فرخنده باد اول ماه مه روز کارگر

فرخنده باد اول ماه مه روز کارگر

اول ماه مه یازده اردیبهشت روز جهانی کارگران است. در این روز کارگران با اقتدار روز خود را جشن می گیرند و لرزه بر اندام سیستم سرمایه داری می اندازند. اما سیصد و شصت و پنج روز سال روز کارگران است. چرا که چرخ تولید را در دست دارند. کارگری که چرخ تولید را در دست دارد یعنی اینکه اقتصاد کل جامعه را می چرخاند. کارگر نه تنها نان آور خانواده اش است بلکه نان آور کل جامعه است. آنها شب و روز کار می کنند، زحمت می کشند، عرق می ریزند، گرسنگی و تشنگی می کشند، مریض می شوند ، سردی و گرمی می چشند، بر اثر سوانح محل کار زخمی می شوند و یا جان خود را ازدست می دهند، از کار اخراج می شوند، ماهها حقوق معوقه دارند و سالها بیمه شان پرداخت نمی شود، لباسشان پاره پوره است، فرزندانشان خرجی مدرسه رفتن ندارند، خوراک کافی بر سر سفره ندارند، با اینحال با تولید خود مایحتاج جامعه را برآورده می کنند و ثروت هنگفتی به بار می آورند. آنها ثروت عظیم و باور نکردنی درست می کنند که خود صاحبش نمی شوند و از سود آن بری هستند و همه دسترنج آنها به جیب عده ای قلیل و انگشت شمار واریز می شود و بخش عظیمی از این ثروت توسط سیستم پوسیده سرمایه داری خرج سرکوب خود کارگران می شود.

اول ماه مه را کارگران با جنگ و خون بدست آورده اند. این روز را سرمایه داران به کارگران اعطا نکرده اند بلکه خود کارگران آن را با اقتدار و اتحاد و همبستگی پرولتری بدست آورده اند. دشمن طبقه کارگر همیشه در کمین نشسته است تا تمام دستاوردهای تاکنونی بدست آورده را که در جریان مبارزه طبقاتی سهمگین هر چند تمام و کمال نیست را بگیرد و حتی این یک روز را هم از دست کارگران در آورد. اما کارگران به خوبی به منافع طبقاتی خود آگاه هستند و در روز اول ماه مه و همه روزها دست محکمی به سینه سیسم بورژوازی بزنند و همه آمال و هدفهای آنان را در نطفه خفه کنند. با تشکیل شوراهای کارگری و مجامع عمومی کارگران صف اتحاد خود را مستحکمتر کنند و برای هدف نهایی  که همان از بین بردن کل سیسم سرمایه داری و برقراری سوسیالیسم است به پیش روند.

مبارزات کارگران نیشکر هفت تپه ، فولاد اهواز و هپکو اراک و رانندگان کامیون و هزاران مراکز کارگری دیگر که با خواستها و مطالبات بر حق کارگران از جمله تشکیل شوراهای مستقل کارگران و اداره شورایی کارخانجات توسط شوراهای کارگری و پشتیبانی و همبستگی معلمان و دانشجویان و خانواده های کارگران و دیگر اقشار مردم انقلابی و بیزار از رژیم سفاک جمهوری اسلامی نشان داد دره ای عمیق بین این رژیم و کل سرمایه داری از یک طرف  و طبقه کارگر و مردم زحمتکش از طرفی دیگر وجود دارد.

در روز اول ماه مه با نیرویی هر چه بیشتر به خیابانها بیاییم و این روز را هرچه با شکوهتر برگزار کنیم و با شعار و پرچم پیش به سوی تشکیل اداره شوراهای کارگری لرزه به اندام بورژوازی بی اندازیم. سرافراز باد مبارزه طبقاتی کارگران. فرخنده باد روز جهانی کارگر.

بهمن یوسفی ۹ اردیبهشت ۱۳۹۸