سخنى با کارگران و مردم آزادیخواه ایران
طبقه کارگر ایران در انقلاب ۵۷ نمایندگی نشد و تمام تلاش های پراکنده و غیر متشکل ما نه منجر به تثبیت یکسری اصلاحات در شرایط کار و زیست کارگران و مردم زحمتکش بلکه به اهرمى تبدیل شد براى جابجایی قدرت از خاندان پهلوی به خاندان خمینی. در فضای نسبتاً باز سیاسی که در جریان آن انقلاب و حتی تا دو سال بعد از قیام بهمن ماه وجود داشت، اگر چه ما نتوانستیم خود را متشکل کنیم و خواسته‌های خود را زیر یک تشکیلات واحد پیگیری کنیم، ولى توانستیم مشروعیت نظام سرمایه‌داری را در افکار و انظار عمومی بی اعتبار کنیم، طوری که حکومت تازه بقدرت رسیده سرمایه داران، نه تنها جرأت نکرد خود را آشکارا مدافع نظام طبقاتی بنامد و معرفی کند بلکه خود را حکومت مستضعفان نامید، بر دست کارگر بوسه زد و خدا را هم کارگر معرفی کرد.
اکنون، ۴۰ سال بعد از انقلاب بصرقت رفته ۵۷, انقلاب دیگری در ایران شروع شده است. اینبار موقعیت و شرایط ما در مقایسه با آنچه که در در سال ۵۷ داشتیم تفاوتهای اساسی کرده است. تفاوتهایی که دلالت بر قدرت طبقه ما و توان و امکان طبقه کارگر در رهبری انقلاب جاری، بدست گرفتن قدرت سیاسى و ایجاد بهبودهاى اساسى در زندگى کارگران و اکثریت عظیم جامعه دارد. ما در این چهل سال، با وجود شرایط سخت و طاقت فرساى اقتصادی و سرکوب های وحشیانه از طرف حکومت اسلامی سرمایه داران، برای ساختن این نقطه قدرتها تلاش کرده ایم و موفقیتهایى را بدست آورده و تثبیت کرده ایم. اگر ما، در انقلاب ۵۷، رهبران کاردان و شناخته شده در سطح جامعه نداشتیم، امروز این چهره ها را داریم. اگر در انقلاب ۵۷ ما امکان ظاهر شدن بشکل یک طبقه را نداشتیم، امروز طبقه کارگر در قامت رهبر انقلاب و مدعى قدرت و مدعى اداره جامعه ظهور کرده است. ا گر در انقلاب ۵۷ هیچ ما نتوانستیم حزبى را شکل بدهیم که طبقه ما را در سیاست نمایندگى کند، امروز چنین حزبى شکل گرفته است. حزب کمونیست کارگرى با افتخار پرچم نمایندگى طبقه کارگر را برافراشته و در تلاش شبانه روزى براى تحقق جامعه اى آزاد و برابر و انسانى است که در آن به تقسیم جامعه به طبقات و به استثمار انسان از انسان پایان داده خواهد شد. اینبار امکان و احتمال پیروزى ما وجود دارد بشرطى که از این امکان به نحو احسن استفاده کنیم. بکار گیرى رهنود هاى حزب کمونیست کارگرى از طرف همه فعالان و رهبران جنبش کارگرى و همینطور فعالان و رهبران سایر جنبش هاى حق طلبانه اجتماعى شانس پیروزى ما را بدرجات زیادى بالا میبرد. دریچه قدرت در ایران بروى طبقه ما باز است. ما میتوانیم با بدست گرفتن قدرت سیاسى و با به اجرا گذاشتن یکسرى اقدامت فورى جهت پایان دادن به فقر و نابرابرى جامعه را براى یک تحول عظیم اجتماعى جهت پایان دادن به استثمار و پایان دادن به تقسیم طبقاتى رهنمون شویم.
ما کارگران متشکل در حزب کمونیست کارگرى از همه کارگران و همه مردمى که خواهان آزادى و برابرى در آن جامعه هستند میخواهیم که به حزب کمونیست کارگرى ملحق شوند. همچنین از دیگر کمونیستهایى، که هنوز به امکان پیروزى طبقه کارگر در انقلاب جارى در شک بسر میبرند، میخواهیم که ترس بى جهت از ”باز گشت حکومت شاه‟ را از سر بیرون کنند، و براى حکمتر کردن سد در مقابل دسیسمه هاى رنگارنگ بورژوازى به حزب کمونیست کارگرى بپیوندند.
زنده باد آزادى!
زنده باد برابرى!
زنده باد حکومت کارگرى!
زنده باد حزب کمونیست کارگرى!
جلیل جلیلى، لندن ۱۵فوریه ۲۰۱۹