی افقی این گرایش در تقابل عملی با گرایش “راست ” بیشتر خود را نشان داده است و در عین حال مشخص نیست با چه معیاری باید اختلاف سیاست های گرایش “راست” و ” چپ ” درون کو مه له و حزب کمونیست ایران را تشخیص داد؟
سیاست و عملکرد گرایشی که خود را ” چپ ” معرفی می کند، چیزی نیست جز مابه ازای عملی سیاست و استراتژی گرایش راست در درون صفوف کو مه له و حزب کمونیست ایران.
و آخر اینکه شاید این گفته ابراهیم علیزاده که ” کشف گرایش تنها یک توهم است” بیشتر به واقعیت نزدیک باشد، تا ادعاهای افرادی که خود را “چپ ” معرفی می کند.
تا زمانی که مابه ازای عملی یک چپ کارگری را در سیاست و استراتژی از طرف مدعیان ” گرایش چپ ” را شاهد نباشیم، باید همراه با سید ابراهیم گفت این ادعا “یک توهم است”
بهزاد سهرابی ۱۷-۰۵-۲۰۱۹
*
( تلویزیون های تا مغز استخوان وابسته به کاپیتالیسم جهانی وقتی فرد و یا افرادی را جهت مصاحبه دعوت می کنند ،آنقدر پرنسیپ از خود نشان می دهند که مصاحبه را پخش کنند!)